Αποκαλυπτικό δημοσίευμα της εφημερίδας Καθημερινής σε συνεργασία με τη διεθνή έκδοση «Intercept» και τον γνωστό δημοσιογράφο James Bamford φέρνει σήμερα στο φως απόρρητα έγγραφα από το αρχείο Σνόουντεν και σημαντικά στοιχεία για τις υποκλοπές στην Ελλάδα.
Η Καθημερινή δημοσιεύει για πρώτη φορά μαρτυρίες υψηλόβαθμων στελεχών αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών που συμμετείχαν ή έχουν γνώση της επιχείρησης υποκλοπών στην Ελλάδα και παρουσιάζει τα απόρρητα έγγραφα της Εθνικής Υπηρεσίας Ασφαλείας των ΗΠΑ (NSA) για το 2004 και τις υποκλοπές.
Το μεγάλο ρεπορτάζ του Άγγελου Πετρόπουλου κάνει ειδική αναφορά στους Ολυμπιακούς του 2004 στην Αθήνα και στην ανησυχία για την ασφάλεια αθλητών και επισκεπτών που εκφραζόταν με δημοσιεύματα στο διεθνή Τύπο, αλλά και με συνεχείς οχλήσεις παραγόντων της αμερικανικής κυβέρνησης προς τους Ελληνες ομολόγους τους. Τα έγγραφα του αρχείου Σνόουντεν αναφέρουν πως οι μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ ξεκίνησαν να καταστρώνουν τα επιχειρησιακά τους σχέδιά τουλάχιστον δύο χρόνια πριν και πως 4 στελέχη επεξεργάστηκαν τη στρατηγική συλλογής πληροφοριών της NSA για τους Ολυμπιακούς της Αθήνας ήδη από το 2002.
Σύμφωνα με έγγραφο, η συνεργασία αμερικανικών και ελληνικών μυστικών υπηρεσιών επρόκειτο να είναι εξαιρετικά στενή και περιελάμβανε συνεργασία των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών τόσο στην Αμερικανική πρεσβεία στην Αθήνα όσο και στην ΕΥΠ. Ωστόσο οι αμερικανοί φαίνεται πως αυτό που ζητούσαν ήταν ένα σύστημα παρακολούθησης κινητών τηλεφώνων, κάτι που για να συμβεί απαιτούσε τεχνικό εξοπλισμό που η Ελλάδα δεν είχε. Οι πιέσεις των αμερικανών στην κυβέρνηση οδήγησαν τότε το Υπουργείο να επιχειρήσει να δώσει λύση κάνοντας ραντεβού με θέμα τις νόμιμες συνακροάσεις με τις τρεις μεγάλες εταιρείες ((Vodafone, Cosmote, Tim). Το πρώτο σχέδιο δεν προχώρησε εξαιτίας των εκλογών και στη συνέχεια με την ανάληψη του Υπουργείο από τον κο Βουλγαράκη, πάλι δεν υπήρξε νέο νομικό πλαίσιο για κάτι τέτοιο.
Ωστόσο η Καθημερινή αναφέρει πως στις 4 Αυγούστου του 2004, μία σειρά εντολών έκτασης 6.500 γραμμών προστίθενται στον πηγαίο κώδικα του λειτουργικού συστήματος που χρησιμοποιούσε η Vodafone για να «τρέχει» το δίκτυό της. Κατασκευαστής του λειτουργικού, που χρησιμοποιούν και άλλες εταιρίες στον κόσμο, είναι η σουηδική εταιρία Ericsson. Με την προσθήκη των 6.500 γραμμών παράνομου λογισμικού ενεργοποιείται ένα από τα υποσυστήματα του λειτουργικού, το επονομαζόμενο Lawful Interception (Νόμιμη Συνακρόαση) που δίνει στις εταιρίες δυνατότητα νόμιμων συνακροάσεων. Το Lawful Interception που μέχρι εκείνη τη στιγμή βρίσκεται μεν στο δίκτυο της Vodafone αλλά είναι κλειδωμένο και μη αγορασμένο για χρήση από την Ericsson, με αυτή την ενέργεια ανοίγει μία γραμμή παρακολούθησης σειράς συνδρομητών της εταιρίας κρύβοντας όμως σχεδόν κάθε ίχνος αυτής της ενέργειας. Από εκεί, οι υποκλαπείσες συνομιλίες προωθούνται σε 14 κινητά τηλέφωνα-σκιές και πιθανότατα σε ηλεκτρονικούς καταγραφείς δεδομένων για αποθήκευση και επεξεργασία.
Πάνω από μία δεκαετία από εκείνη την ημέρα και για πρώτη φορά, ένα εξαιρετικά υψηλόβαθμο πρώην στέλεχος των Αμερικανικών Μυστικών υπηρεσιών που ενεπλάκη στην υπόθεση υποκλοπών στην Ελλάδα το 2004 παραδέχεται χωρίς περιστροφές ότι η μυστική επιχείρηση έγινε από τηνNSA και τουλάχιστον στην πρώτη φάση της είχε το πράσινο φως της ελληνικής κυβέρνησης: «Οι Ελληνες υπέδειξαν δίκτυα τρομοκρατών, οπότε η NSA έβαλε αυτές τις "συσκευές" εκεί μέσα και είπε στους Έλληνες, "εντάξει, όταν τελειώσει θα το κλείσουμε"», παραδέχεται ο πρώην αξιωματούχος. «Ουσιαστικά οι "συσκευές" μπήκαν στο ελληνικό τηλεφωνικό δίκτυο με τη γνώση και την έγκριση της ελληνικής κυβέρνησης. Αυτή ήταν η βοήθεια για την ασφάλεια κατά τη διάρκεια των Ολυμπιακών».
Μια αναφορά της Αρχής Διασφάλισης του Απορρήτου των Επικοινωνιών (ΑΔΑΕ) το 2006 επισήμαινε ότι «σε κάποιες από τις φάσεις της επιχείρησης των υποκλοπών κρίθηκε απαραίτητη η συνδρομή στο εσωτερικό της Vodafone».
Αυτή η «συνδρομή», σύμφωνα πάντα με το περιεχόμενο των απορρήτων εγγράφων θα μπορούσε να είναι το έργο μιας άλλης υπηρεσίας και συγκεκριμένα της CIA», αναφέρει η Καθημερινή η οποία στη συνέχεια αποκαλύπτει στοιχεία για τους ανθρώπους που εκτέλεσαν το σχέδιο.
Μια ακόμη ενδιαφέρουσα πτυχή της ιστορίας είναι αυτή του θανάτου του 39χρονου τεχνικού της Vodafone o oποίος βρέθηκε κρεμασμένος στο σπίτι του εκείνη την περίοδο.
Η οικογένεια Τσαλικίδη συνεχίζει να πιστεύει ότι ο θάνατος του επήλθε από την επέμβαση κάποιου τρίτου και πως είναι απόλυτα συνδεδεμένος με τις υποκλοπές μέσω του δικτύου της Vodafone συνομιλιών κορυφαίων παραγόντων της κυβέρνησης Καραμανλή, συμπεριλαμβανομένου και του τότε πρωθυπουργού.
Ενάμισι μήνα πριν o Τσαλικίδης βρεθεί κρεμασμένος στον Κολωνό, στις 24 Ιανουαρίου 2005, κάποιος επιχειρεί την εισαγωγή πρόσθετου παράνομου λογισμικού στο εσωτερικό του κέντρου της Vodafone MEAPA στην Παιανία. Αμέσως μετά χιλιάδες συνδρομητές τηλεφωνούν παραπονούμενοι ότι το δίκτυο δεν στέλνει τα μηνύματά τους και στη συνέχεια χτυπά συναγερμός τόσο στη Vodafone όσο και στην προμηθεύτρια Ericsson, ενώ τεχνικοί στην Ελλάδα και το εξωτερικό προσπαθούν να ανακαλύψουν τι συμβαίνει.
Στις 31 Ιανουαρίου, ο Τσαλικίδης υποβάλει την παραίτησή στους ανωτέρους του, αλλά αυτοί τον πείθουν να πάρει άδεια από τις 2 έως τις 8 Φεβρουαρίου και να επιστρέψει κανονικά στην εργασία του, μέχρι να βρεθεί ένας ικανός αντικαταστάτης. Λίγο πριν έχει εκμυστηρευτεί στην αρραβωνιαστικιά του -χωρίς να της εξηγήσει λεπτομέρειες- ότι φοβάται πως η εταιρία πρόκειται να κλείσει. Την ορκίζει να μην πει τίποτε πουθενά. Παράλληλα, της λέει ότι ο ίδιος πρέπει να φύγει από τη Vodafone, καθώς «είναι ζήτημα ζωής και θανάτου».
Την Παρασκευή 4 Μαρτίου μετά εβδομάδες ερευνών οι τεχνικοί της Ericsson ειδοποιούν τη Vodafone ότι έχουν εντοπίσει τα ίχνη παρείσακτου λογισμικού. Τη Δευτέρα 7 Μαρτίου στην Ericsson Σουηδίας ο κώδικας απομονώνεται, ενώ στα γραφεία της Vodafone στην Αθήνα ο Τσαλικίδης συμμετέχει σε κλειστές συσκέψεις, οπού οι συζητήσεις είναι έντονες.
Την επόμενη ημέρα, ο CEO της Vodafone Ελλάδος Γιώργος Κορωνιάς δίνει εντολή να απομακρυνθεί το παράνομο λογισμικό από το δίκτυο της εταιρίας. Η μοναδική ευκαιρία της ελληνικής δημοκρατίας να συλλάβει επ' αυτοφώρω τους υπαίτιους των υποκλοπών χάνεται για πάντα. Την ίδια μέρα ο Κώστας Τσαλικίδης μιλά για τελευταία φορά στο τηλέφωνο με την αρραβωνιαστικιά του. «Μου είπε ότι ανησυχούσε για τη μητέρα του που ανέβαζε υψηλό πυρετό. Πώς ένας άνθρωπος που ανησυχεί για την μητέρα του το βράδυ είναι δυνατόν να κρεμαστεί γνωρίζοντας ότι εκείνη θα τον βρει το πρωί», λέει στην κατάθεσή της. Ετσι και συμβαίνει.
Μία ημέρα μετά τον θάνατο του Τσαλικίδη, στις 10 Μαρτίου 2005, ο Γ. Κορωνιάς ζητεί από τον Γιάννη Αγγέλου, διευθυντή του πολιτικού γραφείου του τότε πρωθυπουργού συνάντηση με τον Κώστα Καραμανλή για θέμα υποκλοπών. Εν τη απουσία του πρωθυπουργού στη Μαδρίτη ο Αγγέλου κανονίζει συνάντηση παρουσία του τότε υπουργού Δημόσιας Τάξης Γ. Βουλγαράκη. Την ίδια ημέρα, εκδίδεται το μοναδικό πράγμα που έλειπε πριν από τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας για να μπορέσουν να γίνουν νόμιμες συνακροάσεις: το ΠΔ 47 του 2005 στο τεύχος της 10ης Μαρτίου 2005 της εφημερίδας της κυβέρνησης φέρει τις υπογραφές Βουλγαράκη, Λιάπη, Παπαληγούρα και Παυλόπουλου και αποτελεί έκτοτε το καθοριστικό έγγραφο που παρέχει νομική κάλυψη στις ελληνικές αρχές για να κάνουν νόμιμες παρακολουθήσεις μέσω των δικτύων εταιριών -παρόχων.
πηγή: Kαθημερινή
σχόλια