Διπλές Γλωσσίδες Συναυλία μουσικής δωματίου (ξύλινα πνευστά και τσέμπαλο) της Κρατικής Ορχήστρας Αθηνών

Ο αρκετά ασυνήθιστος συνδυασμός ξύλινων πνευστών με διπλή γλωσσίδα (όμποε, αγγλικό κόρνο και φαγκότο) με το τσέμπαλο, το «βασιλιά» των μουσικών οργάνων της εποχής του Μπαρόκ, πρωταγωνιστεί στη δεύτερη συναυλία μουσικής δωματίου που διοργανώνει η Κρατική Ορχήστρα Αθηνών σε συνεργασία με το Κέντρο Πολιτισμού «Ελληνικός Κόσμος», τη Δευτέρα 24 Φεβρουαρίου στις 20.30, στο «ΘΕΑΤΡΟΝ». Το σύνολο απαρτίζεται από τέσσερις σπουδαίους μουσικούς πνευστών της Ορχήστρας, τους Δημήτρη Βάμβα (όμποε), Γιάννη Οικονόμου (όμποε), Χριστίνα Παντελίδου (αγγλικό κόρνο), Αλέξανδρο Οικονόμου (φαγκότο) και το, διακεκριμένο τσεμπαλίστα κι αφοσιωμένο γνώστη του Μπαρόκ, Μάρκελλο Χρυσικόπουλο. Το πρόγραμμα που θα παρουσιάσουν περιλαμβάνει δύο έργα του Τσέχου συνθέτη Γιαν Ντισμάς Ζελένκα και ένα τρίο του Μπετόβεν.

Ειδικότερα: ΓΙΑΝ ΝΤΙΣΜΑΣ ΖΕΛΕΝΚΑ(1679-1745) • Τρίο Σονάτα αρ.5 σε φα μείζονα για δύο όμποε, φαγκότο και μπάσο κοντίνουο • Τρίο Σονάτα αρ.4 σε σολ ελάσσονα για δύο όμποε, φαγκότο και μπάσο κοντίνουο ΛΟΥΝΤΒΙΧ ΒΑΝ ΜΠΕΤΟΒΕΝ(1770–1827) Τρίο σε ντο μείζονα για δύο όμποε και αγγλικό κόρνο, έργο 87 Η τολμηρή δομή στις συνθέσεις του Τσέχου Γιάν Ντισμάς Ζελένκα, ο πλούτος της αντιστικτικής αρμονίας, οι ευφυείς και απρόσμενες ανατροπές των αρμονικών της μουσικής του γλώσσας και οι ποικίλες μουσικές ιδέες του, που έχουν αξιοσημείωτες επιδράσεις από τη λαϊκή μουσική της πατρίδας του, έχουν επαινεθεί από τους μελετητές του.

Η αλήθεια είναι ότι, παρότι πρόκειται για το σημαντικότερο Τσέχο συνθέτη του Μπαρόκ και για έναν εξαιρετικό βιολίστα στην εποχή του, το όνομά του δεν είναι ακόμα ευρέως γνωστό. Δεν είναι παράδοξο αφού μετά το θάνατό του το 1745, το σύνολο του έργου του πέρασε στην κατοχή της έως τότε προστάτιδάς του Αρχιδούκισσας Μαρίας Ιωσηφίνας της Αυστρίας και κλειδώθηκε ως «πολύτιμο απόκτημα» μαζί με τα άλλα τιμαλφή της αυστριακής Αυλής, καταλήγοντας στο αρχείο της Δρέσδης.

Η εκ νέου ανακάλυψη του έργου του έγινε χάρη στον Μπέντριχ Σμέτανα που βρήκε στη Δρέσδη έργα του Ζελένκα, τα μελέτησε και μετέγραψε ορισμένα μουσικά θέματατα τα οποία πρωτοπαρουσίασε στην Πράγα το 1863. Οι έξι «Τρίο-σονάτες» του Ζελένκα θεωρούνται «διαμαντάκια» του Μπαρόκ. Απαιτούν από τους ερμηνευτές τους υψηλή δεξιοτεχνία και εκφραστικότητα.

Γραμμένο το 1795, το Τρίο σε ντο μείζονα είναι από τα νεανικά έργα του Μπετόβεν ο οποίος αν και βρισκόταν ακόμα υπό την επιρροή του Μότσαρτ και του Χάυντν, είχε αναπτύξει ήδη τα ιδιαίτερα μουσικά χαρακτηριστικά (ένταση, μεγαλείο του συναισθήματος και στιβαρότητα) που θα τον αναδείκνυαν αργότερα σε εμβληματική φυσιογνωμία της συμφωνικής μουσικής. Ειδικά το δεύτερο μέρος και το φινάλε αναγνωρίζονται ως «ξεκάθαρος» Μπετόβεν υψηλών απαιτήσεων. Eρμηνεύουν οι: Δημήτρης Βάμβας, όμποε Γιάννης Οικονόμου, όμποε Χριστίνα Παντελίδου, αγγλικό κόρνο Αλέξανδρος Οικονόμου, φαγκότο Μάρκελλος Χρυσικόπουλος, τσέμπαλο