Τα μίντια όλου του κόσμου ασχολούνται με «τον θάνατο του χίπστερ» εδώ και τουλάχιστον μια δεκαετία. Παραδόξως, το BBC αποφάσισε πως τώρα έφτασε η στιγμή για σχετικό αφιέρωμα και ανέθεσε στον 72χρονο Peter York, συγγραφέα του «The Sloane Ranger Handbook» (1982) και πρώην προέδρου της βρετανικής Επιτροπής Εμπορίου και Βιομηχανίας να το επιμεληθεί.
O Guardian, με σαφώς δηκτική διάθεση και θέλοντας να σαρκάσει τη μεγάλη καθυστέρηση με την οποία το βρετανικό δίκτυο καταπιάνεται με θέματα «νεανικού παλμού», σχολιάζει πως, αν κάποτε υπήρξε η έννοια του χίπστερ, έχει έκτοτε διασπαστεί σε δεκάδες υπο-φυλές, και με την αφορμή του συγκεκριμένου πρότζεκτ, προτείνει 5 σημερινές «μοδάτες» φυλές, με τις οποίες το BBC «ίσως αποφασίσει να ασχοληθεί το 2026».
Ο φουσκωτός κρεατινάκιας
Η συνεισφορά του στην κουζίνα του σπιτιού όπου συγκατοικείτε: τρία σφηνοπότηρα, μια κούπα από την αλυσίδα Sports Direct και ένας τεράστιος πλαστικός κουβάς με κρεατίνη, ο οποίος δεν χωρά στα ντουλάπια γι' αυτό χάσκει δίπλα στη φρυγανιέρα. Δεν τρώει τίποτε άλλο, παρά μόνο αυτό το μείγμα της σκόνης με βρόμη ολικής άλεσης και γάλα σόγιας. Οι μισοί από αυτούς τους τύπους σηκώνουν βάρη μεγαλύτερα από τον κουβά. Οι υπόλοιποι, ωστόσο, μάλλον δεν το πολυέχουν με την παράμετρο της σωματικής άσκησης, γι' αυτό μοιάζουν στο σχήμα και στην όψη με παραγεμισμένο λουκάνικο, με τόση πρωτεΐνη που καταναλώνουν. Οι απαραίτητες selfies των φουσκωτών στα social media πιστοποιούν τα χαρακτηριστικά αυτής της φυλής που αποτελεί τη σημερινή εξέλιξη στο υπέρμετρο ανδρικό grooming.
Ο νεοφιλελές
Τον λες και «εναλλακτικό δεξιό». Τα προοδευτικά μίντια προσπαθούν να του κολλήσουν την ταμπέλα του ρατσιστή. Ο τύπος αυτός είναι συνήθως πολύ μορφωμένος, κολλημένος χαμηλά στην εργασιακή ιεραρχία, συχνά σε κάποιο τμήμα IT, και κουοτάρει Thomas Paine και Milo Yiannopoulos σαν να πρόκειται για πηγές ισάξιας αξίας. Αυτή η φυλή προέκυψε όταν το κίνημα του νεο-αθεϊσμός ξεφούσκωσε και όλοι οι μουσάτοι ακόλουθοί του συνειδητοποίησαν ότι οι γυναίκες με το μπλε μαλλί ήταν έτοιμες να ξεκινήσουν το τέταρτο κύμα φεμινισμού.
Ο πολυγαμικός
Αυτός έχει δοκιμάσει το συμβατικό/χριστιανικό «ένας άντρας-μία γυναίκα». Πλέον ζει σε έναν παράλληλο κόσμο και διατείνεται πως «δεν ξέρει κανέναν που να βρίσκεται ακόμα σε μια τέτοια συμβατική σχέση», αφήνοντάς σε αναρωτιέσαι και να σε ζώνει ο φόβος ότι η ζωή σου είναι ο ορισμός της μικροαστικής πλήξης. Ο πολυγαμικός πάντα προσπαθεί να εξηγήσει ότι το κλειδί στη φιλοσοφία του είναι η «επικοινωνία» και όχι το «μαχαίρωμα στον εραστή του εραστή σου». Όσο και να προθυμοποιείται να εξηγήσει τις περιπλοκές του, είναι δύσκολο να μην παραλληλίσεις την ερωτική του ζωή με μια λίστα με ψώνια, κολλημένη με μαγνητάκι στο ψυγείο.
Ο μπερδεμένος
Θυμάσαι πώς ανατρίχιαζαν οι παλιοί όταν άκουγαν τον όρο «millennials»; Πλέον έχουμε τους εκπροσώπους της πρώτης γενιάς που όχι μόνο είναι φτωχότεροι από τους γονείς τους, αλλά και καλύτεροι -σε όλα- και αυτό είναι μάλλον ανησυχητικό. Καλοαναθρεμμένοι, μεγαλωμένοι μπροστά στην οθόνη των υπολογιστών και μέσα στην απόλυτη κυριαρχία των σελέμπριτι της μετά-Πέρεζ Χίλτον εποχής, πιστεύουν ότι η Τέιλορ Σουίφτ θα απογοητευτεί πραγματικά από τα ποσταρίσματα στα blogs τους και και τα αυτοσχέδια βιντεάκια τους στο YouTube σχετικά με τον τελευταίο της σκηνοθετημένο έρωτα.
O Καναρίστας (κάτι σαν τον δικό μας Αυγούλη)
Αυτός ο «μάγκας» γαλουχήθηκε και ριζοσπαστικοποιήθηκε στις σχολικές καταλήψεις και η μεγάλη του στιγμή ήταν τότε που πέταξε έναν πυροσβεστήρα στα γραφεία της δεξιάς. Υπάρχει γι' αυτόν μόνο ένας Θεός (ο Jeremy Corbyn του εργατικού κόμματος) και ο Paul Mason είναι ο προφήτης του. Κουοτάρει άρθρα από το Canary σαν να είναι από τους New York Times και πάντα ξεκινά πολιτικές συζητήσεις με το περίεργο δεδομένο ότι θα συμφωνήσεις μαζί του. Σε παλιότερες εποχές, θα ήταν αυτός που σε κάποιο πάρτι θα σε πρόγκαγε να διαδώσεις πληροφορίες που απομόνωσε από κάποιο άρθρο του Economist. Όμως το νέο κύμα της αριστεράς, αυτό που πάντα αντιστέκεται σθεναρά στα μέινστριμ μίντια που απευθύνονται σε «πρόβατα», έχει αποτελέσει μια πιο σέξι εξέλιξη στο στυλάκι του ιντελεξουέλ ναρκισσισμού.
Με στοιχεία από τον Guardian
