Είναι εφτά και μισή, απογευματινή, και η ουρά στην είσοδο στο Κλειστό Ολυμπιακό Γυμναστήριο Γαλατσίου έχει ήδη σχηματιστεί. Ο έλεγχος εξονυχιστικός, σε τσεκάρουν στο πρώτο σημείο υποδοχής, σε στέλνουν σε άλλο σημείο (και άλλη ουρά) για τον αριθμό της θέσης και μετά περνάς από τσεκάρισμα αεροδρομίου, δηλαδή περιμένεις να περάσεις από το μηχάνημα, ψάχνουν την τσάντα σου και, αφού βεβαιωθούν ότι δεν είσαι επικίνδυνος για το εγχώριο star system, καταλήγεις μέσα στο εγκαταλειμμένο στάδιο που έχει ζωντανέψει για να φιλοξενήσει τα live του X-Factor. Όλη η διαδικασία διαρκεί ελάχιστα, η αναμονή δεν ξεπερνάει πουθενά το δεκάλεπτο και η οργάνωση είναι υποδειγματική (χώρια το κέρασμα στην είσοδο με το αναψυκτικό του χορηγού). Too good to be true, τίποτα δεν θυμίζει ελληνική πραγματικότητα. Κόσμος έρχεται σωρηδόν και βιαστικός από κάθε σημείο για να είναι στην ώρα του για το μεγάλο σόου, το live δηλαδή των «παικτών» που διαγωνίζονται στο μουσικό παιχνίδι, το οποίο γίνεται μια πρώτης τάξης ευκαιρία για έξοδο και διασκέδαση και, μάλιστα, δωρεάν. Ο κόσμος είναι ανομοιογενής: πολλές γυναίκες, ακόμα περισσότερα παιδιά, έφηβοι, 20άρηδες, νεαρόκοσμος κατά βάση, που έρχονται να περάσουν μερικές ανέμελες ώρες και να δουν από κοντά αληθινούς σταρ. Είναι πολλές οι οικογένειες που έχουν έρθει σε πλήρη απαρτία. Ο Τ. είναι εδώ με τη γυναίκα του, τα παιδιά του και τα ανίψια του -«είναι δώρο γενεθλίων» μας λέει «για τον ανιψιό μου που έκλεισε τα εννιά την Πέμπτη», ενώ ένα νεαρό ζευγάρι δηλώνει «φαν του Ίαν» και έχει έρθει να δει την αποψινή του εμφάνιση.
Την ώρα που μιλάμε με τους ανθρώπους στην πρώτη ουρά, κάποιος με δυνατή φωνή δίνει σήμα στους σεκιουριτάδες: «ανοίξτε χώρο, έρχεται ο Σάκης» και άπαντες τσακίστηκαν και πήγαν στην άκρη.
Λίγο πριν ξεκινήσει το σόου, πίσω από την σκηνή η Πέγκυ Ζήνα μιλάει στο δελτίο ειδήσεων του ΣΚΑΪ, η Τάμτα τσεκάρει τα μαλλιά της στο κινητό και ο Γιώργος Θεοφάνους με τον Θοδωρή Μαραντίνη κάνουν χαβαλέ και ποζάρουν για το φακό του Πάρι.
Μεγάλοι-μικροί έχουν κάποιον αγαπημένο «παίχτη», πολλοί είναι συγγενείς και φίλοι των διαγωνιζομένων, όλοι έχουν κάποια καλή κουβέντα να πουν για κάποιον δικό τους που θα εμφανιστεί στη σκηνή (είναι εντυπωσιακό το γεγονός ότι ΟΛΑ τα μικρά παιδιά που ρωτήσαμε τυχαία αναφέρουν για «αγαπημένο» έναν συγκεκριμένο τραγουδιστή που τραγουδάει μόνο λαϊκά, τον Πιλάτο).
Μπαίνοντας στο στάδιο, κι ενώ οι άνθρωποι της παραγωγής σε κατευθύνουν στη θέση σου, έχεις χρόνο να θαυμάσεις το σκηνικό που είναι χλιδάτο και τελευταίας τεχνολογίας με γιγαντο-οθόνες, φώτα, προβολείς, κάμερες που θυμίζουν Ρόμποκοπ, μια πανάκριβη σκηνή συναυλίας με 200 άτομα να τρέχουν (κυριολεκτικά) για να είναι όλα στην εντέλεια την ώρα που θα ξεκινήσει η ζωντανή μετάδοση (περισσότεροι από 200 άνθρωποι δουλεύουν συνολικά για τα live, τεχνικοί, στυλίστες, κομμωτές, μακιγιέρ και μακιγιέζ, κι άλλοι πολλοί).
Ώρα 8.15, περιφερόμαστε στα παρασκήνια από καμαρίνι σε καμαρίνι και βλέπουμε τους δώδεκα διαγωνιζόμενους (στην πραγματικότητα είναι περισσότεροι, αφού δύο από τα γκρουπ έχουν πέντε μέλη, κι υπάρχει και ένα ντουέτο) να ντύνονται και να βάφονται με φανερή την αγωνία στο πρόσωπό τους, όσο κι αν προσπαθούν να την κρύψουν και να το "παίξουν" άνετοι. Κάνουν αστεία, πειράζουν ο ένας τον άλλον, προβάρουν το τραγούδι με το οποίο θα διαγωνιστούν, φιλιούνται, αγκαλιάζονται. Στον αέρα οι στίχοι από το «You Don’t Own Me» κάνουν mix με μια άρια που ακούγεται κάπως απόκοσμη. Σκέφτομαι ότι το «You Don’t Own Me» είναι ένα υπέροχο τραγούδι, αλλά για το ελληνικό κοινό -που απόψε θα ψηφίσει ποιοι θα παραμείνουν στο παιχνίδι- είναι μάλλον κακή επιλογή, το ποσοστό του κόσμου που ενδιαφέρεται για την αγγλόφωνη ποπ είναι ασύγκριτα μικρότερο από αυτό που ακούει λαϊκά. Κρίνοντας και από την αποχώρηση του Γιώργου Παπαναστασίου στο πρώτο live (ο οποίος ήταν από τα φαβορί) καταλαβαίνεις ότι εδώ είναι Ελλάδα και τα πιτσιρίκια έχουν στο DNA τους το τσιφτετέλι. Θυμάμαι σε μια πρόσφατη συνέντευξη τον Γιάννη Πετρίδη να λέει «ποιο ελληνικό ροκ και ποια ελληνική ποπ; Τον Έλληνα τον ξεσηκώνουν άλλα πράγματα, δες τι γίνεται σε ένα μαγαζί τι συμβαίνει όταν βάλεις μια ροκ επιτυχία και ένα τσιφτετέλι. Σε ποιο φαντάζεσαι ότι θα ανέβουν όλοι στα τραπέζια και θα χορεύουν;».
Ο κόσμος έχει πάρει τη θέση του στις κερκίδες, 1200 άτομα, κάποιος τους δίνει οδηγίες που δεν μπορώ να ακούσω γιατί ο ήχος στο backstage φτάνει πνιχτός, μπορείς να ακούσεις μόνο τις ζητωκραυγές και τα σφυρίγματα.
Σε ένα από τα καμαρίνια των αγοριών ο Ανδρέας Λέοντας προσπαθεί να χαλαρώσει, του ζητάμε να φωτογραφηθεί και το κάνει πρόθυμα. Απόψε λέει το «Αν μου τηλεφωνούσες» του Μιχάλη Χατζηγιάννη. Δίπλα του μία από τις N.M.A. φιλάει τον φίλο της και απέναντι ο Πιλάτος Κουνατίδης παρακολουθεί σιωπηλός. Είναι ο μόνος που κάθεται σοβαρός και δεν μπορεί να κρύψει το άγχος του. Θέλω να του πω ότι θα έπρεπε να είναι ο μόνος ήρεμος, γιατί με τέτοιο appeal στον κόσμο δεν τον κουνάει κανείς μέχρι το τελευταίο live (το καταλαβαίνεις από τις αντιδράσεις του κόσμου και από τα views που κάνουν τα βίντεο με τις εμφανίσεις του μέχρι τώρα στο παιχνίδι). Απόψε λέει ένα τραγούδι του Παντελίδη που θα τον κρατήσει στο σόου «βιδωμένο», το «Πίνω από 'κει ψηλά για σένα». Στο βίντεο που του ετοίμασε η παραγωγή τον δείχνει να συγκινείται από το κομμάτι, ήδη είχαν διαρρεύσει και οι φήμες ότι τον άκουσε ο πατέρας του Παντελίδη και έκλαψε, εύκολα μπορεί να προβλέψει κανείς ότι απόψε ο κόσμος θα τον κρατήσει στο παιχνίδι. Μας ρωτάει από πού είμαστε και όταν του λέμε από τη Lifo μας λέει «τι είναι αυτό;». Είναι ο μόνος που την αγνοεί.
Όσοι είναι βαμμένοι και έτοιμοι για τη σκηνή είναι λαμπροί και όμορφοι. Η Τάνια Μπρεάζου είναι ντυμένη στα ροζ και μιλάει ασταμάτητα στο τηλέφωνο ενώ τα σέλφι δίνουν και παίρνουν, όλοι φωτογραφίζονται με όλους. Σταματάει τη συνομιλία της, χαμογελάει και φωτογραφίζεται με συμπαίχτες της ή με τον κόσμο που περιφέρεται backstage. Μοιάζει περισσότερο με μοντέλο. Ο Πάρις (ο φωτογράφος) αγνοεί ποιοι είναι οι διαγωνιζόμενοι, μέσα σε τόσο κόσμο δεν ξέρει ποιον πρέπει να φωτογραφίσει, με ρωτάει με απορία τι κάνουν εδώ τόσες ψηλές κοπέλες που κυκλοφορούν ημίγυμνες και μοιάζουν με μοντέλα και σταματάω μία να τη ρωτήσω. «Είμαι στην ομάδα των χορευτών που συνοδεύουν τα παιδιά στη σκηνή» μας λέει και ξεκαρδίζεται.
Ο Ίαν Στρατής είναι έτοιμος για την εμφάνισή του, φιλικός και συγκροτημένος δεν έχει και μεγάλη σχέση με την επιθετική εικόνα που βγάζει στη σκηνή. Απόψε λέει το «Let me entertain you» του Robbie Williams. Ποζάρει για να τον φωτογραφίσουμε αλλά είναι τόσο αεικίνητος που όλες οι φωτογραφίες από το κινητό βγαίνουν κουνημένες. Έχει ήδη το δικό του fan club και πολλές πιθανότητες να φτάσει μέχρι τον τελικό.
Λίγο πριν ξεκινήσει το σόου, πίσω από την σκηνή η Πέγκυ Ζήνα μιλάει στο δελτίο ειδήσεων του ΣΚΑΪ, η Τάμτα τσεκάρει τα μαλλιά της στο κινητό και ο Γιώργος Θεοφάνους με τον Θοδωρή Μαραντίνη κάνουν χαβαλέ και ποζάρουν για το φακό του Πάρι. Η Ευαγγελία Αραβανή (εντυπωσιακά όμορφη) πηγαίνει στο green room, όπου θα υποδέχεται τα παιδιά μετά την εμφάνισή τους για σχόλια και συνεντεύξεις. Στην αίθουσα που επεξεργάζονται την ψηφοφορία και τις αντιδράσεις στα social media του X-Factor είναι όλοι καθηλωμένοι στις οθόνες τους.
Είναι όλοι έτοιμοι να ξεκινήσει το live, οι τεχνικοί και όσοι συνεργάζονται για τη μετάδοση είναι σε κατάσταση πανικού. Πιάνα εμφανίζονται σε τρέιλερ με ρόδες, ένα βιολοντσέλο, ανεμιστήρες και φώτα που κάνουν να βρέχει φωτιές, οι N.M.A. που διαγωνίζονται πρώτες έχουν πάρει τη θέση τους. Τελευταίος έρχεται ο Σάκης Ρουβάς. Είναι ο μόνος που έχει καμαρίνι ακριβώς πίσω από το video wall και σωματοφύλακα –έναν τεράστιο τύπο με χέρια γίγαντα, ο οποίος βγάζει πρόθυμα τις φωτογραφίες όσων ζητούν να ποζάρουν με τον Σάκη. Μας πλησιάζει και λέει στον Πάρι να μην φωτογραφίζει τον Σάκη όταν πηγαινοέρχεται στο καμαρίνι, χωρίς να το ξέρει. Το τεράστιο χέρι του που πιάνει ολόκληρο τον ώμο του Πάρι δεν αφήνει κανένα περιθώριο για ανυπακοή.
9.15. Το wall της τεράστιας σκηνής ανοίγει και εμφανίζεται ο Σάκης. Ο κόσμος παραληρεί. Ανακοινώνει τους κριτές και μέσα σε ζητωκραυγές το σόου αρχίζει. Δεν ακούμε καλά τα κομμάτια (ο ήχος δεν φτάνει στο πίσω μέρος της σκηνής), δεν ακούμε και τα σχόλια των κριτών, αλλά είναι φανερό ότι το «You Don’t Own Me» δεν ενθουσίασε -από τις αντιδράσεις του κόσμου. Είναι ο πιο ασφαλής τρόπος να καταλάβεις ποιοι θα μείνουν και ποιοι θα αποχωρήσουν απόψε. Ο Ανδρέας Λέοντας με το τραγούδι του Χατζηγιάννη έχει πολύ πιο θερμές αντιδράσεις, ενώ η Νωαίνα με το «Purple Rain» του Prince φαίνεται ότι άρεσε πολύ στον κόσμο. Η Νωαίνα είναι μια ξεχωριστή περίπτωση, το μουστάκι που ζωγραφίζει στο πρόσωπό της σε κάθε live έχει γίνει το σήμα κατατεθέν της και την κάνει αναγνωρίσιμη. Είναι σκηνοθέτης, σκηνογράφος και μουσικός από την Κύπρο που ξέρει πολύ καλά τι κάνει. Παρόλο που στις πρώτες εμφανίσεις της έβγαζε μια ψυχρότητα και μια αίσθηση outsider, είναι πολύ δυνατή και από τους παίχτες με μεγάλο potential. Από κοντά είναι μια γλυκιά συμπαθητική κοπέλα που όμως εμφανίζει κάτι αλλοπρόσαλλο στη σκηνή και δύσκολα μπορείς να προβλέψεις τι θα γίνει στη συνέχεια. Απόψε, πάντως, φαίνεται να αρέσει στον κόσμο.
Εκεί που όλοι περιμένουν να τελειώσει το τραγούδι της η Χριστίνα Ζαντή κάποιος αρχίζει να βρίζει επειδή έχουν εξαφανιστεί όλοι από το green room κι έχουν αφήσει μόνη της την Ευαγγελία. Βγαίνει στον αέρα με άδειο δωμάτιο και δίνουν εντολή να μαζέψουν όσους έχουν τελειώσει το live. Η εμφάνιση της Χριστίνας είναι καλή, αλλά το τραγούδι «Ξανά Μανά» της Βίσση «κακή επιλογή» για τον Γιώργο Θεοφάνους. Είναι το μόνο που φτάνει στο backstage. Φεύγει από την σκηνή χαμογελαστή, αλλά εμφανώς απογοητευμένη.
Οι Stereo Soul είναι πολύ δυνατό ντουέτο. Από τα γκρουπ είναι αντικειμενικά οι πιο καλοί και όταν τους βλέπεις μαζί βγάζουν… star quality. Ο Παναγιώτη Πάλλης είναι πανύψηλος, ένα παιδί που χαμογελάει συνέχεια και είναι ευγενικό με όλους. Ο Bradley White-Dale έχει ήδη εμπειρία από το αγγλικό X-Factor και φαίνεται πολύ cool. Προβάρουν το «All of me» και σκέφτομαι ότι αν τους αφήσουν στο παιχνίδι ίσως να υπάρχει και μια ελπίδα να βγει νικητής κάποιος που είναι διεθνών προδιαγραφών. Ως ντουέτο είναι ακαταμάχητο. Ακολουθεί ο Αντώνης Φωκάς με τα «Σάββατα», ένα συμπαθητικό παιδί από τη Χίο που, όπως καταλαβαίνουμε από τις αντιδράσεις, άκουσε πολύ καλά σχόλια από τους κριτές.
Την ώρα που ο Αντώνης τραγουδάει, ο Πιλάτος κάνει μασάζ στο κεφάλι του και ξεφυσάει. Μόλις βγαίνει στη σκηνή ο κόσμος ουρλιάζει, τα μικρά έχουν σηκωθεί από τις θέσεις τους και τον αποθεώνουν. Δεν τον ακούω γιατί κάνουμε βόλτα στο green room αλλά φαίνεται ότι έχει ξεσηκώσει (παρόλα αυτά, τον πιο μεγάλο θόρυβο της βραδιάς μάλλον τον έκανε ο Ίαν).
Όσο περνάει η ώρα αυτοί που έχουν απομείνει για να εμφανιστούν φαίνονται όλο και πιο αγχωμένοι. Κολλάω το μάτι μου σε ένα κενό του σκηνικού στην αριστερή πλευρά και βλέπω στο auto cue να περνάνε όλα τα λόγια που διαβάζει ο Σάκης στη σκηνή (όλα όσα λέει τα διαβάζει), είναι ένα από τα πολλά διαλείμματα και οι κομμώτριες-κομμωτές και οι μακιγιέζ τρέχουν να φροντίσουν τους σταρ κριτές που σχολιάζουν τις εμφανίσεις των παιδιών.
Οι επόμενες εμφανίσεις είναι της Τάνιας Μπρέαζου με το «Μαζί σου», των «Αυτή & Αυτοί» με τα «Καίγομαι» και «Οι μάγκες δεν υπάρχουν πια», του Ίαν Στρατή με το «Let me entertain you», της Χριστιάνας Μπούνια με ένα τολμηρό medley με μια άρια και το «Highway to hell» των AC/DC και του Αλέξανδρου Πιτσάνη με τον «Υδροχόο» του Παπάζογλου. Οι πολύ συμπαθείς Αυτή και Αυτοί δεν αφήνουν και τα καλύτερα σχόλια. Ο Ίαν προκαλεί πανζουρλισμό και η Τάνια βγαίνει αφού έχει ξεκινήσει ήδη το τραγούδι. Κι άλλος χαμός στο backstage για το «ατόπημα». Κάποιος ξέχασε να την ειδοποιήσει. Η προσωπική μου συμπάθεια είναι ο Αλέξανδρος, ένα παιδί χαμηλών τόνων και πολύ κοινωνικός, μιλάει με όλους και σου φέρεται λες και σε γνωρίζει χρόνια. Βγαίνει τελευταίος και προκαλεί τις πιο ενθουσιώδεις αντιδράσεις.
Δύο διαπιστώσεις: Και χωρίς να έχουμε δει τις εμφανίσεις, πέσαμε μέσα 100% στις προβλέψεις μας για το ποιοι θα αποχωρήσουν. Από την επιλογή του τραγουδιού και τη δυναμική του κάθε παίχτη (στο πρώτο live η αποχώρηση του Γιώργου ήταν εντελώς απρόβλεπτη).
Η αγωνία των παιχτών είναι τεράστια μέχρι την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων και τίποτα δεν είναι προκαθορισμένο. Το χαρτί με τις ψήφους φτάνει στα χέρια του Σάκη την τελευταία στιγμή. Και μόνο όσοι μαζεύουν τα νούμερα γνωρίζουν ποιοι φεύγουν από το παιχνίδι.
Φεύγοντας από το γήπεδο λίγο πριν τελειώσει το σόου αντιλαμβανόμαστε ότι είναι 12.45 και κανείς δεν έχει φύγει από τη θέση του από αυτούς που παρακολουθούν το live. Και οι περισσότεροι την επόμενη εβδομάδα θα επιστρέψουν για να το δουν πάλι από κοντά. Το X-Factor εκτός από ένα εντυπωσιακό σόου υψηλής ποιότητας (ως παραγωγή) και τρομερά δημοφιλές (τα νούμερα τηλεθέασης που έκαναν τα δύο live το αποδεικνύουν) είναι ο καλύτερος τρόπος να έρθεις τόσο κοντά στους σταρ της ελληνικής πραγματικότητας και να πάρεις μια γεύση από το τι σε περιμένει στη μουσική τους επόμενους μήνες. Παίρνεις μια καλή γεύση για το τι σημαίνει δημοφιλής μουσική για το μεγάλο μερίδιο του κόσμου – οι οποίοι δεν δίνουν μία για πρωτοπορίες και νέα πράγματα.
σχόλια