«Ο απολογισμός μου είναι στη διάθεση του κ. Χρυσοχοΐδη για μελέτη και αξιοποίηση του έργου μου. Κι ελπίζω να μην έχει την ίδια τύχη και την ίδια αντιμετώπιση με το μνημόνιο. Εννοώ να το διαβάσει αυτήν τη φορά».
Όταν τα λόγια στάζουν φαρμάκι. Ο Χρήστος Παπουτσής απαντά με μια συντροφική μαχαιριά στον διάδοχό του στο υπουργείο ΠΡΟ.ΠΟ.
«Λέτε στο Ιράν ότι όλες οι επιλογές είναι στο τραπέζι. Αφήστε τις εκεί, ώσπου να σαπίσουν. Η εποχή της αλαζονείας και της αποικιοκρατίας έχει παρέλθει και η εποχή του παραλογισμού σας περνάει επίσης».
Ο Ιρανός Πρόεδρος Μαχμούντ Αχμαντινετζάντ βγάζει γλώσσα στις απειλές της Δύσης για το πυρηνικό πρόγραμμα της χώρας του.
«Με τον Βενιζέλο το κόμμα δεν θα είναι χυλός και τα όργανα φυσαρμόνικα».
Οι πιο υπάκουοι χτυπάνε πιο σκληρά στο τέλος. Ο Ανδρέας Λοβέρδος, αποθεώνοντας το κομματικό μέλλον, ρίχνει ανάθεμα στο παρελθόν που πιστά υπηρέτησε.
«Πάντα με ρωτάνε αν οι Έλληνες είναι τεμπέληδες. Όχι, οι Έλληνες δεν είναι τεμπέληδες, δουλεύουν πάρα πολλές ώρες, 12 ώρες την ημέρα. Ξεκινάνε το πρωί και όλοι είναι σπίτι τους στις 10 και 11 το βράδυ».
Η Έλενα Παπαρίζου υπερασπίζει το εθνικό δίκιο στην παγωμένη Στοκχόλμη για τους Έλληνες που δουλεύουν από το πρωί ως το βράδυ (παρότι γνωρίζει καλύτερα αυτούς που κινούνται από το βράδυ ως το πρωί).
«Εμείς είμαστε πρόθυμοι να κάνουμε ό,τι μας ζητήσουν. Αλλά δεν θέλουμε να γίνουμε φορτικοί. Δεν θέλουμε να πιστέψει κανείς ότι θέλουμε να θέσουμε την Ελλάδα υπό την κατοχή μας! Αυτός είναι ένας από τους βλακωδέστερους καταλογισμούς που έχω διαβάσει ποτέ!».
Ο καλός Γερμανός. Ο υπουργός Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε χαιδεύει με το χέρι που έδειχνε.
«Βάλ’ τους μέσα σε άδεια στρατόπεδα και να τρώει μόνο όποιος παράγει. Να ξέρει αυτός που έρχεται από το Αφγανιστάν ότι θα μπαίνει σε στρατόπεδο, αν έρθει εδώ, και θα τρώει μόνο αν κάνει κάποια δουλειά για την Ελλάδα. Ένα πιάτο φαγητό για την Ελλάδα».
Δεν είναι αυτά που ονειρεύεται ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ για τους μετανάστες, βλέποντας τα πιο άκρα από αυτόν να του παίρνουν τις ψήφους. Είναι που αποκαλύπτεται και πάλι, αφού ήδη μας έχει κυβερνήσει.
«Υπάρχουν ακόμα πιο δραματικές εικόνες, γριούλες που λιποθυμούν από την πείνα, παιδάκια που κλέβουν από το περίπτερο μια σοκολάτα να φάνε (...). Τόσα χρόνια ζούσα στον κόσμο μου... Το άκουγα ότι υπάρχει αυτή η δυστυχία, όλοι το ακούμε, αλλά μόνο αν το δεις με τα μάτια σου καταλαβαίνεις το μέγεθος».
Ο Ηλίας Ψινάκης που ανακάλυψε τη μίζερη εικόνα που τόσα χρόνια θάμπωναν λευκασμένα χαμόγελα.
σχόλια