ADVERTORIAL
Για μία ακόμη χρονιά, περισσότεροι από 45.000 δρομείς πήραν θέση στη γραμμή εκκίνησης, αναμένοντας το σήμα έναρξης του 34ου Κλασικού Μαραθώνιου της Αθήνας, φορτισμένοι με ανάμεικτα συναισθήματα - ενθουσιασμό, αγωνία, προσμονή.
Η διαδρομή με την οποία αναμετρήθηκαν είναι η ίδια που ακολούθησε ο Φειδιππίδης 25 αιώνες πριν, το 490 π.Χ., για να μεταφέρει ένα μήνυμα χαράς και αισιοδοξίας στους Αθηναίους, ένα μήνυμα νίκης. Έτσι και στις μέρες μας, οι συμμετέχοντες δεν τρέχουν για τον τίτλο ή για κάποια υλική ανταμοιβή. Τρέχουν για τη χαρά της συμμετοχής και του τερματισμού. Τρέχουν για εκείνο το μοναδικό συναίσθημα που σε καταλαμβάνει όταν δοκιμάζεις τις αντοχές σου και ξεπερνάς τα όριά σου.
Ποια είναι, όμως, η «ματιά» ενός δρομέα που επιχειρεί για πρώτη φορά αυτήν την αναμέτρηση; Ο Δημήτρης Μαυρίδης φέρει την ιδιότητα του «πρωτάρη» στον Αυθεντικό Μαραθώνιο και μοιράζεται μαζί μας την εμπειρία του από τον αγώνα –για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι επόμενοι «πρωτάρηδες».
Η συνειδητοποίηση: «Ο Μαραθώνιος δεν είναι ένα μοναχικό ταξίδι. Τελικά δεν είσαι μόνος σου απέναντι σε αυτόν τον άθλο. Σε όλη τη διάρκεια της διαδρομής βλέπεις την προσπάθεια και την αγωνία αποτυπωμένη στα πρόσωπα των υπόλοιπων δρομέων που τρέχουν πλάι σου. Όσο κι αν τα πόδια σου βαραίνουν από τον πόνο και οι ψυχικές αντοχές εξαντλούνται διασχίζοντας τον ανηφορικό δρόμο από τη Ραφήνα και το Πικέρμι μέχρι την Παλλήνη, τον Γέρακα και την τελευταία δύσκολη δοκιμασία στον Σταυρό της Αγίας Παρασκευής, τόσο πιο έντονη γίνεται η συγκίνηση που σε διακατέχει, όταν καταλαβαίνεις ότι γιγαντώνεται από όλους εκείνους που τρέχουν πλάι σου».
Οι εικόνες: «Λίγο πριν τον τερματισμό, έλαβα ένα μήνυμα από την ξαδέρφη μου. 'Μια στροφή έμεινε', έλεγε και έδειχνε σε ένα χάρτη το Καλλιμάρμαρο, τη στροφή που απέμενε, και μια τελεία με τα αρχικά μου λίγο πριν την στροφή! Θα την φυλάξω αυτή τη φωτογραφία! Γιατί θυμάμαι πως ένιωσα όταν την είδα. Εκείνη την στιγμή, με προσπέρασε μια κοπέλα με ορμή! Προς στιγμήν απόρησα, τι την έπιασε, γιατί πάει τόσο γρήγορα; Δεν άργησα να το καταλάβω. Βιαζόταν να αντικρίσει αυτό που κάθε δρομέας ποθούσε εκείνη τη μέρα. Έτσι κι εγώ, θυμάμαι ακριβώς τη στιγμή που πήρα εκείνην τη στροφή και είδα το Καλλιμάρμαρο να ξεπροβάλλει επιβλητικό και κατάμεστο! Οι θεατές είχαν πανό για τους αγαπημένους τους. Τα μάτια μου πήγαν σε ένα που έγραφε 'Μπαμπά, είμαστε περήφανοι για σένα'. Δεν ήξερα που να κοιτάξω, φαινόταν να υπάρχει τόση πληροφορία τριγύρω! Μπορείς να συγκρατήσεις μόνο ψήγματα αυτού που συνέβαινε, αλλά είναι σίγουρα ένα από τα καλύτερα τοπία που έχω δει στη ζωή μου!».
Το συναίσθημα: «Τη στιγμή που αντιλήφθηκα ότι θα τα καταφέρω, ότι πρόκειται να τερματίσω, ένιωσα... πρωταθλητής. Χωρίς να είμαι. Αλλά κατάλαβα το συναίσθημα. Τη στιγμή εισόδου στο Καλλιμάρμαρο τη μεγάλη στιγμή, την είχα φανταστεί πολλές φορές. Εκεί, τερμάτιζα σε όλες τις τελευταίες μου προπονήσεις, κάθε φορά! Στην ουσία, τη μέρα του Μαραθωνίου, πήγα να εισπράξω αυτό που είχα καταβάλει! Κατά τον τερματισμό μου, στις κερκίδες ήταν η αδερφή μου με τον γαμπρό μου, ενώ στη συνέχεια είδα και την μητέρα μου με άλλους συγγενείς. Με παρακολουθούσαν! Ένιωθα το κέντρο του κόσμου! Ακόμα και αν είχα περπατήσει τα τελευταία χιλιόμετρα ή αν είχα κάνει διπλάσιο χρόνο, δεν θα είχε σημασία, θα ήταν εξίσου περήφανοι για εμένα! Η χαρά μου ήταν απερίγραπτη, αλλά σταδιακά, ένιωθα τη φωνή μου να χάνεται και ξαφνικά δεν μπορούσα να συγκρατήσω τα δάκρυα. Δεν κατάλαβα πώς από την απόλυτη χαρά βρέθηκα σε εκείνο το σημείο. Αυτός ο συνδυασμός αντικρουόμενων συναισθημάτων χαρακτηρίζει την εμπειρία μου».
Το κλειδί: «Αν υπάρχει κάτι που συντηρεί τα ψυχικά αποθέματα των δρομέων, αυτό είναι η συμπαράσταση του κόσμου –οι θεατές που, χωρίς να το ξέρουν ή να το συνειδητοποιούν, εμψυχώνουν τους δρομείς και τους δίνουν το κίνητρο που χρειάζονται για να συνεχίσουν τον αγώνα τους στα δύσκολα. Σωματικά, όμως, το μόνο που μπορεί να σε κρατήσει ενεργό εκείνην τη στιγμή, είναι η σωστή ενυδάτωση. Χωρίς την απαραίτητη τόνωση του οργανισμού σου, ο αγώνας δεν μπορεί να βγει. Το νερό είναι το εφόδιο που σε κρατάει ενεργό και σε οδηγεί πιο κοντά στην επίτευξη του στόχου σου –όποιος και αν είναι αυτός, ο τερματισμός, ο καλύτερος χρόνος ή μια υψηλή κατάταξη. Το Φυσικό Μεταλλικό Νερό ΑΥΡΑ, το επίσημο νερό του Μαραθωνίου, είναι ο σύμμαχος που με συντρόφευε και κατά τη διάρκεια των προπονήσεων και τη μεγάλη στιγμή του αγώνα. Τόσο μέσω των δεκάδων σημείων ανεφοδιασμού όπου προσφερόταν η επετειακή συσκευασία όσο και με την παρουσία της AVRA Running Team, την ομάδα εμψύχωσης Hi5 και την μπάντα των κρουστών, το μήνυμα της σωστής ενυδάτωσης και της χαράς του τρεξίματος, διαδόθηκε και πρακτικά και συμβολικά. Και παρότι «πρωτάρης» δρομέας, διαπίστωσα και μπορώ να επιβεβαιώσω την αξία της».
