Συγκέντρωση μνήμης και πορεία διαμαρτυρίας για τη δολοφονία του Ζακ Κωστόπουλου θα πραγματοποιηθεί στις 7 το απόγευμα σήμερα, στο κέντρο της Αθήνας.
Ο 33χρονος ακτιβιστής της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας άφησε την τελευταία του πνοή στο πεζοδρόμιο έξω από το κοσμηματοπωλείο της οδού Γλάδστωνος, μετά το διπλό λιντσάρισμά του μέχρι θανάτου σε δημόσια θέα, το μεσημέρι της 21ης Σεπτεμβρίου του 2018.
Ομόφωνα ένοχοι κρίθηκαν στο εφετείο -όπως και πρωτοδίκως- ο κοσμηματοπώλης Σπύρος Δημόπουλος και ο μεσίτης Αθανάσιος Χορταριάς, για την κατηγορία της θανατηφόρου σωματικής βλάβης. Στο πρώτο λιντσάρισμα, η Ζackie δέχτηκε συνολικά 14 κλωτσιές σε μόλις 11 δευτερόλεπτα. Σε δεύτερο χρόνο κι ενώ ήταν ήδη αιμόφυρτος, βαριά τραυματισμένος και ημιθανής ο Ζακ Κωστόπουλος, δέχτηκε χτυπήματα και από αστυνομικούς.
Παρόλο που το πόρισμα της ΕΔΕ για τους αστυνομικούς έκανε λόγο για άσκοπη βία απέναντι σ’ έναν άνθρωπο ακίνδυνο, καταλήγοντας ότι τα πειθαρχικά παραπτώματα που τελέστηκαν αποτελούν «δημόσιο σκάνδαλο», οι τέσσερις αστυνομικοί που τελικά κάθισαν στο εδώλιο δικαστηρίου αθωώθηκαν για το αδίκημα της θανατηφόρας σωματικής βλάβης. Η απόφαση ελήφθη κατά πλειοψηφία (4-3) καθώς η πρόεδρος και δύο ένορκοι είχαν την άποψη πως θα πρέπει να καταδικαστούν για το αδίκημα της επικίνδυνης σωματικής βλάβης.
To μήνυμα της μητέρας του Ζακ Κωστόπουλου:
«Έξι χρόνια πέρασαν. Όμως ακόμα ηχούν τα γυαλιά που σπάνε, ακόμα πλανάται η μυρωδιά του αίματος στον αέρα, ακόμα ακούγονται οι φωνές και οι σιωπές και τα καταραμένα πόδια δεν σταμάτησαν ποτέ να κλωτσάνε.
Οι εικόνες ζωντανές, αδηφάγες ανοίγουν ματωμένες χαρακιές μέσα μου κι ένα κομμάτι της καρδιάς μου έμεινε σε εκείνο το πεζοδρόμιο τσαλαπατημένο να αιμορραγεί.
Εξι χρόνια πέρασαν κι ο αγώνας μας για δικαίωση δεν σταμάτησε στιγμή. Η δικαστική δικαίωση ήρθε αργοπορημένη και μικρή. Ο Ζακ ήταν θύμα ρατσισμού και αστυνομικής βίας. Ζήτησε βοήθεια και του έδωσαν θάνατο.Οι δολοφόνοι του αντιμετωπίστηκαν με επιείκεια από την αστυνομία και τη δικαιοσύνη.
Η μνήμη του Ζακ είναι ζωντανή και έχει γραφτεί στην ιστορία. Και μέσα στις καρδιές όσων τον αγαπούν είναι αθάνατος.
Κι εμείς οι υπόλοιποι, οι Άνθρωποι, μείναμε να συνεχίσουμε τον αγώνα και να ονειρευομαστε τον κόσμο που ο Ζακ/η Zackie ήθελε να χτίσει.
Η μαμά».
