Το «Η ΜΑΡΙΝΕΛΛΑ ΣΥΝΑΝΤΑ ΤΗ ΒΕΜΠΟ» είναι ένα φιλόδοξο ελληνικό μιούζικαλ πάνω στην πολυτάραχη ζωή και τα τραγούδια της Σοφίας Βέμπο. Ένας ζωντανός θρύλος, η Μαρινέλλα, συναντά επί σκηνής μια άλλη γυναίκα θρύλο, που υπήρξε πρότυπο και έμπνευσή της σε ολόκληρη την καλλιτεχνική της πορεία.
Η παράσταση ζωντανεύει μια ολόκληρη εποχή, που σημάδεψε η παρουσία της σπουδαίας τραγουδίστριας και θεατρίνας Σοφίας Βέμπο. Η νεότερη ιστορία της Ελλάδας περνά μέσα από τη μυθιστορηματική ζωή της Βέμπο και η Μαρινέλλα αγκαλιάζει μέσα από το σήμερα το χθες και ξαναδίνει φωνή και ζωή στον κόσμο της «τραγουδίστριας της νίκης». Παιχνίδι αναμνήσεων η παράσταση ακροβατεί μεταξύ κωμωδίας και δράματος, μεταξύ «είναι και φαίνεσθαι», πρόζας και μελωδίας, ρεαλισμού και μυθοπλασίας.
Η Μαρινέλλα πρωτοβγήκε στη σκηνή τραγουδώντας Βέμπο και μετά από τόσα χρόνια ξαναπιάνει το δρόμο της αφετηρίας, το νήμα της αρχής, για να παρουσιάσει μια σκηνική εξομολόγηση προς τη γυναίκα που υπήρξε δασκάλα και οδηγός της. Η Βέμπο με την ισχυρή της προσωπικότητα ταυτίστηκε με την Ελλάδα και την ιστορία της. Έγινε η φωνή της, η καρδιά της. Πολέμησε και νίκησε με τον τρόπο της. Πρωτοστάτησε σε αγώνες, σε ανατροπές, σε μικρές και μεγάλες επαναστάσεις. Πάλεψε σαν άνδρας στη ζωή της και γύρισε σχεδόν σε ολόκληρο τον κόσμο την σημαία της πίστης προς την πατρίδα της.
Η κοντράλτο φωνή της άλλαξε το μουσικό κατεστημένο και η δυναμική της προσωπικότητα έστησε νέους κόσμους. Η Αθηναϊκή επιθεώρηση της οφείλει πολλά. Θέλοντας να ακουμπήσουμε τη βιογραφία και αποφεύγοντας την αγιογραφία της σπουδαίας αυτής γυναίκας , το έργο μας ακολουθεί την πορεία του άστρου της. Την ακμή και την παρακμή. Την αποδοχή αλλά και την απόρριψη του ειδώλου. Την δύναμη της πρωταγωνίστριας αλλά και την ανθρώπινη αδυναμία της.
Δίπλα στη Μαρινέλλα- Βέμπο, ο Τραϊφόρος του Χρήστου Στέργιογλου, ένας παλιός επιθεωρησιακός θεατρίνος, ο Παυλάρας, του Αντώνη Λουδάρου κι ένα καστ 50 ηθοποιών και τραγουδιστών, βοηθούν να ξεδιπλωθεί όλο το κουβάρι μιας σύνθετης προσωπικότητας, μιας δύσκολης εποχής και ενός μουσικού θησαυρού, που ακόμα περνά στα στόματά μας σαν παρακαταθήκη. Ενός θησαυρού που δεν πρέπει να χαθεί.
Κείμενο - Σκηνοθεσία: Πέτρος Ζούλιας Χορογραφίες: Φωκάς Ευαγγελινός Έρευνα - Μουσική Επιμέλεια: Λάμπρος Λιάβας Ενορχηστρώσεις- Διεύθυνση Ορχήστρας: Χάρης Ανδρεάδης Σκηνικά: Γιώργος Γαβαλάς – Γιάννης Μουρίκης Κοστούμια: Εύα Νάθενα Φωτισμοί: Ελευθερία Ντεκώ Σχεδιασμός ήχου: Γιάννης Σμυρναίος
*****
