Στις αρχές παραδόθηκε ο πρώην αντιπρύτανης του Παντείου Παναγιώτης Γετίμης ο οποίος επέστρεψε από τη Γερμανία όπου βρισκόταν για λόγους υγείας. Ο κ. Γετίμης καταδικάστηκε πρόσφατα σε δεύτερο βαθμό μαζί με 8 ακόμα άτομα σε ποινές κάθειρξης από 10 έως 31 έτη για οικονομικές ατασθαλίες ύψους 8 εκατομμυρίων ευρώ την περίοδο 1992-1998 στο πανεπιστημιακό ίδρυμα.
Ο πρώην αντιπρύτανης σε δήλωση του αναφέρει ότι η καταδικαστική απόφαση ήταν «αδικαιολόγητη και άδικη» και υποστηρίζει ότι τους πρυτάνεις εξαπατούσε κύκλωμα υπαλλήλων. Αναφέρει επίσης ότι δεν διαθέτει Φεράρι και άλλα είδη πολυτελείας και πως εκποίησε την περιουσία του «η οποία προϋπήρχε» για να ανταπεξέλθει στα δικαστικά έξοδα.
Ολόκληρη η δήλωση του κ.Γετίμη έχει ως εξής:
"Είμαι βαθύτατα συγκλονισμένος και απογοητευμένος από την έκβαση της δίκης του Παντείου και την άδικη καταδίκη τόσο τη δική μου, όσο και των συναδέλφων μου Δημήτρη Κώνστα και Ντίνου Παπαθανασόπουλου. Μετά από μια εξαντλητική ακροαματική διαδικασία 17 μηνών, η οποία περιέλαβε και άνοιγμα όλων των τραπεζικών λογαριασμών των κατηγορουμένων, όπου σημειωτέον δεν βρέθηκε απολύτως τίποτα επιλήψιμο για εμάς τους καθηγητές, ακολούθησε η εισαγγελική πρόταση της κας Κοντοθανάση που ζητούσε την απαλλαγή των τέως Πρυτάνεων και Αντιπρυτάνεων.
Η απροσδόκητη, με βάση τα παραπάνω, καταδικαστική απόφαση του 5μελούς Εφετείου Αθηνών (26.6.2012) είναι εντελώς αναιτιολόγητη και άδικη. Ουδείς μάρτυρας κατέθεσε έστω και ένα συγκεκριμένο επιβαρυντικό στοιχείο για τους Πρυτάνεις, ενώ ο βασικός υπεύθυνος συγκατηγορούμενος τέως Προϊστάμενος Γραμματείας ζήτησε δημοσίως συγνώμη από τους Καθηγητές, επειδή άδικα ενεπλάκησαν σε αυτή την υπόθεση. Επιπλέον αποδείχθηκε ξεκάθαρα στην ακροαματική διαδικασία, με στοιχεία που καταθέσαμε, ο τρόπος με τον οποίο το κύκλωμα των υπαλλήλων μας εξαπατούσε, εκδίδοντας πλαστά στοιχεία για δήθεν αποφάσεις του Πρυτανικού Συμβουλίου.
‘Όλα αυτά τα οποία αναφέρονται στον τύπο περί ειδών πολυτελείας (φερράρι, τζακούζι, χαλιά, μάρμαρα, μοκέτες) δικαιολογημένα εξοργίζουν την κοινή γνώμη και εξοργίζουν ακόμη περισσότερο εμάς τους καθηγητές. Ωστόσο αποδείχθηκε στο δικαστήριο ότι δεν μας αφορούν καθόλου: ούτε αποφάσεις πήραμε για αυτά, ούτε βρέθηκε απολύτως τίποτα στην κατοχή μας, ενώ αντίθετα βρέθηκαν σε ιδιοκτησίες άλλων κατηγορουμένων διοικητικών υπαλλήλων. Και εγώ μένω, ένας αθώος που οδηγείται για δεύτερη φορά στη φυλακή, με το αμείλικτο ΕΡΩΤΗΜΑ: Πείτε μου ΕΝΑ στοιχείο, που θεμελιώνει την καταδίκη μου!
Τέτοιο στοιχείο, απλά δεν υπάρχει. Μάλιστα, ολόκληρη η περιουσία μου που προϋπήρχε του σκανδάλου εκποιήθηκε σε μεγάλο βαθμό για να μπορέσω να ανταπεξέλθω στα δικαστικά έξοδα και να υπερασπιστώ τον εαυτό μου. Πριν από δύο χρόνια, η Ολομέλεια του Ελεγκτικού Συνεδρίου έκρινε ομόφωνα για την ίδια υπόθεση, ρητά και κατηγορηματικά, ότι δεν μπορεί να καταλογισθεί δόλος, ούτε καν βαριά αμέλεια σε εμένα και όλους τους καθηγητές.
Για τον τρόπο με τον οποίο η ελληνική πολιτεία χειρίσθηκε την υπόθεση αυτή, η χώρα μας έχει ήδη υποστεί δύο καταδίκες από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου: για την παραβίαση δικαιωμάτων των κατηγορουμένων, του τεκμηρίου της αθωότητας και του δικαιώματος για δίκαιη δίκη, με τις Προσφυγές ‘Κώνστα κατά Ελλάδος’ (2011) και ‘Γετίμη κατά Ελλάδος’ (2012). Όλα τα ανωτέρω όχι μόνο δεν ελήφθησαν υπόψη, αλλά επιβεβαιώνουν ότι η καταδίκη εμού και των άλλων συναδέλφων μου καθηγητών, υπαγορεύτηκε από ξένα προς την δικαιοσύνη κριτήρια και σκοπιμότητες.
Η καταδικαστική απόφαση του Πενταμελούς Εφετείου (25.6.2012) με βρήκε στη Γερμανία, όπου αναγκάσθηκα να παραμείνω για λόγους υγείας, και επέστρεψα μόλις οι γιατροί μου επέτρεψαν να ταξιδέψω. Αν και διαθέτω μόνιμη άδεια παραμονής στη Γερμανία όπου και εργάζομαι στο Πανεπιστήμιο, παρουσιάζομαι αυτοβούλως ενώπιον της δικαιοσύνης προκειμένου να ασκήσω τα νόμιμα δικαιώματά μου εξαντλώντας τα ένδικα μέσα μέχρι την τελική αθώωσή μου. Η κρίση της δικαιοσύνης δεν έχει ακόμη εξαντληθεί και μπορεί να επανορθώσει την αδικία.
Αυτός είναι και ο ρόλος του Αρείου Πάγου. Σε όλη μου τη ζωή υπηρέτησα το ελληνικό δημόσιο Πανεπιστήμιο και σήμερα αγωνίζομαι όχι μόνο για την προσωπική μου δικαίωση, αλλά και για την αποκατάσταση του κύρους της ακαδημαϊκής ιδιότητας, που πλήττεται ευθέως από την απόφαση αυτή. Η Οδύσσεια αυτή έχει πλήξει ήδη πολύ σοβαρά την επαγγελματική, οικονομική, κοινωνική και προσωπική μου ζωή. Ελπίζω να βρω τις δυνάμεις για να συνεχίσω τον αγώνα μου για την τελική μου δικαίωση, και να μη συμβούν ανεπανόρθωτες βλάβες στην υγεία μου και στα μέλη της οικογένειάς μου.
Ιδιαίτερα απευθύνομαι στον τύπο και στους συντάκτες του δικαστικού ρεπορτάζ, και τους παρακαλώ να διερευνήσουν σε βάθος όλα τα στοιχεία της υπόθεσης, να αναδείξουν την κατασκευασμένη σκευωρία σε βάρος μου και των συναδέλφων μου καθηγητών και να αποκαλύψουν την μία και μοναδική αλήθεια: ότι είμαι αθώος!»
