Τι αφορούσε η συνομιλία του Γιώργου Μπαμπινιώτη και του Δημήτρη Νανόπουλου;
Τη συμπληρωματική κι αλληλένδετη σχέση ανθρωπιστικών και θετικών επιστημών, τους κοινούς τόπους και τις ασυμφωνίες τους, την καταλυτική σημασία της θεμελιωμένης γνώσης γύρω απ’ τον μικρόκοσμο και τον μακρόκοσμο, καθώς και την ενδεχόμενη ύπαρξη παράλληλων κόσμων, όπου υφίστανται ποικίλοι φυσικοί νόμοι.
Πώς εξελίχτηκε η συζήτηση;
Επεξηγήθηκαν οι όροι «εξανθρωπισμός των επιστημών» και «εξεπιστημονισμός του ανθρωπισμού». Φαινομενικά, οι επιστήμες συγκρούονται, πρακτικά αποσκοπούν στην απάντηση των θεμελιωδών υπαρξιακών ερωτημάτων του ανθρώπου, στο ευ ζην. Τονίστηκαν η σημασία της διεπιστημονικότητας, η δυσκολία μετάδοσης των επιστημών στον άνθρωπο λόγω θεσμικής κι εκπαιδευτικής υστέρησης, η ανάγκη δημιουργίας ενός επαναστατικού κινήματος νεοελληνικού διαφωτισμού με πυρήνα τον «καθολικό άνθρωπο» ως λύση στα κοινωνικά, οικονομικά και πολιτικά προβλήματα.
Το θέμα της συζήτησης ήταν μάλλον απαιτητικό. Τι είδους κόσμο είχε; Έκαναν ερωτήσεις; Αν ναι, τι είδους;
Η συζήτηση προσέλκυσε άτομα κάθε ηλικίας που συμμετείχαν ενεργά, ρωτώντας και σχολιάζοντας. Τονίστηκαν η επιτακτικότητα της μέριμνας, κινητοποίησης κι ενασχόλησης του ατόμου με τις επιστήμες, η επιβεβλημένη απλοποίηση και «ζωντανή» παρουσίασή τους στην εκπαίδευση, η αξία των κλασικών σπουδών και η σταδιακή εξάλειψή τους από τα ευρωπαϊκά πανεπιστήμια, με παρεπόμενο την απώλεια της ελληνικής πνευματικής ταυτότητας. Η ρίζα των σημερινών προβλημάτων είναι η έλλειψη θεμελιωδών ηθικών αξιών και ουσιαστικής καλλιέργειας του νου και ως μέλη του κοινωνικού συνόλου οφείλουμε ν’ αναστήσουμε το ελληνικό δαιμόνιο για την αποκατάσταση της εθνικής μας υπόστασης σε παγκόσμιο επίπεδο.
σχόλια