«Ο ερημίτης του Ραχμαντάν και άλλες ιστορίες» του Δήμου Χρυσού

ADVERTORIAL

Πως μπορεί να συνδυαστεί η αγάπη για τον Έντγκαρ Άλαν Πόε και τη γοτθική λογοτεχνία με τις φιλοσοφικές αναζητήσεις; Πώς μπορεί μια ιστορία να είναι αγωνιώδης και συναρπαστική και ταυτόχρονα να ρίχνει τον σπόρο του προβληματισμού στον αναγνώστη; Πώς μπορεί ένα βιβλίο να προσφέρει στιγμές χαλάρωσης και αναγνωστικής απόλαυσης, μακριά από την πεζή καθημερινότητα, αλλά και να μένει για πολύ καιρό (ίσως και για πάντα) στο μυαλό μας;

Την απάντηση στα παραπάνω ερωτήματα δίνει ο Δήμος Χρυσός με το πρώτο του βιβλίο υπό τον τίτλο «Ο ερημίτης του Ραχμαντάν και άλλες ιστορίες» που κυκλοφόρησε τον Νοέμβριο από τις εκδόσεις Ιωλκός. Ένα βιβλίο όπου τα ανατολίτικα, γοτθικά και φιλοσοφικά στοιχεία συμπλέκονται περίτεχνα στις δέκα ιστορίες του.

Όπως αναφέρει ο συγγραφέας μιλώντας για την έμπνευσή του: «Η μορφή του ερημίτη, που υπάρχει σε όλες τις θρησκείες και τους πολιτισμούς με διάφορα ονόματα, αποκρυσταλλώνει τις μάχες που κάθε άνθρωπος δίνει μεταξύ του καλού και του κακού, του ιερού και του ασήμαντου, της εσωτερικής ισορροπίας και του εξωτερικού κόσμου, του αιώνιου και του εφήμερου».

Ο Δήμος Χρυσός.

Αυτή η μορφή, σύμφωνα με τον Δήμο Χρυσό, αγγίζει τον καθένα. «Όλοι μας είμαστε ερημίτες, γιατί ο καθένας μας καλείται να αντιμετωπίσει μόνος του τα μεγάλα ζητήματα της ζωής, όπως το πεπερασμένο αυτής και το αναπόφευκτο του θανάτου, και να προσδιορίσει τη σχέση του με τα υλικά αγαθά, να ορίσει τις φιλοδοξίες του, να βρει αυτό που αξίζει και να πετάξει τα υπόλοιπα, να ορίσει τη σχέση του με τον κόσμο συνολικά. Είμαστε, όμως, ερημίτες με ικανότητα επικοινωνίας και μπορούμε να μοιραζόμαστε τα μεγάλα ή και τα μικρά που μας απασχολούν και αυτό μας συνδέει ως ανθρώπους, αυτό συνδέει και τον συγγραφέα με τον αναγνώστη».

Οι ήρωες του βιβλίου μοιάζουν να δοκιμάζονται από τέτοιες εσωτερικές μάχες. Ο ζωγράφος που προσπαθεί εμμονικά, αλλά αποτυγχάνει συνεχώς, να φτιάξει το τέλειο έργο, ο ρομαντικός ποιητής που προσπαθεί μάταια να ξεφύγει από τον ζόφο της ίδιας της ιδιοκτησίας του, ο περιπλανώμενος που βρίσκει το μεγαλύτερο διαμάντι του κόσμου, αλλά του είναι άχρηστο. «Δεν θέλω να δώσω απαντήσεις αλλά να θέσω τα ερωτήματα, γιατί μόνο με τα σωστά ερωτήματα μπορείς να οδηγηθείς κάπου. Ο αναγνώστης είναι ελεύθερος να κάνει τις δικές του σκέψεις με αφορμή όσα εκτυλίσσονται στις ιστορίες, να δώσει τις δικές του απαντήσεις», λέει ο συγγραφέας.

Βλέποντας κανείς τους ήρωές του να παραπατάνε ανάμεσα στο καλό και στο κακό, αναρωτιέσαι τι επικρατεί, τελικά, στον άνθρωπο; Ποια είναι η αληθινή φύση του; Ο Δήμος Χρυσός αναφέρεται στην ιστορία «Τρελός Καλόγερος». «Κάτω από το ιερό άμφιο κρύβεται ό,τι πιο ανήθικο. Το καλό και το κακό συχνά εμφανίζονται με παραπλανητικό τρόπο, μασκαρεμένα. Ο Άνθρωπος πρέπει να ξεπεράσει τον Φόβο του μπροστά στην Ελευθερία και να κρίνει ελεύθερα και υπεύθυνα ποιο είναι κάθε φορά το καλό. Η ζωή δεν μας δίνεται με βιβλιαράκι οδηγιών προς ναυτιλλομένους. Αλλά εκεί βρίσκεται και όλη η μαγεία… Στην ελευθερία!»

Ελλείψει οδηγιών για το ταξίδι της ζωής, χρειαζόμαστε επειγόντως βιβλία σαν τον Ερημίτη που μας δίνουν στο χέρι την πυξίδα! Εξαρτάται από εμάς το πώς θα τη χρησιμοποιήσουμε.

* Το βιβλίο «Ο ερημίτης του Ραχμαντάν και άλλες ιστορίες» του Δήμου Χρυσού κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ιωλκός και σε όλα τα ενημερωμένα βιβλιοπωλεία. Τη Δευτέρα 17 Φεβρουαρίου, στις 19:30, θα γίνει παρουσίαση στο café του Ιανού (Σταδίου 24, Αθήνα).