Η Μαρία Καλλιμάνη στο Κτίσμα του Φ. Κάφκα

Η Μαρία Καλλιμάνη στο Κτίσμα του Φ. Κάφκα Facebook Twitter
0

Τον τελευταίο χρόνο της ζωής του, ο Κάφκα γράφει το Κτίσμα, ένα έργο του που έμεινε ατελείωτο, απομονωμένος, στο σπίτι του στο Βερολίνο.

Στο ατέλειωτο αυτό διήγημα, που είναι γραμμένο σε πρώτο πρόσωπο, περιγράφει τον κόσμο ενός πλάσματος, ενός όντος και του κτίσματός του.

Το διάβασα πριν λίγες μέρες. Έχει το χαρακτηριστικό των μεγάλων έργων. Σε αφορά. Είναι πολιτικό, κοινωνικό, προσωπικό, είναι ο εαυτός σου, μπορεί να είναι και κάποιος άλλος.

Απόψε και αύριο το βράδυ στο Φεστιβάλ Αθηνών, η Μαρία Καλλιμάνη ερμηνεύει αυτό το μονόλογο και μας μίλησε για το έργο.


" Είναι ένα πλάσμα, αυτό που μιλάει στο έργο, μοναχικό που συντηρείται από το θαυμασμό για το δημιούργημά του, το κτίσμα που έχει φτιάξει για να ζήσει.
Είναι ένα μέρος κάτω από τη γη στο οποίο δε μπορεί να φτάσει κανένας εχθρός. Το κτίσμα του είναι μέσα στη σιωπή και την ασφάλεια"

"Αυτό που λατρεύω στον Κάφκα, είναι ότι μιλάει για κάτι απόλυτα ποιητικό, την ίδια στιγμή που το περιγράφει με απόλυτο ρεαλισμό και ακρίβεια. Όταν ο κάτοικος, το πλάσμα μονολογεί περιγράφει με κάθε ακρίβεια το δημιούργημά του, για την αρχιτεκτονική, τις εισόδους και τις εξόδους του. Τρέφεται από αυτό. Εξαρτάται από αυτό"
" Αλλά κάποια στιγμή, το εγκαταλείπει, βγαίνει στην ελεύθερη ζωή και όταν επιστρέφει το σιωπηλό μέρος αρχίζει να έχει θορύβους. Δεν είναι πια ασφαλής όσο ήθελε. Είναι μια περιγραφή ποιητική, αυτή, για το απρόβλεπτο της ζωής, που δημιουργεί ατέλειωτα, αγωνίες."

"Με συγκλονίζει αυτή η αλληγορία του Κάφκα. Τουλάχιστον όπως μπορώ να τη "διαβάσω" εγώ. Φτιάχνεις ένα χώρο, ένα χαρακτήρα, μια προσωπικότητα, και λες κάποια στιγμή: "Δύσκολα μπορώ να βρω μια στιγμή ηρεμίας".

Φωτο: Πάνος Μιχαήλ

"Πάντοτε, αναρωτιέμαι για την επικαιρότητα των πραγμάτων. Έχω μπροστά μου αυτό το εμμονικό όν και προσπαθώ να το καταλάβω, να μπω το βράδυ στη σκηνή και να γίνω εκείνο. Αυτό που καταλαβαίνω καλύτερα είναι η υπαρξιακή αγωνία, που πάει αγκαλιά με τον αυτοσαρκασμό, με ένα πολύ ιδιαίτερο χιούμορ, σε μια εποχή που όλοι με ένα τρόπο βιώνουμε τον προσωπικό μας τρόμο και αισθανόμαστε ότι οποιοσδήποτε μπορεί να είναι εχθρός και να εισβάλει στο χώρο μας".

Θέατρο
0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

«Merde!»: Μια παράσταση για τα κωμικοτραγικά παρασκήνια του θεάτρου

Θέατρο / «Merde!»: Μια παράσταση για τα κωμικοτραγικά παρασκήνια του θεάτρου

Ο Βασίλης Μαγουλιώτης και ο Γιώργος Κουτλής συνσκηνοθετούν τον Νίκο Καραθάνο και την ομάδα των «Παιχτών» σε ένα νέο έργο με έναν αδηφάγο παραγωγό, έναν «ποιοτικό» σκηνοθέτη, έναν «εμπορικό» ηθοποιό, και τον γολγοθά της προετοιμασίας μιας παράστασης που πρέπει να αφορά τους πάντες.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Πριονίζοντας τα ποδ(άρ)ια της πατριαρχίας

Θέατρο / Πριονίζοντας τα ποδ(άρ)ια της πατριαρχίας

Πατροκτονίες δεν επιτελούν, πλέον, μόνον οι γιοι αλλά και οι θυγατέρες, όπως διαπιστώνουμε στη μαύρη κωμωδία «Ο τρόμος του κροκόδειλου» που σκηνοθετεί ο Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος στο Θέατρο του Νέου Κόσμου.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Ένα τετραήμερο με ψηφιακή και αναλογική τέχνη στη Νέα Υόρκη

Αποστολή στη Νέα Υόρκη / «Ο καλλιτέχνης δεν χρειάζεται να αποδείξει ότι είναι πιο έξυπνος από το AI, αλλά ότι μπορεί να γίνει πιο δημιουργικός»

Η LiFO παρακολούθησε τέσσερα έργα ψηφιακής τέχνης και χορού με τα οποία το Ίδρυμα Ωνάση και η πλατφόρμα Onassis ONX συμμετείχαν στο φημισμένο νεοϋορκέζικο φεστιβάλ «Under the radar».
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΔΙΑΚΟΣΑΒΒΑΣ
O οdy icons τραγουδάει Λαπαθιώτη σε μια παράσταση του Γιάννη Σκουρλέτη και της bijoux de kant

Θέατρο / «Ο Λαπαθιώτης έφερνε τη νύχτα μέσα στη μέρα, κάτι που σήμερα αποκαλούμε "κουίρ"»

Ο περφόρμερ και δημιουργός της αβανγκάρντ μουσικής οdy icons ερμηνεύει ποιήματα του Ναπολέοντα Λαπαθιώτη μελοποιημένα από τον Χρίστο Θεοδώρου στη νέα παράσταση της bijoux de kant.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Σημασία έχει ν’ αγαπάς (και να χορεύεις)

Θέατρο / Σημασία έχει ν’ αγαπάς (και να χορεύεις)

Η Ορχήστρα των Μικρών Πραγμάτων παρουσιάζει για πρώτη φορά στην Ελλάδα «Το Συνέδριο για το Ιράν» του Βιριπάγιεφ, έναν ιδιότυπο αγώνα λόγου που είναι σμιλεμένος σκηνοθετικά με τέτοιον τρόπο, ώστε να μην μοιάζει με ακαδημαϊκή «εισήγηση».
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
«Δεν είναι ρομαντικό το ότι πέθανε τόσο νέα η Σάρα Κέιν, είναι βάναυσο και θλιβερό»

Θέατρο / «Δεν είναι ρομαντικό το ότι πέθανε τόσο νέα η Σάρα Κέιν, είναι βάναυσο και θλιβερό»

Τριάντα χρόνια μετά το εκρηκτικό ντεμπούτο της στη θεατρική σκηνή με το έργο «Blasted», συνάδελφοι και συνεργάτες της σπουδαίας συγγραφέως μιλάνε για την ίδια και το έργο της.
THE LIFO TEAM
Ο γαλήνιος και ανησυχητικός χορός του Χρήστου Παπαδόπουλου

Portraits 2025 / Ο γαλήνιος και ανησυχητικός χορός του Χρήστου Παπαδόπουλου

Εδώ και δέκα χρόνια ο Χρήστος Παπαδόπουλος χορογραφεί εικόνες γαλήνιες ή ανησυχητικές, με το μινιμαλιστικό του λεξιλόγιο να εκφράζει τη δύναμη της ανθρώπινης επαφής, την προσωπική ελευθερία στη συνθήκη της κοινής εμπειρίας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Τζαβαλάς Καρούσος: Η θυελλώδης ζωή του ηθοποιού που είπε πρώτος το περίφημο «στην Ελλάδα είσαι ό,τι δηλώσεις»

Πέθανε Σαν Σήμερα / Τζαβαλάς Καρούσος: Ο ηθοποιός που είπε πρώτος το περίφημο «στην Ελλάδα είσαι ό,τι δηλώσεις»

Ηθοποιός, μεταφραστής, αγωνιστής της αριστεράς, ο Τζαβαλάς Καρούσος που πέθανε σαν σήμερα το 1969 είχε ως στόχο του τη βελτίωση της ζωής των συνανθρώπων του και τη δικαίωση του καθημερινού τους μόχθου μέσα από τον σοσιαλισμό.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Το "δημοφιλής" είναι ό,τι πιο προσβλητικό έχουν πει για μένα»

Portraits 2025 / Η Ελένη Ράντου κάνει το πάρτυ της ζωής της. Και στο τέλος ξεσπά σε λυγμούς.

Με την παράσταση-φαινόμενο «Το πάρτυ της ζωής μου» η Ελένη Ράντου ξετυλίγει με χιούμορ και αφοπλιστική ειλικρίνεια πενήντα χρόνια «τραυμάτων» με φόντο τη μεταπολιτευτική Ελλάδα και αναζητά τους λόγους που αξίζει να ζεις.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Η Νεφέλη Θεοδότου είναι ο λόγος που όλο το ελληνικό TikTok χόρευε Φουρέιρα το 2024

Portraits 2025 / Η Νεφέλη Θεοδότου είναι ο λόγος που όλο το ελληνικό TikTok χόρευε Φουρέιρα το 2024

Η χορογράφος και στενή συνεργάτιδα της Ελένης Φουρέιρα, αφού έφτιαξε την πιο viral χορογραφία της χρονιάς για το «Αριστούργημα», αποφάσισε να δοκιμαστεί και στη συναυλία της Άννας Βίσση στο Καλλιμάρμαρο. Και ναι, πήγε καλά αυτό.
ΒΑΝΑ ΚΡΑΒΑΡΗ
Άκης Δήμου

Θέατρο / «Ζούμε σε καιρούς φλυαρίας· έχουμε ανάγκη τη σιωπή του θεάτρου»

Άφησε τη δικηγορία για το θέατρο, δεν εγκατέλειψε ποτέ τη Θεσσαλονίκη για την Αθήνα. Ο ιδιαίτερα παραγωγικός συγγραφέας Άκης Δήμου μιλά για τη Λούλα Αναγνωστάκη που τον ενέπνευσε, και για μια πόλη όπου η ζωή τελειώνει στην προκυμαία, δίχως να βρίσκει διαφυγή στο λιμάνι της.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Επιστροφή στο σπίτι της γιαγιάς: Ένα θεατρικό τσουνάμι αναμνήσεων

Θέατρο / Επιστροφή στο σπίτι της γιαγιάς: Ένα θεατρικό τσουνάμι αναμνήσεων

Ο νεαρός σκηνοθέτης Δημήτρης Χαραλαμπόπουλος ανεβάζει στην Πειραματική του Εθνικού το «ΜΑ ΓΚΡΑΝ'ΜΑ», μια ευαίσθητη σκηνική σύνθεση, αφιερωμένη στη σιωπηλή ηρωίδα της οικογενειακής ιστορίας μας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ