Ο παράδεισος των απανταχού πελατών του πληρωμένου σεξ βρίσκεται στην Ιταλία υπό μορφή ατέλειωτου δρόμου με κοπέλες: είναι η διάσημη Bonifica Del Tronto, μήκους 10 μιλίων. Τους τελευταίους μήνες αυτός ο δρόμος πλημμύρισε από κορίτσια φερμένα από τη Νιγηρία που δεν κατάφεραν να απορροφηθούν σε κάποιο κοινοτικό πρόγραμμα ή να βρουν κάποια άλλη εργασία. Όμως, ο δρόμος έχει τους δικούς του νόμους και τις δικές του ιστορίες. Τις ιστορίες γυναικών που ζουν και εργάζονται εκεί.
«Είναι ενοχλητικό να σε ρωτούν πού δουλεύεις και μόλις τους λες να σε ρωτούν αμέσως αν είσαι πόρνη. Για εμάς που ζούμε εκεί είναι κανονικότητα. Έτσι μας έκαναν να πιστέψουμε στο τέλος κι αυτό είναι που με θυμώνει», λέει μία από τις κοπέλες. Κι όντως, στη Bonifica όλα φαίνονται κανονικά. Είναι μια περιοχή στην οποία υπάρχουν πολλά εργοστάσια, τα σπίτια αρκετών οικογενειών που η ζωή τους εξαρτάται από αυτά τα εργοστάσια και το τέλος του δρόμου οδηγεί σε ένα ειδυλλιακό παραθαλάσσιο μέρος. Όμως, στον ίδιο δρόμο ζουν και εργάζονται τα κορίτσια που εξαπατήθηκαν ή επέλεξαν να ακολουθήσουν τον δρόμο της πορνείας.
Μέσα σε σκισμένες σελίδες τετραδίου μπορεί κανείς να βρει μάγια -τρίχες, βαμβάκι και αίμα- που υποτίθεται ότι είναι τα ξόρκια που κρατάνε τις κοπέλες. Tα τελετουργικά βουντού στόχο έχουν να κάνουν τα κορίτσια να νιώσουν ότι ένας αόρατος δεσμός τις ενώνει κι ότι αν αποσκιρτήσει η μία δεν θα πάθει κακό μόνο αυτή, αλλά κι όσες είναι ενωμένες μαζί της.
Γι' αυτές υπάρχει μόνο το "On The Road", μία οργάνωση που βοηθά νεαρές πόρνες να παραμείνουν ασφαλείς, υγιείς και ζωντανές. Η ιστορία είναι πάντα η ίδια, οι μέθοδοι ωστόσο με τις οποίες εισάγονται και μυούνται στην πορνεία, καθώς και οι αυτοσχέδιες πατέντες προφύλαξης είναι σοκαριστικές. Χαρτόνια εμποτισμένα με σαμπουάν για να αποτρέψουν μια πιθανή μόλυνση, καθώς δεν τους παρέχονται προφυλακτικά, εκτρώσεις με τρόπους που δεν διανοείται ο ανθρώπινος νους για να συνεχίσουν να δουλεύουν και να εξοφλήσουν τις "μαντάμ" που τις έφερε στην Ιταλία...
Και μετά είναι και ο Juju, ο όρκος σιωπής στα αφρικανικά, ένας τρομακτικός όρκος που παίρνουν τα κορίτσια που εισάγονται στην πορνεία συνήθως μπροστά στην "μαντάμ" και έναν μάγο - γιατρό που προχωρά και στις απαραίτητες εκτρώσεις. Στόχος τα κορίτσια είναι να φοβηθούν για τη ζωή τους, να μην ξεφύγουν ποτέ από το επάγγελμα, να πειστούν ότι δεν θα καταφέρουν ποτέ να ξεπληρώσουν το χρέος σ' αυτούς που πλήρωσαν για τις φέρουν από τη Νιγηρία. Το ακόμη χειρότερο, είναι ότι οι γονείς αυτών των κοριτσιών, τα παροτρύνουν να κάνουν υπομονή για να συνεχίσει να ζει η οικογένεια που έμεινε πίσω.
Μέσα σε σκισμένες σελίδες τετραδίου μπορεί κανείς να βρει μάγια -τρίχες, βαμβάκι και αίμα- που υποτίθεται ότι είναι τα ξόρκια που κρατάνε τις κοπέλες. Δεν πρόκειται για απλή αφέλεια, αλλά για πραγματική πίστη στον τρόμο που εμπνέει ο όρκος. Εδώ τα τελετουργικά βουντού στόχο έχουν να κάνουν τα κορίτσια να νιώσουν ότι ένας αόρατος δεσμός τις ενώνει κι ότι αν αποσκιρτήσει η μία δεν θα πάθει κακό μόνο αυτή, αλλά κι όσες είναι ενωμένες μαζί της.
Αυτοί οι απεχθείς όρκοι, λέει η υπεύθυνη της οργάνωσης, είναι η αλυσίδα αυτών των σύγχρονων σκλάβων της πορνείας.
«Νομίζεις ότι είναι εύκολο; Να στέκεσαι εκεί με τις ώρες, με βροχή, χιόνι ή καύσωνα; Να εισπράττεις προσβολές, απειλές, ακόμη και ξύλο, τα πάντα, μόνο και μόνο, επειδή έχεις ανάγκη τα χρήματα», λέει μία από τις κοπέλες που εργάζονται στη Bonifica.
«Αποκαλούν αυτόν τον δρόμο, "Δρόμο του Έρωτα", αλλά δεν υπάρχει έρωτας πουθενά εδώ. Μόνο πληρωμένο σεξ, στους θάμνους και το δάσος πίσω από τον δρόμο. Όλοι έρχονται σ' αυτά τα κορίτσια, αλλά όλοι το αρνούνται. Ο δρόμος είναι διάσπαρτος με πλαστικές καρέκλες στις οποίες περιμένουν υπομονετικά τους πελάτες όλη μέρα. Είναι διάσπαρτος με παπούτσια, γυναικεία ρούχα και εσώρουχα. Παντού μέσα στις καλαμιές μπορεί κανείς να βρει χρησιμοποιημένα προφυλακτικά και αυτοσχέδια κρεβάτια, στρώματα βρώμικα ριγμένα το ένα πάνω στο άλλο, έτσι, ανοιχτά, στο ύπαιθρο. Ραγίζει η καρδιά σου, όταν τα βλέπεις. Οι πελάτες είναι κάθε ηλικίας και βιοτικού επιπέδου. Από πολύ νέοι μέχρι κάτω των 18 έως πολύ μεγάλοι με κάθε είδους διαστροφή, που νιώθουν ελεύθεροι να τη βγάλουν στις γυναίκες αυτού του δρόμου. Ξέρουν πώς αυτά τα κορίτσια έχουν φτάσει εδώ, αλλά στην πραγματικότητα δεν τους νοιάζει», λέει ένας κάτοικος της περιοχής.
«Εννοείται ότι σε καμία γυναίκα δεν αρέσει η πορνεία. Είναι κάτι που θίγει την αξιοπρέπειά της, σκοτώνει το σώμα της, καταβαραθρώνει την πνευματική της υγείας», λέει μία από τις υπεύθυνες της οργάνωσης "On the Road" και συνεχίζει: «Παλιότερα οι πελάτες για μια κοπέλα του δρόμου μπορεί να πλήρωναν 20, ακόμη και 30 ευρώ. Πλέον μιλάμε για το σεξ των 5 ευρώ, το οποίο πολύ συχνά προσφέρεται και χωρίς προφύλαξη, ακριβώς για να πληρωθεί το κορίτσι».
Σήμερα, σε ένα μεγάλο ποσοστό στη Νιγηρία θεωρείται προσόν για μια οικογένεια το να φέρει στον κόσμο κορίτσι και όχι αγόρι. Θεωρείται διαβατήριο που μπορεί να περάσει στην Ευρώπη όλη την οικογένεια ή έστω να της εξασφαλίσει μία λιγότερο επώδυνη ζωή πίσω στην πατρίδα.
Και η ιταλική επαρχία πίσω από τη Bonifica σφραγίζει και "σταυρώνει" εδώ και μήνες αυτά τα "διαβατήρια". Γίνεται η ντροπή ενός ακόμη ιταλικού επαρχιακού δρόμου όπου συμβαίνουν πολλά και κανείς δεν παίρνει την ευθύνη γι' αυτά.
Με στοιχεία από τον Guardian
