Peter Maxwell Davis To μουσικό θέατρο στα άκρα, στο Μέγαρο
Τρίτη 11, Τετάρτη 12 Φεβρουαρίου, Αίθουσα Αλεξάνδρα Τριάντη
Το μουσικό θέατρο του Sir Peter Maxwell Davis έρχεται από την οργιώδη δεκαετία του 60 και είναι μια τολμηρή πρόκληση στον συντηρητισμό της αγγλικής μουσικής σκηνής της εποχής, ένα πρωτοποριακό θέατρο σε παταγώδη και αναιδή τόνο.
Προτείνει στον θεατή να περιμένει τα πάντα, θαρραλέος και έτοιμος να βουτήξει στα βαθιά, να το κοιτάξει με την ένταση και την έξαρση που του αναλογεί. Το Μέγαρο Μουσικής, γιορτάζοντας τα 80 χρόνια του σερ Πήτερ Μάξγουελ Ντέιβις, παρουσιάζει δύο έργα του ελάχιστα γνωστού στο ελληνικό κοινό Βρετανού συνθέτη, έργα που έρχονται από μια εποχή αχαλίνωτου πειραματισμού, όταν το πνεύμα του Swinging London ζευγάρωσε με την ευρωπαϊκή πρωτοπορία.
Ο συνδυασμός των δύο έργων σε μια παράσταση δίνει στο Ergon Ensemble τη δυνατότητα να δει με μια φρέσκια ματιά τη σχέση του με τη σύγχρονη μουσική και η επιλογή των σολίστ και του πάντα δημιουργικού Κωνσταντίνου Ρήγου, υπόσχονται ένα θέαμα αιφνιδιαστικό, μια λοξή απόλαυση αυτών των απροσδόκητων και μοναδικών μουσικών αριστουργημάτων.
Οι Εικόνες του Βεσάλιου - μουσικό έργο για χορευτή, σόλο τσέλο και ενόργανο σύνολο - από τα πιο σημαντικά μικρής κλίμακας έργα μουσικού θεάτρου, έχουν 14 μέρη που συνδέονται νοηματικά μεταξύ τους και αναφέρονται στις 14 Στάσεις του Σταυρού.
Ο χορευτής αναπαριστά τις Στάσεις του ρωμαιοκαθολικού τυπικού και ταυτόχρονα αναφέρεται στις στάσεις των σωμάτων στις ανατομικές ξυλογραφίες που κοσμούσαν την πραγματεία του Φλαμανδού, Ανδρέα Βεσάλιου, «Περί Κατασκευής του ανθρώπινου σώματος (Βασιλεία 1543).
Η μουσική ταξιδεύει και προς άλλες κατευθύνσεις, προς την έντονη αναζήτηση που την εκφράζει το τσέλο και προς διάφορες γλαφυρές περιγραφές από τα υπόλοιπα όργανα, έτσι ώστε να δημιουργείται ένας λαβύρινθος μουσικών σχολιασμών. Στο κέντρο αυτού του μουσικού λαβύρινθου, μέσα από ένα μανιακό φοξτρότ, ο χορευτής ανασταίνεται στο τέλος ως Αντίχριστος.
Δύο αναπάντεχα, προκλητικά έργα σε χορογραφία-σκηνοθεσία του Κωνσταντίνου Ρήγου, με το Ergon Ensemble, σε μουσική διεύθυνση του Kasper de Roo.
