ΕΚΛΟΓΕΣ ΗΠΑ

33 χρόνια Ίδρυμα ΔΕΣΤΕ μέσα από μια εξαιρετική έκδοση

33 χρόνια Ίδρυμα ΔΕΣΤΕ μέσα από μια εξαιρετική έκδοση Facebook Twitter
Από την έκθεση «Monument to Now», Jeff Koons, «Baloon Dog», 1994-2000
0

Η έκδοση DESTE: 33 YEARS, σε συνεπιμέλεια των Karen Marta, Nell McClister και Ελένης Μιχαηλίδη, είναι μια υβριδική αφήγηση της ιστορίας του Ιδρύματος ΔΕΣΤΕ, η οποία βασίστηκε σε αρχειακό υλικό και προφορικές ιστορίες. Οι επιμελήτριες της έκδοσης εξηγούν ότι η ιδέα για το εγχείρημα προέκυψε οργανικά, μέσα από τη διαδικασία οργάνωσης και τεκμηρίωσης του αρχείου εκθέσεων του Ιδρύματος, η οποία ξεκίνησε το 2007. Το πλούσιο αρχειακό υλικό που αναδείχθηκε μέσα από τη συστηματική καταγραφή της αδιάλειπτης δραστηριότητας τριών δεκαετιών υπαγόρευσε την ανάγκη να παρουσιαστεί τόσο στο εξειδικευμένο όσο και στο ευρύ κοινό η ιστορία των εκθέσεων και των δραστηριοτήτων του Ιδρύματος, ενώ η ποικιλομορφία και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά αυτού του υλικού οδήγησαν σε μια διαφορετική προσέγγιση ως προς την παρουσίασή του.

33 χρόνια Ίδρυμα ΔΕΣΤΕ μέσα από μια εξαιρετική έκδοση Facebook Twitter
Το εξώφυλλο και το οπισθόφυλλο της έκδοσης


Ήδη, από τη σύστασή του, το ΔΕΣΤΕ έχει υπάρξει ένα ιδιοσυγκρασιακό ίδρυμα, άρρηκτα συνδεδεμένο με την προσωπικότητα και τη συλλεκτική δραστηριότητα του ιδρυτή και προέδρου του, Δάκη Ιωάννου. Τόσο η βαθιά, προσωπική προσέγγιση του συλλέκτη ως προς τη σύγχρονη τέχνη όσο και η προσωπική του σχέση με τους καλλιτέχνες και επιμελητές, με τους οποίους βρίσκεται σε διαρκή διάλογο και συνεργάζεται συστηματικά, έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση της ταυτότητας και του προγράμματος του Ιδρύματος. Η ανάδειξη της σημασίας αυτών των σχέσεων, μέσα από τις αφηγήσεις των ίδιων των προσώπων, υπήρξε μία από τις βασικές προθέσεις της έκδοσης.


Ακολουθούν οι 10+1 πιο σημαντικές στιγμές στην ιστορία του ΔΕΣΤΕ, με αποσπάσματα από τα κείμενα του κ. Ιωάννου σχετικά με αυτές, όπως δημοσιεύονται στην έκδοση.

1.

33 χρόνια Ίδρυμα ΔΕΣΤΕ μέσα από μια εξαιρετική έκδοση Facebook Twitter
Ο Δάκης Ιωάννου και ο Pierre Restany σε εγκαίνια έκθεσης του ΔΕΣΤΕ το 1999.

Το ΔΕΣΤΕ δεν ξεκίνησε ως μια προσωπική συλλογή ή ως ένα πρόγραμμα εκθέσεων, ήταν μια ιδέα. Έψαχνα έναν τρόπο να συμμετάσχω ενεργά στον καλλιτεχνικό διάλογο, να παραγάγω ενέργεια γύρω από την τέχνη και να δημιουργήσω μια πλατφόρμα η οποία θα ακολουθεί νέες ιδέες. Στην αρχή της δεκαετίας του '80 άρχισα να προετοιμάζω το έδαφος, αναζητώντας καλλιτέχνες, κριτικούς και επιμελητές. Το άτομο-κλειδί στην αποκρυστάλλωση της ιδέας για το ΔΕΣΤΕ ήταν ο κριτικός, θεωρητικός και επιμελητής Pierre Restany. Γευματίζαμε δίπλα στη θάλασσα στην Αθήνα και του έλεγα για την πρόθεσή μου να εμβαθύνω στην ενασχόλησή μου με τη σύγχρονη τέχνη. Μου πρότεινε τη δημιουργία ενός ιδρύματος.

2.

33 χρόνια Ίδρυμα ΔΕΣΤΕ μέσα από μια εξαιρετική έκδοση Facebook Twitter
Jeff Koons, «One ball total equilibrium tank» (Spalding Dr. JK 241 Series), 1985.

Η πρώτη φορά που είδα το έργο του Jeff Koons «One ball total equilibrium tank», στη διάρκεια μιας τουρ που έκανα με τον Jeffrey (Deitch) σε γκαλερί του East Village την άνοιξη του 1985, ένιωσα ένα παράξενο συναίσθημα. Ένιωσα ότι στεκόμουν μπροστά σε ένα αριστούργημα, σε μια δυνατή, αρχέγονη εικόνα, ένα αρχέτυπο. Ο μαγνητισμός που μου ασκούσε αυτό το έργο με έβαλε σε έναν εντελώς διαφορετικό κόσμο. Σαν να άνοιξε το Κουτί της Πανδώρας. Ο τρόπος με τον οποίο η μπάλα αιωρούνταν φαινόταν παράλογος, αλλά την ίδια στιγμή φυσιολογικός. Ζήτησα από την γκαλερί να μου το κρατήσουν μέχρι να γνωρίσω τον καλλιτέχνη.

3.

33 χρόνια Ίδρυμα ΔΕΣΤΕ μέσα από μια εξαιρετική έκδοση Facebook Twitter
Ο Jeff Koons και ο Δάκης Ιωάννου στην Ύδρα, 1987.

Τα πράγματα φάνηκαν να παίρνουν διαφορετικό δρόμο όταν γνώρισα τον Jeff Koons. Για μένα είναι ζωτικής σημασίας να γνωρίζω τον καλλιτέχνη που κρύβεται πίσω από το έργο. Πραγματικά, σέβομαι τους ανθρώπους που αφιερώνουν χρόνο στη δημιουργία οποιουδήποτε πράγματος, ανθρώπους που απορροφώνται από την ίδια την πράξη της δημιουργίας. Οι καλλιτέχνες δίνουν τα πάντα για την τέχνη, αφιερώνουν όλη τους τη ζωή σε αυτή. Για μένα, αυτό είναι το στοιχείο που διακρίνει έναν καλλιτέχνη από όλους εμάς τους υπόλοιπους: ότι τίποτα δεν μπορεί να τον αποσπάσει από τη δέσμευσή του στην τέχνη.

4.

33 χρόνια Ίδρυμα ΔΕΣΤΕ μέσα από μια εξαιρετική έκδοση Facebook Twitter
«Πολιτισμική Γεωμετρία», εξώφυλλο του καταλόγου (1988).

Καθώς συμμετείχα στην καλλιτεχνική σκηνή του East Village στα μέσα των '80s, δημιούργησα ένα ενδιαφέρον δίκτυο φίλων και άρχισα να συλλέγω συστηματικά έργα τέχνης. Ανακάλυψα ότι το να είσαι συλλέκτης είχε εντελώς άλλο νόημα, ήταν δημιουργικό. Μπορείς να τοποθετείς δίπλα-δίπλα δύο διαφορετικούς καλλιτέχνες που στο δικό σου μυαλό συνδέονται μεταξύ τους με κάποιον τρόπο, κι έτσι να δίνεις το δικό σου στίγμα. Δημιουργώντας μια συλλογή, λες: «Αυτό πιστεύω». Στην πραγματικότητα, ποτέ δεν είχα την πρόθεση να αγοράζω έργα τέχνης, να τα κρατώ για τον εαυτό μου και να τα χαζεύω μόνος μου. Ήθελα να μπορώ να τα μοιράζομαι με το κοινό. Η επιλογή έργων για τη συλλογή, η διοργάνωση εκθέσεων και η τοποθέτησή τους σε ένα πλαίσιο προωθούν τη συζήτηση γύρω από την τέχνη, ενθαρρύνουν τον διάλογο.

Υπό αυτό το πρίσμα, η εγκατάσταση «Πολιτισμική Γεωμετρία» ήταν σημείο καμπής για το ΔΕΣΤΕ. Με έκανε να συνειδητοποιήσω ότι έκανα κάτι που είχε διεθνή σημασία. Παρουσιάσαμε την έκθεση στο Σπίτι της Κύπρου, έναν κομψό, αλλά «σεμνό» χώρο που ρύθμισε το μοτίβο σύμφωνα με το οποίο το ΔΕΣΤΕ θα προσέγγιζε τις εκθέσεις στο εξής. Η φιλοσοφία των εκθέσεων και η ποιότητα της τέχνης έχουν μεγαλύτερη σημασία για το ΔΕΣΤΕ απ' ό,τι ο χώρος στον οποίο γίνονται. Το πιο σημαντικό είναι ότι η «Πολιτισμική Γεωμετρία» ξεκαθάρισε πως ο ακρογωνιαίος λίθος του ΔΕΣΤΕ είναι το χτίσιμο των σχέσεων και των δημιουργικών δικτύων. Για μένα, αυτό είναι το κυριότερο κομμάτι της διαδικασίας. Η συλλογή και οι εκθέσεις είναι απλώς ένα προσωπείο του ΔΕΣΤΕ. Μέχρι σήμερα, είμαστε ένα ίδρυμα που δημιουργεί μια πλατφόρμα για να συμμετέχει το κοινό. Από κει και πέρα, ο καθένας βρίσκει τον δρόμο του.

5.

33 χρόνια Ίδρυμα ΔΕΣΤΕ μέσα από μια εξαιρετική έκδοση Facebook Twitter
«Καθετί νέο είναι ενδιαφέρον», άποψη εγκατάστασης (1996).

Ο σχεδιασμός της εγκατάστασης «Καθετί νέο είναι ενδιαφέρον» στο εργοστάσιο της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών ήταν πολύ σημαντικός. Ο χώρος του εργοστασίου είναι πολύ μεγάλος, στοιχείο που μπορεί να αποβεί επικίνδυνο για την τέχνη. Κάποια από τα έργα της συλλογής μου είναι μεγάλα, αλλά τα περισσότερα έχουν παραχθεί για «οικιακό» χώρο. Το πρόβλημα τότε ήταν το πώς θα αντιμετωπίζαμε αυτή την αλλαγή κλίμακας. Το στήσιμο μιας έκθεσης είναι σίγουρα μια μορφή αρχιτεκτονικής και σε αυτή την περίπτωση ο στόχος ήταν να αποκαλύψουμε και να εξηγήσουμε τη λογική υπό την οποία είχε δομηθεί η συλλογή. Η συλλογή μου δεν περιλαμβάνει λιγότερο ή περισσότερο σημαντικά έργα, αλλά προσαρμόζεται στην εποχή και εξελίσσεται.

6.

33 χρόνια Ίδρυμα ΔΕΣΤΕ μέσα από μια εξαιρετική έκδοση Facebook Twitter
Άποψη του κτιρίου του ΔΕΣΤΕ στο Νέο Ψυχικό.

Το 1998 ιδρύσαμε ένα Κέντρο Σύγχρονης Τέχνης στο Νέο Ψυχικό. Ήταν ο πρώτος μόνιμος χώρος του ΔΕΣΤΕ, ο οποίος περιλάμβανε μια εκθεσιακή γκαλερί, ένα βιβλιοπωλείο και το Cosmos, ένα εστιατόριο και μπαρ. Τα πάντα ήταν ανοιχτά μέχρι τα μεσάνυχτα και υπήρχε πολλή κίνηση ανάμεσα στο μπαρ, το εστιατόριο και την γκαλερί του πάνω ορόφου. Τα εγκαίνια ήταν υπέροχα. Ήπιαμε ποτά επάνω και στη συνέχεια δειπνήσαμε κάτω.


Στο Νέο Ψυχικό, το ΔΕΣΤΕ είχε κυλιόμενο πρόγραμμα με αυστηρό χρονοδιάγραμμα. Η μία έκθεση διαδεχόταν την άλλη, πράγμα που κάποια στιγμή έγινε δυσβάσταχτο. Όταν κάποιος ακολουθεί ένα τέτοιο πρόγραμμα, αναπόφευκτα κάνει συμβιβασμούς. Υπάρχουν εκθέσεις που σου αρέσουν και άλλες που δεν σου αρέσουν, αλλά δεν επιτρέπεται η τυχαιότητα. Σε κάποια φάση συνειδητοποίησα ότι ήθελα να κάνω μόνο εκθέσεις που μου άρεσαν στο ΔΕΣΤΕ. Αυτό που ήθελα στην ουσία ήταν να στήνω εκθέσεις μέσω μιας πιο ευέλικτης και δημιουργικής διαδικασίας, μέσω ενός συνεχούς διαλόγου με φίλους και συνεργάτες. Χρειαζόμουν μεγαλύτερη ελευθερία για να λαμβάνω αποφάσεις. Έτσι κατέληξα στο ότι θα κάναμε εκθέσεις μόνο όταν θα είχαμε μια καλή ιδέα.

7.

33 χρόνια Ίδρυμα ΔΕΣΤΕ μέσα από μια εξαιρετική έκδοση Facebook Twitter
Maurizio Cattelan, Frank & Jamie, 2002.

Κάναμε ένα ξεκάθαρο διάλειμμα. Το «2•0•0•2» ήταν η πρώτη έκθεση μετά την αλλαγή του μοντέλου του ιδρύματος. Ήθελα να κάνω κάτι άμεσα, με αφορμή τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου και τις βομβιστικές επιθέσεις στο Μπαλί. Σκέφτηκα τη σχέση που είχαν με αυτά τα γεγονότα κάποια έργα της συλλογής, όπως τα αεροπλάνα του Tom Sach, το «Frank & Jamie» του Maurizio (Cattelan) και το «1+1=1» του Kutlug Ataman, καθώς και τις φωτογραφίες Ισραηλινών στρατιωτών της Rineke Dijkstra και τη δική της βιντεο-εγκατάσταση «Buzzclub». Και ξαφνικά συνειδητοποίησα ότι παντού υπήρχε δυισμός: οι Δίδυμοι Πύργοι, τα δύο αεροπλάνα, οι διπλές προβολές, οι δύο αστυνομικοί του Cattelan – ενώ ο αριθμός των θυμάτων στο Μπαλί ήταν 202 και η χρονιά ήταν το 2002. Όλες αυτές οι συμπτώσεις συνδέθηκαν. Ήταν μυστήριο.

8.

33 χρόνια Ίδρυμα ΔΕΣΤΕ μέσα από μια εξαιρετική έκδοση Facebook Twitter
Εγκαίνια της έκθεσης «Monument to Now» με τους Jeffrey Deitch, Jeremy Deller, Maurizio Cattelan, Δάκη Ιωάννου, Chris Offili, Massimiliano Gioni, Dan Cameron, Jeff Koons, Tim Noble, Sue Webster, Alisson Gingeras, Urs Fischer, Μαρίνα Φωκίδη.

Το 2004 το ΔΕΣΤΕ παρουσίασε το πιο φιλόδοξο πρότζεκτ του ως τώρα, το «Monument to Now», που είχε συλληφθεί ως μέρος του πολιτισμικού προγράμματος των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας. Η έκθεση φιλοξενούσε τη δουλειά περισσότερων από 60 καλλιτεχνών από τη συλλογή και η επιμέλεια ανήκε σε 5 επιμελητές με διακριτές φωνές. Έκτοτε, η βάση του ιδρύματος βρίσκεται στη Νέα Ιωνία. Το πρόγραμμα και η προσέγγισή του άλλαξαν δραστικά και η επιμελητική διαδικασία έχει γίνει πιο πληροφοριακή και λιγότερο «ιδρυματική». Αυτή η ευελιξία δίνει στο ΔΕΣΤΕ μεγαλύτερη ελευθερία και τη δυνατότητα να ανταποκρίνεται στη σύγχρονη συζήτηση του καλλιτεχνικού κόσμου. Μιλώ με φίλους και συνεργάτες και συζητάμε για ιδέες, συχνά εστιάζοντας σε διαφορετικές αναγνώσεις της συλλογής. Θέλω να δημιουργώ μια πλατφόρμα για διάλογο, ώστε να συμμετέχει το κοινό. Στόχος μου είναι να παράγω ενέργεια γύρω από την τέχνη και τις ιδέες.

9.

33 χρόνια Ίδρυμα ΔΕΣΤΕ μέσα από μια εξαιρετική έκδοση Facebook Twitter
Άποψη των Παλιών Σφαγείων - Project Space του Ιδρύματος ΔΕΣΤΕ, 2008.

Πηγαίνω στην Ύδρα από τις αρχές των '80s και πάντα με ιντρίγκαραν τα Παλιά Σφαγεία. Είναι ιδιαίτερο μέρος, κάπως απομονωμένο στην απόκρημνη ακτή, μια τοποθεσία σίγουρα φορτισμένη. Από χρόνια ήθελα να οργανώσω εκθέσεις εκεί, αλλά απαιτούνταν πολλή γραφειοκρατία. Τελικά, τα κατάφερα. Πήρε πολύ καιρό, αλλά το 2008 ξεκινήσαμε την αποκατάσταση του χώρου. Τα εγκαίνια γίνονται πάντα κοντά στα εγκαίνια της Biennale Βενετίας και της Art Basel, ώστε ο κόσμος της τέχνης να μπορεί να παρευρεθεί. Και όλοι στο νησί είναι καλεσμένοι, τόσο οι τουρίστες όσο και οι ντόπιοι.

10.

33 χρόνια Ίδρυμα ΔΕΣΤΕ μέσα από μια εξαιρετική έκδοση Facebook Twitter
Προτεινόμενη δομή του πρότζεκτ COCCA.

Καθώς το ΔΕΣΤΕ συνέχισε να εξελίσσεται, τα πρότζεκτ μας έγιναν πιο πειραματικά, αλλά από πολλές απόψεις έχουμε επιστρέψει σε κάποιες από τις πιο πρώιμες ιδέες μας από τα '80s. Πηγαίνοντας πίσω στο σημείο από το οποίο ξεκινήσαμε, εκπληρώνουμε την αρχική μας ιδέα, το COCCA (Center of Contemporary Culture and Art - Κέντρο Σύγχρονου Πολιτισμού και Τέχνης). Παρόλο που το COCCA δεν πραγματοποιήθηκε ποτέ, παρείχε στο ΔΕΣΤΕ μια θεωρητική προσέγγιση που τώρα, έπειτα απ' όλα αυτά τα χρόνια, γίνεται πραγματικότητα. Συνειδητοποίησα ότι η σύγχρονη τέχνη θα μπορούσε να ενσωματώσει τη σχέση ανάμεσα στην τέχνη, τον πολιτισμό και τη ζωή. Αυτό έψαχνα πάντα. Εκείνη η στιγμή ενέπνευσε μια νέα πορεία για το ΔΕΣΤΕ και τη συλλογή όπως τη γνωρίζουμε σήμερα. Στην πραγματικότητα, έχουμε εστιάσει πλέον ακόμα περισσότερο στο σημείο τομής μεταξύ σύγχρονου πολιτισμού και τέχνης.

11.

33 χρόνια Ίδρυμα ΔΕΣΤΕ μέσα από μια εξαιρετική έκδοση Facebook Twitter
Το εξώφυλλο της έκδοσης.

Καθώς το ΔΕΣΤΕ γιορτάζει 33 χρόνια σχεδόν, ανυπομονούμε για το επόμενο βήμα που έχει ξεκινήσει ήδη. Αναπτύσσουμε ένα ρευστό, νομαδικό πρόγραμμα με συνεργατικές εκθέσεις σε άλλους χώρους και πρότζεκτ που μετακινούνται και εξελίσσονται φυσικά.


Ακολουθούμε τις ιδέες, όπου κι αν μας πάνε. Ακόμα, ενώ οι δραστηριότητες του ιδρύματος έχουν γίνει πιο σύνθετες και «διασκορπισμένες», οι προσωπικές μου σχέσεις με τους καλλιτέχνες βρίσκονται στο επίκεντρο περισσότερο από ποτέ. Πολλά νέα δίκτυα έχουν σχηματιστεί με οργανικό τρόπο, η μία συνεργασία οδηγεί στην επόμενη. Νέα μονοπάτια, νέα ρίσκα, παρουσιάζονται συνεχώς. Αυτού του είδους οι συνεργασίες είναι ό,τι εκτιμώ περισσότερο απ' όλα και με έχουν ανταμείψει περισσότερο απ' όσο θα μπορούσα ποτέ να φανταστώ.

0

ΕΚΛΟΓΕΣ ΗΠΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ισπανία: Έκθεση αφιερωμένη στο έργο του Ίρβινγκ Πεν στο Ίδρυμα MOP στη Λα Κορούνια

Φωτογραφία / Ισπανία: Έκθεση αφιερωμένη στο έργο του Ίρβινγκ Πεν στο Ίδρυμα MOP στη Λα Κορούνια

Πορτρέτα διάσημων και σκηνές δρόμου περιλαμβάνονται στην έκθεση «Irving Penn: Centennial» που διοργανώνεται από το Μητροπολιτικό Μουσείο Τέχνης της Νέας Υόρκης και παρουσιάζεται στην Ισπανία
LIFO NEWSROOM
Tependris vs Tependris

Εικαστικά / Tependris vs Tependris

Μια αναδρομική έκθεση με πίνακες και γλυπτά, εικονογραφήσεις και ηχογραφήσεις, έργα του Κωνσταντίνου Κακανιά από το 1996 μέχρι σήμερα, με θεματικές που εκτείνονται από τα βαθιά παιδικά τραύματα μέχρι το χιούμορ που χαρακτηρίζει τον πολυδιάστατο καλλιτέχνη.
ΝΙΚΟΣ ΤΣΕΠΕΤΗΣ
Μέσα στη μεγαλειώδη έκθεση των πορτρέτων του Φράνσις Μπέικον

Εικαστικά / Μέσα στη μεγαλειώδη έκθεση των πορτρέτων του Φράνσις Μπέικον

Η National Portrait Gallery του Λονδίνου φιλοξενεί μια από τις κορυφαίες εικαστικές εκθέσεις της χρονιάς παγκοσμίως, μια ρετροσπεκτίβα στο έργο του Βρετανού καλλιτέχνη που άλλαξε την προσωπογραφία, δημιουργώντας μια ανεπανάληπτη ζωγραφική της φιγούρας με σπαραγμό, απελπισία και ευαισθησία.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
ΕΠΕΞ Ο Τζάκσον Πόλοκ και η επιρροή που είχαν στο έργο του ο Πικάσο και οι μεξικανικές τοιχογραφίες

Πολιτισμός / Ο Πικάσο και οι μεξικανικές τοιχογραφίες στα πρώιμα έργα του Τζάκσον Πόλοκ

Μια μοναδική έκθεση στο Παρίσι παρουσιάζει πίνακές του από τα χρόνια που τον επηρέαζαν οι σουρεαλιστές και ο Καρλ Γιουνγκ, πριν ακόμα γίνει γνωστός για τα αφηρημένα έργα του με την τεχνική «dripping», το 1947.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
ΕΠΕΞ Μια έκθεση για τον Λουκά Σαμαρά με κύβους, τραπεζοειδή και παραισθητικές πύλες

Εικαστικά / Μια έκθεση για τον Λουκά Σαμαρά με κύβους, τραπεζοειδή και παραισθητικές πύλες

Η μοναδική οπτική του Λουκά Σαμαρά παρουσιάζεται στο μουσείο Dia Beacon της Νέας Υόρκης, στην πρώτη μεταθανάτια έκθεσή του και τελευταία στην οποία συνεργάστηκε ο ίδιος ο καλλιτέχνης.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Το πέρασμα του Χατζηκυριάκου-Γκίκα από τη Δύση στην Ανατολή μέσα από μια μνημειώδη έκθεση

Εικαστικά / Το πέρασμα του Χατζηκυριάκου-Γκίκα από τη Δύση στην Ανατολή μέσα από μια μνημειώδη έκθεση

Tο Μουσείο Μπενάκη, με αφορμή την επέτειο 30 χρόνων από τον θάνατό του σπουδαίου Έλληνα καλλιτέχνη, διοργανώνει μια έκθεση αφιερωμένη στο ταξίδι του από τη Δύση στην Ανατολή το 1958. Ένα ταξίδι κυριολεκτικό και μεταφορικό.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Μια νέα γκαλερί τέχνης άνοιξε στην οδό Χαλκοκονδύλη στην Ομόνοια

Εικαστικά / Μια νέα γκαλερί τέχνης άνοιξε στην οδό Χαλκοκονδύλη στην Ομόνοια

Η Χριστίνα Ανδρουλιδάκη μετέφερε τη γκαλερί CAN από το Κολωνάκι στην Ομόνοια και μιλά για τη γοητεία του κέντρου και για την αρμονική συνύπαρξη με τις προκλήσεις της σύγχρονης τέχνης.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Στην Tate Modern και Tate Britain, στα έργα της δωρεάς Δ. Δασκαλόπουλου

Εικαστικά / «Η τέχνη έχει νόημα μόνο όταν βρίσκεται σε συνδιαλλαγή»: Η Tate υποδέχεται τα έργα της δωρεάς Δασκαλόπουλου

Έργα των Louise Bourgeois, Βλάση Κανιάρη, Martin Kippenberger, Damien Hirst και πολλών ακόμα μεγάλων ονομάτων της σύγχρονης τέχνης περιλαμβάνονται στη δωρεά του Δημήτρη Δασκαλόπουλου και φιλοξενούνται πλέον σε νέες εκθέσεις στην Tate Modern και στην Tate Britain.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Τι δουλειά έχει ένα ρομπότ στην οδό Κριεζώτου;

Εικαστικά / Τι δουλειά έχει ένα ρομπότ στην οδό Κριεζώτου;

Η γκαλερί Ζουμπουλάκη εγκαινιάζει τη φθινοπωρινή της βιτρίνα με ένα ρομπότ εντυπωσιακών διαστάσεων, φιλοδοξώντας να ανοίξει μια νέα συζήτηση για το αποτύπωμα της τεχνητής νοημοσύνης σε πεδία δημιουργίας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Anna Boghiguian: Μια ακάματη ταξιδεύτρια επιστρέφει με νέα έκθεση στην Ελλάδα

Εικαστικά / Το εκπληκτικό ταξίδι της Anna Boghiguian καταλήγει στην Αθήνα ― μια συνέντευξη

Με αφορμή τη νέα της έκθεση στον Πειραιά, η σπουδαία καλλιτέχνις, που παρουσιάζει παράλληλα μια εκπληκτική εγκατάσταση στην Tate Modern, μας μίλησε για τις εμπειρίες μιας ζωής και για όσα τη συνδέουν με τον Καβάφη.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ