Η πρόσφατη απόφαση της Ιεράς Μητρόπολης Γλυφάδας να αφορίσει το Ζίου-Ζίτσου (μεταξύ άλλων) πέρασε λίγο στα ψιλά των ειδήσεων. Δεν είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει κάτι τέτοιο, πριν από λίγο καιρό είχε προηγηθεί ο αφορισμός της γιόγκα. Η αφορμή για το νέο αφορισμό ήταν η ανακοίνωση του υπουργείου Παιδείας ότι αποφάσισε να εισαγάγει τις πολεμικές τέχνες στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση. Σε αντίδρασή του, ο μητροπολίτης Γλυφάδας Παύλος έστειλε επιστολή προς τον υπουργό Παιδείας κ. Φίλη όπου αναφέρει ότι «οι πολεμικές τέχνες δεν συνάδουν με το πνεύμα του Ευαγγελίου» και καλεί «το ορθόδοξο πλήρωμα να απέχει από την ενασχόληση με τις πολεμικές τέχνες».
Οι πολεμικές τέχνες «βασίζονται σε ανατολικές φιλοσοφίες ή θρησκείες, ιδιαιτέρως στον ταοϊσμό και στον βουδισμό ζεν», εδώ επικεντρώνεται η ένσταση της εκκλησίας. Στην επιστολή επισημαίνεται ότι «δημιουργός των πολεμικών τεχνών θεωρείται ο βουδιστής μοναχός Μποντιντάρμα», πως «πολλοί που ασκούν τις πολεμικές τέχνες το κάνουν χωρίς να γνωρίζουν τον θρησκευτικό χαρακτήρα τους», κι επίσης πως «το πλήθος των διαφόρων μαχητικών ειδών συνδέεται με ένα πνευματικό κέντρο που έχει τις ρίζες του στον ταοϊσμό και στον βουδισμό». Τέλος, ο Μητροπολίτης στρέφει τα πυρά του και προς την Ελληνική Ερασιτεχνική Ομοσπονδία Ζίου-Ζίτσου, η οποία αιτήθηκε την άδεια εισόδου στα ελληνικά σχολεία.
Λόγω της φύσης των πολεμικών τεχνών, οι άνθρωποι ανακαλύπτουν πως η εξάσκησή τους απαιτεί ιδιαίτερη συγκέντρωση και εστίαση. Μερικοί άνθρωποι ανησυχούν ότι ίσως η διδασκαλία πολεμικών τεχνών θα ενισχύσει την αίσθηση της βίας στα παιδιά και θα τα βοηθήσει να αναπτύξουν δεξιότητες τέτοιες που θα τους επιτρέπουν να προκαλούν βλάβες στους άλλους. Οι πολεμικές τέχνες επιτυγχάνουν ακριβώς το αντίθετο.
Για το γεγονός και τις αντιδράσεις που προκάλεσε ρωτήσαμε τον προπονητή της Εθνικής Ελλάδος Ζίου-Ζίτσου και τέσσερις δασκάλους και εκπαιδευτές πολεμικών τεχνών, οι οποίοι απάντησαν στα ίδια ερωτήματα: «Τι ωφελεί κάποιον η ενασχόλησή του με τις πολεμικές τέχνες; Συμφωνείτε ή διαφωνείτε με την απόφαση του υπουργείου Παιδείας να μπουν οι πολεμικές τέχνες στα σχολεία; Πώς σχολιάζετε την απόφαση του μητροπολίτη Γλυφάδας να αφορίσει τα αθλήματα;».
«Καλό θα είναι να μην μπαίνουμε στη διαδικασία να συνδέουμε τον αθλητισμό με τις θρησκείες ή την πολιτική. Διανύοντας μια πολύ δύσκολη περίοδο ως χώρα, θα θέλαμε η Εκκλησία να μην είναι απέναντί μας αλλά στο πλευρό μας» λέει ο κ. Κωνσταντίνος Τσιούτας, προπονητής Εθνικής Ελλάδος Ζίου-Ζίτσου. «Έχουμε ανάγκη τη στήριξή της. Θα ήταν μεγάλη τιμή και θα μας έδινε τεράστια χαρά και δύναμη αν στο μέλλον παρευρεθούν εκπρόσωποι της Εκκλησίας σε κάποιες από τις διοργανώσεις μας. Αν, παρ’ όλα αυτά, η Εκκλησία επιμείνει να είναι απέναντι μας, συνεχίζοντας να στηρίζει αυτές τις απόψεις τις περί συσχετισμού θρησκειών και πολεμικών τεχνών, εμείς θα συνεχίσουμε να εκκλησιαζόμαστε τις Κυριακές όλοι μαζί, γιατί είμαστε και χριστιανοί και αθλητές».
«Ο κόσμος μας αλλάζει και πρέπει να βοηθήσουμε τα παιδιά μας να προετοιμαστούν για τις προκλήσεις που θα συναντήσουν στον δρόμο τους στη ζωή» λέει ο κ. Μιχάλης Κοσσυβάκης (εκπαιδευτής Πολεμικών Τεχνών, Προπονητής Καράτε Γενικής Γραμματείας Αθλητισμού, καθηγητής Αυτοάμυνας Σχολής Αξιωματικών Ελληνικής Αστυνομίας και πρόεδρος του Δ.Σ. της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Εκπαίδευσης Τεχνών Αυτοάμυνας-ΠΟΕΤΑ). «Οι πολεμικές τέχνες προσφέρουν πολλά από τα απαραίτητα συστατικά που χρειάζεται ο άνθρωπος για να πετύχει σε όλους τους τομείς της ζωής και εκπληρώνουν απόλυτα αυτή την ανάγκη. Οι πολεμικές τέχνες διαθέτουν τεράστια ποικιλομορφία κατάλληλων ασκήσεων για τα παιδιά (και τους εφήβους, τους ενήλικες και τους ηλικιωμένους) που μπορούν να κρατούν το ενδιαφέρον πάντα ψηλά. Επιπλέον, είναι μια δραστηριότητα που μπορεί να συνεχιστεί σε όλη τους τη ζωή. Είναι ένας τρόπος ζωής και όχι απλώς μια άσκηση. Οι δεξιότητες που διδάσκονται στο μάθημα της Φυσικής Αγωγής μπορούν επίσης να ενισχυθούν μέσα από τις πολεμικές τέχνες. Λόγω της φύσης των πολεμικών τεχνών, οι άνθρωποι ανακαλύπτουν πως η εξάσκησή τους απαιτεί ιδιαίτερη συγκέντρωση και εστίαση. Μερικοί άνθρωποι ανησυχούν ότι ίσως η διδασκαλία πολεμικών τεχνών θα ενισχύσει την αίσθηση της βίας στα παιδιά και θα τα βοηθήσει να αναπτύξουν δεξιότητες τέτοιες που θα τους επιτρέπουν να προκαλούν βλάβες στους άλλους.
Οι πολεμικές τέχνες επιτυγχάνουν ακριβώς το αντίθετο. Ένα κοινό χαρακτηριστικό των θυτών είναι ότι δεν διαθέτουν έλεγχο αλλά δεν ξέρουν πώς να διαχειρίζονται τον θυμό τους. Οι πολεμικές τέχνες εξαλείφουν αυτά τα προβλήματα, διότι βοηθούν στη μείωση του στρες, βελτιώνουν τη συγκέντρωση και τον έλεγχο και διδάσκουν τον σεβασμό προς τους άλλους. Υπό την έννοια αυτή, βοηθούν επίσης τα παιδιά που πέφτουν θύματα εκφοβισμού, διότι τους δίνει την αυτοπεποίθηση που χρειάζονται για την καταπολέμηση της παρενόχλησης πριν από την έναρξή της. Όσον αφορά την ανακοίνωση της Ιεράς Μητρόπολης Γλυφάδας, διατηρώ ορισμένες επιφυλάξεις ως προς την επιλογή (και τη διαδικασία αυτής) των πολεμικών τεχνών που θα διδαχθούν, συμφωνώ με τη γενική αρχή της απόφασης. Μόνο θετικά μπορεί να προσφέρει η ενασχόληση και η γνωριμία των παιδιών με αυτήν τη δραστηριότητα.
Η Ιερά Μητρόπολη Γλυφάδας, και όσοι είχαν εμπλοκή στη συγγραφή αυτής της ανακοίνωσης, ήταν το λιγότερο απληροφόρητοι ή, έστω, μερικώς και επιδερμικά πληροφορημένοι (αν και μπορεί να διακρίνει ο προσεκτικός αναγνώστης αρκετές σκοπιμότητες σε αυτή την ανακοίνωση). Φιλοσοφικό υπόβαθρο σαφώς και υπάρχει στις περισσότερες τεχνοτροπίες πολεμικών τεχνών και όποιες ενστάσεις κι αν προβάλλει κάποιος επ’ αυτού, ουδεμία σχέση έχουν με προσηλυτισμό ή έστω προσπάθεια προς αυτή την κατεύθυνση. Στα 41 χρόνια που υπηρετώ ενεργά τον χώρο των πολεμικών τεχνών, ξεκινώντας από 9 ετών την ενασχόλησή μου με αυτές, και με περισσότερες από 70.000 ώρες διδακτικής επάρκειας ως προπονητής και εκπαιδευτής, συν τα πολυάριθμα ταξίδια μου στο εξωτερικό είτε ως αθλητής είτε ως εισηγητής σε σεμινάρια και συνέδρια, μπορώ να δηλώσω κατηγορηματικά πως οποιεσδήποτε απόπειρες έχει γίνει κατά καιρούς από ελάχιστους γραφικούς του χώρου μας για ψευτο-μύηση σε θρησκευτικούς στοχασμούς δεν ξεπερνούν το 0,001%. Σεβόμενος το δικαίωμά του να επικοινωνήσει με τον τρόπο που πιστεύει με το ορθόδοξο πλήρωμα, διαφωνώ κατηγορηματικά τόσο με την ουσία της ανακοίνωσης όσο και με το ύφος γραφής της».
«Όταν γνωρίζεις τι μπορείς να κάνεις με τη δύναμή σου, γίνεσαι πιο ήπιος και ταπεινός και σέβεσαι περισσότερο τους άλλους» λέει ο κ. Γιώργος Διβάνης, εκπαιδευτής (αναγνωρισμένος από τη Γενική Γραμματεία Αθλητισμού) του αθλητικού συλλόγου «Βόρειος Αετός» στον Χολαργό και μέλος του Δ.Σ. της Ελληνικής Ομοσπονδίας Γουσού Κουνγκ Φου. «Από εδώ πηγάζει ίσως το πιο σημαντικό γνώρισμα της διδασκαλίας του κουνγκ-φου, που το διαφοροποιεί από αθλήματα όπως το ποδόσφαιρο ή το μπάσκετ: εμπεριέχει πράγματι, όπως σωστά συνήθως λέγεται, έναν σκοπό καλλιέργειας του χαρακτήρα με κύρια στοιχεία την επιμονή, την υπομονή (δηλαδή τη διαρκή προσπάθεια) και, τέλος, τον σεβασμό προς τους άλλους. Πιστεύω ότι η απόφαση του υπουργείου είναι σωστή. Ένα τέτοιο μάθημα θα αποτελέσει μια πολύ καλή ευκαιρία να αντιμετωπιστούν πρακτικά τα φαινόμενα bullying, τα οποία πολλαπλασιάζονται. Ένα μάθημα πολεμικών τεχνών επιτρέπει στους μαθητές να αποκτήσουν αυτοπεποίθηση αλλά και να μάθουν να συνεργάζονται και να σέβονται τους πιο αδύναμους μεταξύ των συμμαθητών τους. Τώρα, όσον αφορά τον αφορισμό της πολεμικής τέχνης από τη Μητρόπολη, έχω να πω ότι η ανακοίνωση αυτή βασίζεται σε μια συρραφή αποσπασμάτων τα οποία είναι από ιστορικά ανακριβή –π.χ. το ότι «δημιουργός των πολεμικών τεχνών θεωρείται ο βουδιστής μοναχός Μποντιντάρμα»– έως τελείως ψευδή.
Οι πολεμικές τέχνες προέκυψαν ως βασική ανάγκη των ανθρώπων να επιβιώσουν σε ένα εχθρικό κοινωνικό περιβάλλον. Η ανάγκη αυτή δεν αφορά μόνο την Ανατολή αλλά τους ανθρώπους σε όλο τον κόσμο και δεν σχετίζεται σε καμία περίπτωση με τα θρησκευτικά πιστεύω του κάθε ασκούμενου. Όποιος ασκεί μια κινέζικη πολεμική τέχνη δεν είναι κατ' ανάγκην ταοϊστής ή βουδιστής και όποιος ασκείται στην ελληνορωμαϊκή πάλη δεν πιστεύει κατ' ανάγκην στο δωδεκάθεο.
Οι πολεμικές τέχνες προέκυψαν ως βασική ανάγκη των ανθρώπων να επιβιώσουν σε ένα εχθρικό κοινωνικό περιβάλλον. Η ανάγκη αυτή δεν αφορά μόνο την Ανατολή αλλά τους ανθρώπους σε όλο τον κόσμο και δεν σχετίζεται σε καμία περίπτωση με τα θρησκευτικά πιστεύω του κάθε ασκούμενου. Όποιος ασκεί μια κινέζικη πολεμική τέχνη δεν είναι κατ’ ανάγκην ταοϊστής ή βουδιστής και όποιος ασκείται στην ελληνορωμαϊκή πάλη δεν πιστεύει κατ’ ανάγκην στο δωδεκάθεο. Η επιλεκτική αναφορά σε πολεμικές τέχνες της Ανατολής που εξελίχθηκαν σε ένα συγκεκριμένο ιστορικό πλαίσιο είναι τελείως παραπλανητική και αφορά μόνο ένα πολύ μικρό κομμάτι των πολεμικών τεχνών. Η δε αναφορά στο ότι οι ανατολικές πολεμικές τέχνες “έρχονται σε ευθεία αντίθεση με το ορθόδοξο χριστιανικό μήνυμα της αγάπης” είναι επιπλέον άκρως υποκριτική. Στην ιστορία σπανίζουν οι αναφορές σε βιαιότητες στο όνομα του ταοϊσμού ή του βουδισμού. Το γεγονός ότι η εξάσκηση στις πολεμικές τέχνες μετασχηματίζει την ίδια την ύπαρξη του ασκούμενου δεν είναι ίδιον κάποιας αποκρυφιστικής δοξασίας που συνδέεται με τις πολεμικές τέχνες ειδικά, όπως υπονοεί η ανακοίνωση, αλλά η ουσία της κάθε τέχνης. Τέλος, όλες οι έρευνες έχουν δείξει ότι η σωστή εξάσκηση των πολεμικών τεχνών είναι πολύ ευεργετική για τη σωματική και ψυχική υγεία των ασκούμενων και σε καμία περίπτωση δεν καλλιεργεί τη βία και την επιθετικότητα. Αντίθετα, τιθασεύει τις όποιες βίαιες ορμές μπορεί να έχει ο καθένας μας και προάγει το σεβασμό προς τους πιο αδύναμους».
«Με την απόφαση του υπουργείου θα συμφωνούσα, αν δεν ήξερα ότι αυτό θα γίνει ευκαιρία για κάποιους να το εκμεταλλευτούν και να μαζέψουν κόσμο στις σχολές τους και, κατά συνέπεια, συνδρομές» λέει ο sifu Απόστολος Αποστολίδης (3o duan chapkoon-do, 4o duan wushu kung-fu), εκπαιδευτής του Α.Σ. Μαχητικών Τεχνών Περάματος, με πολυετή εμπειρία στον χώρο των πολεμικών τεχνών. «Συνήθως, ο εκπαιδευτής που διδάσκει σε ένα σχολείο παρακινεί τους μαθητές να γίνουν και μέλη του συλλόγου του, ώστε να κάνουν περισσότερες ώρες την εκάστοτε πολεμική τέχνη και να προχωρήσουν. Έτσι, καταλήγει να είναι ευκαιρία για κέρδος για κάποιους και όχι κοινωνική προσφορά. Επίσης, αν γίνει κάτι τέτοιο, θα προσθέσει αθλητές σε μια συγκεκριμένη πολεμική τέχνη και θα πάρει μαθητές από συλλόγους που ασκούν άλλες τέχνες και αθλήματα.
Θα προτιμούσα να δοθούν κίνητρα για να ασχοληθούν τα παιδιά με τα μαχητικά αθλήματα σε συλλόγους ή τα παιδιά από τα σχολεία που θα βάλουν αυτό το πρόγραμμα να μπορούν να πηγαίνουν και στον σύλλογο του προπονητή, αλλά δωρεάν. Άλλωστε, από τις πολεμικές τέχνες μόνο θετικά στοιχεία μπορεί να πάρει ένα παιδί. Εκτός της αυτοάμυνας, εφόσον διδάσκεται στο σύστημα που επέλεξε, μαθαίνει να είναι υπεύθυνο άτομο, την αυτοπειθαρχία και τον σεβασμό, την επιμονή για την κατάκτηση των στόχων και τη διαχείριση συναισθημάτων όπως ο φόβος, ο θυμός, η αγωνία και ο εγωισμός. Τέλος, με την ανακοίνωση της Ιεράς Μητρόπολης Γλυφάδας διαφωνώ, καθώς μπορεί οι ανατολικές πολεμικές τέχνες να έχουν θρησκευτικό υπόβαθρο, αλλά στις μέρες μας οι περισσότερες έχουν γίνει αθλήματα και κανείς δάσκαλος δεν ακολουθεί θρησκείες και παραδόσεις. Ακόμη και αν το κάνουν κάποιοι, δεν μπορούμε να αφορίζουμε το διαφορετικό. Υπάρχουν οι γονείς οι οποίοι κρίνουν και αποφασίζουν αν κάτι είναι κατάλληλο για το παιδί τους. Τα οφέλη από τις πολεμικές τέχνες και τα μαχητικά αθλήματα, εφόσον και ο εκπαιδευτής είναι ο κατάλληλος, είναι πάρα πολλά, περισσότερα από κάθε άλλο άθλημα. Η Εκκλησία θα ήθελα να έχει μια περισσότερο δυναμική παρουσία στα τεκταινόμενα της χώρας μας και να πολεμάει άλλες αποφάσεις που παίρνονται κι έχουν να κάνουν με κατάργηση εορτών, συμβόλων κ.λπ., παρά να πολεμά τις πολεμικές τέχνες».
«Το καράτε και γενικότερα οι πολεμικές τέχνες, εκτός από μια ολοκληρωμένη σωματική δραστηριότητα που βελτιώνει όλες τις παραμέτρους της φυσικής κατάστασης, αναπτύσσουν δεξιότητες όπως ο σεβασμός, η αυτοπειθαρχία, ο αυτοέλεγχος, η αυτοσυγκέντρωση, η αυτοπεποίθηση, η κοινωνικοποίηση, η ικανότητα εστίασης κ.ά. Σημαντικά, επίσης, είναι τα οφέλη όσον αφορά την αυτοάμυνα και αυτοπροστασία. Συνδυάζει, λοιπόν, εκπαίδευση σώματος και μυαλού και αποτελεί μια άριστη επιλογή για τα παιδιά, ξεκινώντας ακόμα και από την προσχολική ηλικία» λέει ο Κωνσταντίνος Παππάς, μέλος της Εθνικής Ομάδας με ευρωπαϊκές και παγκόσμιες διακρίσεις, εκπαιδευτής στον σύλλογο Αρένα ΟΑΚΑ Stadium, 4ο Dan Shotkan Karate. «Σε μια δύσκολη εποχή, λοιπόν, για τη χώρα μας, κατά την οποία η ηθική και οι αξίες περνούν κρίση και οι νέοι κρύβουν οργή, βλέποντας το μέλλον τους δυσοίωνο, και που επιπλέον τα ποσοστά παχυσαρκίας στις μικρές ηλικίες είναι από τα υψηλότερα στην Ευρώπη, η απόφαση του υπουργείου Παιδείας να εντάξει τις πολεμικές τέχνες στα σχολεία σαφώς και με βρίσκει σύμφωνο, γνωρίζοντας και ο ίδιος, αφού ασχολούμαι με το καράτε από 9 χρονών, τα οφέλη που προσφέρει και προανέφερα. Τώρα, η αντίδραση της Ιεράς Μητρόπολης Γλυφάδας με βρίσκει αντίθετο. Η εκμάθηση πολεμικών τεχνών δεν σχετίζεται με τη θρησκεία ή θρησκευτικές τελετές, έπειτα από 25 χρόνια ενασχόλησης, ουδέποτε έπεσε στην αντίληψή μου κάτι τέτοιο. Ούτε σε μαθαίνει να βλέπεις τον συνασκούμενο ή συνάνθρωπο πολεμικά, όπως έλεγε η ανακοίνωση, ακριβώς το αντίθετο. Εφιστώ, όμως, την προσοχή των γονιών στην επιλογή δασκάλου-εκπαιδευτή από τη ΓΓΑ. Θα πρέπει, επίσης, να παρακολουθούν διακριτικά και να συνεργάζονται με τον δάσκαλο, χωρίς να επεμβαίνουν στο έργο του και στη διδασκαλία των παιδιών».
σχόλια