Αν και έβγαλε 19.025 μόρια επέλεξε να πάει στα καράβια- Όταν η αγάπη για τη θάλασσα είναι προτεραιότητα

Αν και έβγαλε 19.025 μόρια επέλεξε να πάει στα καράβια- Όταν η αγάπη για τη θάλασσα είναι προτεραιότητα Facebook Twitter
1

Η επιμονή στον στόχο και φυσικά η επαγγελματική αποκατάσταση ήταν ίσως η κινητήριος δύναμη των φετινών υποψηφίων των Πανελλαδικών Εξετάσεων οδηγώντας πολλούς μαθητές σε επιλογές που όχι απλά αγαπούν, αλλά τους προσφέρουν ένα καλύτερο μέλλον οικονομικά ακόμη και αν τα μόριά τους ξεπερνούν κατά πολύ τα απαιτούμενα της σχολής τους.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα, ο πρώτος των αποφοίτων του ΕΠΑΛ Βροντάδου Χίου, ο οποίος με τα 19.025 μόριά του μπορούσε να πάει σε όποια σχολή ήθελε, αλλά αποφάσισε να πάει στα καράβια.

Ακολουθώντας την ναυτική παράδοση του τόπου του και με κίνητρο τη σιγουριά της επαγγελματικής αποκατάστασης, αλλά και την αγάπη του για τη θάλασσα, ο Μάρκος Μούνδρος επέλεξε την «χαμηλών βαθμολογικών απαιτήσεων» σχολή Αξιωματικών Μηχανικών Εμπορικού Ναυτικού.

«Από μικρός, από το γυμνάσιο ακόμα» δηλώνει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, «ήξερα πως ήθελα να γίνω αξιωματικός στα καράβια. Αυτό σε συνδυασμό με την κατάσταση της ανεργίας και της ανασφάλειας στα άλλα επαγγέλματα με έκαναν μα αποφασίσω να κάνω πραγματικότητα το όνειρό μου. Ξέρω πως είναι δύσκολη η δουλειά του ναυτικού, αλλά τι δεν είναι δύσκολο στις μέρες μας πια;».

Ο μαθητής δεν παρέλειψε να διευκρινίσει ότι για την επιτυχία του ευθύνεται «η προετοιμασία που ξεκίνησε από το περσινό καλοκαίρι, πλην όμως δεν στερήθηκε πράγματα. Είχε πρόγραμμα και δεν ζορίστηκε».

«Ακόμα και τα μαθήματα βαρύτητας μου άρεσαν κι έτσι είχα όρεξη να διαβάσω» καταλήγει.

Ελλάδα
1

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

ΓΙΑ ΠΑΣΧΑ -------- Έλληνας χορεύει στην εθνική όπερα της Οδησσού και ζει μόνος στην Ουκρανία εν μέσω πολέμου

Ελλάδα / Έλληνας χορεύει στην εθνική όπερα της Οδησσού και ζει μόνος στην Ουκρανία εν μέσω πολέμου

Ο χορευτής Errik Nour που άφησε την Ελλάδα για να κυνηγήσει το όνειρό του στην εμπόλεμη Ουκρανία μιλάει στην LiFO για τις δυσκολίες που αντιμετώπισε, την καθημερινότητα σε μια πόλη που αγαπάει τις τέχνες, αλλά ζει με τον εφιάλτη του πολέμου και το Πάσχα που (δεν) μοιάζει με το ελληνικό
ΜΙΛΤΟΣ ΤΣΕΚΟΥΡΑΣ