«Η ανδρική µόδα από την εποχή της δεκαετίας του '80 έχει εξελιχθεί. Τότε αφορούσε κυρίως τους γκέι. Οι άνδρες δίσταζαν να µπουν σε προχωρηµένη µπουτίκ... Στα τέλη του '80 δουλέψαμε πάνω στην εκθήλυνση του άνδρα. Υπήρχαν άνδρες, κυρίως στο Λονδίνο, που έβαφαν χρωματιστά τα νύχια τους, φορούσαν µεσάτα πουκάµισα ή ροζ εσώρουχα. Αυτή η τάση µας ενέπνευσε και πήγαµε πολύ µακριά τις δύο πρώτες συλλογές µας. Ήταν ανάγκη όμως».
Οι Dolce and Gabbana αποκαλύπτουν το μυστικό της επιτυχίας σε άλλες, ανέμελες εποχές.
«Λύσε πρώτα τη γραβάτα και μετά μίλα μας».
Αμετανόητοι εραστές του ζιβάγκο. Συνδικαλιστές του ΠΑΣΟΚ κατά του φιλελεύθερου dress code του γραμματέα του Κινήματος Σωκράτη Ξυνίδη.
«Ξέρετε τι έλεγε η Μητέρα Τερέζα για τη φτώχια στην Καλκούτα: η πιο φρικτή της πτυχή δεν είναι ότι σου λείπει το ψωμί ή ότι σου λείπουν τα παπούτσια. Είναι ότι αισθάνεσαι ένα τίποτα σε τούτη τη ζωή».
Ο μαέστρος Χοσέ Αντόνιο Αµπρέου για το πραγματικό κόστος της φτώχιας.
«Η μείωση του ελλείμματος είναι πολύ μεγάλη, σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα και με την οικονομική δραστηριότητα σε ύφεση. Ελπίζω ότι οι καλές προθέσεις της ελληνικής κυβέρνησης θα αναγνωριστούν και οι δανειστές της θα δεχθούν μια αναδιάρθρωση του ελληνικού δημόσιου χρέους.»
Ο διάσημος Βρετανός ιστορικός Νάιαλ Φέργκιουσον, ελπίζοντας στις καλές προθέσεις των δανειστών για μία πολιτισμένη αναδιάρθρωση.
«Μόνο στις ΗΠΑ η ΒΡ ξόδεψε πέρυσι 16,5 εκατ. δολάρια για lobbying, 6,5 εκατ. δολάρια παραπάνω από το 2008. Σκεφτείτε πόσα θα πληρώσουν φέτος, που έχουμε και τις ενδιάμεσες εκλογές τον Νοέμβριο. Συμπέρασμα; Ναι, μάλλον θα τη γλιτώσει με μερικά δισεκατομμύρια».
Η Αντόνια Τζουχάς, Αμερικανίδα συγγραφέας και ακτιβίστρια, προβλέπει το φθηνό ξέπλυμα του μαύρου λεκέ στον Κόλπο του Μεξικού.
«Τα πράγματα εκεί είναι πιο εύκολα από ό,τι εδώ σε όλα τα επίπεδα εργασίας. Εκεί βάζεις 10 κιλά προσπάθεια και θα πάρεις 10 κιλά ανταμοιβή. Εδώ ένα μεγάλο μέρος της ενέργειας χάνεται. Δεν ξέρω πού. Ίσως μέσα σε έναν περίεργο κρατικό μηχανισμό και μια κοινωνική κατάσταση όπου δεν βοηθούνται τα νέα παιδιά, οι ιδέες και οι άνθρωποι...».
Η Ελευθερία Ντεκώ σε συγκρίσεις μεταξύ Νέας Υόρκης και Αθήνας.
«Πιστεύω ότι σήμερα ο ανδρικός σοβινισμός πρωταγωνιστεί... Είμαι θυμωμένος με τη συμπεριφορά των ανδρών απέναντι στις γυναίκες. Τους θεωρώ μ... Πρέπει να λατρέψουν την έννοια της θηλυκότητας και εκτός και εντός τους».
Ο σκηνοθέτης Γιάννης Κακλέας εναντίον του macho.
«Δεν αγαπούν την Ελλάδα αυτοί. Γι' αυτούς η Ελλάδα είναι ένα σκαλοπάτι για να 'κονομήσουνε. Να δούμε τι είχαν πριν γίνουν βουλευτές και τι έχουν τώρα. Αυτοί και οι παπάδες. Το 95% των παπάδων είναι ανώμαλοι, φαγάδες, ό,τι θες. Και το λέω με πάσα ευθύνη αυτό».
Ο Κώστας Βουτσάς περί πολιτικής και άλλων δαιμονίων.
«Ποτέ στην καριέρα μου δεν έχω πει "αυτό είναι ένα κακό κοινό". Ποτέ! Πάντα λέω "Απέτυχα. Δεν τους άγγιξα". Διότι, ανεξάρτητα από την πολυπλοκότητα της ζωής τους και τα προβλήματά τους, αυτοί είναι εκεί και αυτή η κίνησή τους δείχνει ότι είναι διαθέσιμοι να τους πλησιάσεις και να τους αγγίξεις την ψυχή».
Ο Τζον Μάλκοβιτς αντιμέτωπος με το κοινό του.
σχόλια