«Υπάρχω και όσο υπάρχεις θα υπάρχω…» τραγουδάει ο Καζαντζίδης στο εμβληματικό κομμάτι των Νικολόπουλου-Πυθαγόρα το 1975, το μεγαλύτερο σουξέ της συνεργασίας του με τον Χρήστο Νικολόπουλο. Με μια άλλη ανάγνωση –από την ευθέως ερωτική των στίχων– θα μπορούσαμε να πούμε ότι αποτυπώνει τη σχέση των δυο αντρών έως εκείνη τη στιγμή που έφταναν το «μαζί» τους στην κορυφή.
Μια σχέση που κινήθηκε αντίστροφα με το πρώτο και τελευταίο τραγούδι της καλλιτεχνικής τους συνεργασίας. Ξεκίνησε σαν «ένα σώμα - μια ψυχή», όπως αποτυπώνεται στο «Υπάρχω», και κατέληξε σε έρημο και άδειο σπίτι, όπως στο «Νυχτερίδες και Αράχνες», που ήταν μια από τις πρώτες τους επιτυχίες.
Εκτός από αυτά τα δυο, μαζί δώρισαν στο ελληνικό μουσικό στερέωμα πολλά ακόμη σπουδαία τραγούδια, όπως τα «Νυχτολούλουδο», «Γυρίζω απ' τη νύχτα», «Απόψε σ' έχω στην αγκαλιά μου», «Την Παρασκευή το βράδυ» κ.ά.
Ο Στέλιος Καζαντζίδης έχει πει δημόσια πολλά απαξιωτικά και υβριστικά λόγια για τον Χρήστο Νικολόπουλο, ο οποίος επίσης τον έχει κατηγορήσει, αλλά με σαφώς πιο κόσμιο τρόπο.
Σε αυτό το ηχητικό ντοκιμαντέρ του Άρη Δημοκίδη μαθαίνουμε για τη φιλία και τη μεγάλη σύνδεση των δυο αντρών, ακούμε τις βαριές κουβέντες που αντάλλαξαν, την ιστορία της διαμάχης, την ιστορία τους γενικότερα: μαρτυρίες, ντοκουμέντα, δικαστικές αποφάσεις, απόψεις και ερμηνείες για μια ακόμη από τις σκληρές αλήθειες που δημιούργησαν τα έργα και οι ημέρες του Στέλιου Καζαντζίδη.
Μιλούν:
Γιώργος Λιάνης, δημοσιογράφος
Κατερίνα Μπέη, σεναριογράφος
Συνεργάτις περιεχομένου: Ελένη Καλέση
*Μουσική επένδυση: Pan Pan / New*Deal / Πέτρος Σατραζάνης / Epidemic Sound
**Τα αποσπάσματα απ' την ΕΡΤ προέρχονται απ' το Αρχείο της ΕΡΤ, το οποίο ευχαριστούμε θερμά για την άδεια χρήσης
