Η Γεωργία Βασιλειάδου έμεινε γνωστή ως «η ωραιότερη άσχημη του ελληνικού κινηματογράφου». Δεδομένου όμως ότι έκανε την ωραία στη μισή της καριέρα που ήταν στο θέατρο και κατόπιν την άσχημη στον κινηματογράφο –από όπου και έγινε διάσημη–, το ακριβές θα ήταν «και ωραία και άσχημη».
Στην ανάπτυξη του ελληνικού κινηματογράφου παρατηρούμε ότι στις κωμωδίες έπαιζαν άσχημοι ενώ στα «σοβαρά» έργα όμορφοι. Αυτή η επίσημη απόδοση όμως του τίτλου της «ασχήμιας» δεν δόθηκε σε κανέναν άλλο ηθοποιό. Όπως π.χ. στον Κώστα Χατζηχρήστο, που είχε παρόμοια χαρακτηριστικά με την Γεωργία Βασιλειάδου.
Πιθανά ο χαρακτηρισμός «άσχημη» να οφείλεται και στο γεγονός ότι στην εποχή της, η εμφάνιση ήταν αξιολογήσιμη μόνο στις γυναίκες. Κυρίως όμως οφείλεται στο «marketing» που υπήρχε και τότε για την εμπορικότητα των ταινιών γιατί αυτό «πούλαγε». Στη χρυσή εποχή του Ελληνικού Κινηματογράφου οι κωμωδίες στηρίχθηκαν σε χαρακτήρες και πρόσωπα που υπήρχαν στην καθημερινότητα της κοινωνίας. Τους διαφορετικούς από τον απλό κόσμο, την άφταστη ομορφιά, τη λάμψη τη χρησιμοποίησαν για να δημιουργηθούν σταρ σε συναισθηματικές ταινίες ή που παρουσίαζαν μια πλούσια και λαμπερή ζωή πολύ μακριά από την πραγματική ζωή.
Στη Γεωργία Βασιλειάδου όμως η αγάπη του κόσμου κόλλησε πρώτα το «ωραία» σαν παράσημο και σαν να καταλάβαιναν τη δυσκολία της να ισορροπήσει ανάμεσα στην επιτυχία και τη «ρετσινιά» απάλυναν έτσι το βάρος της.
Σε αυτό το ηχητικό ντοκιμαντέρ του Άρη Δημοκίδη ξεδιπλώνεται η πολύ ενδιαφέρουσα ζωή της που ξεκίνησε το 1897, δηλαδή τον προπερασμένο αιώνα: έζησε όλους τους πολέμους, τις εθνικές καταστροφές και τη δικτατορία. Μέσα σε αυτό τις συνθήκες εργάστηκε και μεγαλούργησε ως ηθοποιός και πέθανε το 1980 στις αρχές της μεγαλύτερης ειρηνικής περιόδου για την Ελλάδα.
Συνεργάτις περιεχομένου: Ελένη Καλέση
*Μουσική επένδυση: Pan Pan / New*Deal / Teo x3 / Petros Satrazanis / Epidemic Sound
**Τα αποσπάσματα απ' την ΕΡΤ προέρχονται απ' το Αρχείο της ΕΡΤ, το οποίο ευχαριστούμε θερμά για την άδεια χρήσης
