Πετράλωνα

Πετράλωνα Facebook Twitter
0

Πέμπτη βράδυ, στα Πετράλωνα («Πού να τρέχω τώρα στα Πετράλωνα;» λέω στην Ο. σαν μούλικο  του κέντρου. «Θα κατέβεις στην πλατεία Μερκούρη». «Πού είναι αυτό;». «Εκεί που είναι η Βραζιλιάνα. Τελείωνε».)

Έχω πάνω από έξι μήνες να έρθω στα Πετράλωνα. Όταν συναντάω τα κορίτσια περπατάμε μες στα σκοτάδια για κανένα δεκάλεπτο. Αναρωτιέμαι πού με πάνε.  Όταν φτάνουμε σκέφτομαι πως τζάμπα η γκρίνια μου. Νομίζω πως το Κλουβί είναι από τα πιο χαριτωμένα μπαρ που έχω δει στην Αθήνα. Το πάτωμα είναι στρωμένο με μωσαϊκό, όπως το πήρανε έτσι το αφήσανε, δεν το ξηλώσανε για να φτιάξουνε «ένα ζεστό χώρο στους τόνους της πέτρας και του ξύλου», το ντεκόρ είναι κάπως εκκεντρικό με μεταξοτυπίες και φωτάκια. Σκέφτομαι πως αυτό είναι ένα μπαρ αθηναϊκής αισθητικής με την καλή έννοια - δεν θα μπορούσες να το δεις σε καμία άλλη πόλη εκτός από την Αθήνα, πόσο μάλλον σε μια γειτονιά σαν τα Πετράλωνα, με νερατζιές και χαμηλά σπίτια. Στο γυρισμό η Ο. ισχυρίζεται ότι θα μας πάρει μόνο 5 λεπτά για να φτάσουμε στο Κουκάκι κι εννοεί 25, αλλά δεν με πειράζει, την υπακούω πειθήνια. Χαζεύω τις σομόν πολυκατοικίες που φυτρώνουν σαν τα μανιτάρια στις γωνίες. Αναρωτιέμαι πόσες πολυκατοικίες-τούρτες θα χτιστούν ακόμα. Δεν τελειώνει η σομόν μπογιά ποτέ; Την παράγουν έξτρα φτηνά σε εξωτικές χώρες και την εισάγουν στην Ελλάδα με πετρελαιοφόρα;

Κυριακή απόγευμα, στο σπίτι, ανακατεύοντας μηχανικά μια κατσαρόλα με γλαρό βλέμμα

Κοιτάω το τηγάνι με καχυποψία -αυτό που μαγειρεύω ξεκίνησε ως μοσχαράκι κινέζικης έμπνευσης και έχει καταλήξει να θυμίζει έναν απροσδιόριστο καφέ πολτό- όταν ακούω από τον εξαερισμό της κουζίνας τη σοπράνο του από κάτω διαμερίσματος που τραγουδάει μόνη της ένα ποτ-πουρί από τραγούδια χωρίς ειρμό -  το «Lasciate mi cantare» μαζί με ένα τραγούδι της Μαρίας Φαραντούρη και μετά ένα γαλλικό τραγούδι. Εκτός από τη σοπράνο στο μοναδικό άλλο διαμέρισμα του κάτω ορόφου κατοικεί ένας τενόρος. Δεν τους ακούω πολύ συχνά - ο τενόρος μου εξομολογήθηκε ότι κλείνει όλα τα παράθυρα όταν τραγουδάει («Μα γιατί;» του είπα και το εννοούσα). Πού και πού στο ντους τον ακούω που κάνει  τις ασκήσεις του.  Κλείνω τη βρύση για τον ακούσω καλύτερα με τις σαπουνάδες στα μαλλιά.

0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ