«Ψάχνω για µουσικά µοτίβα αλλά δεν µου έρχονται στο µυαλό παρά πατέ και τρούφες» έλεγε ο Ροσίνι
Τις διατροφικές εμμονές μεγάλων συνθετών καταγράφει το καινούριο βιβλίο των εκδόσεων Εξάντα
Η µουσικολόγος Νathalie Krafft συνεργάζεται με τον πολυβραβευµένο σεφ Michel Portos (ιδιοκτήτη του φηµισµένου «Le Malthazar» στη Μασσαλία) στο ενδιαφέρον και διασκεδαστικό «Δείπνο µετά Μουσικής».
Το βιβλίο που μόλις κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Εξάντας περιλαμβάνει προτάσεις για τη δηµιουργία εμπνευσμένων, «µουσικών» πιάτων αλλά και πληροφορίες για τις διατροφικές συνήθεις και εµµονές δέκα µεγάλων συνθετών: Μπαχ, Μότσαρτ, Μπετόβεν, Σούµπερτ, Ροσίνι, Σοπέν, Βέρντι, Μουσόργκσκι, Σατί, Ντυτιγιέ.
«Όταν είµαι µε παρέα δεν διστάζω να «κατεβάσω» όλα όσα χρειάζεται να ρίξει µέσα του το ανθρώπινο κτήνος προκειμένου να ενισχύσει την πνευµατική και, εν γένει, τη διανοητική παραγωγή του», έλεγε ο Μπετόβεν. Ας ξεχάσουµε λοιπόν µια για πάντα το πορτρέτο του ασκητικού, και µη έχοντος σχέση µε τις γαστριµαργικές απολαύσεις, µεγάλου δηµιουργού.
«Ψάχνω για µουσικά µοτίβα αλλά δεν µου έρχονται στο µυαλό παρά πατέ, τρούφες και άλλα παρόµοια», έλεγε ο Ροσίνι ένας από τους µεγαλύτερους καλοφαγάδες της εποχής του. Λέγεται µάλιστα πως ο δηµιουργός του Κουρέα της Σεβίλλης «δεν είχε κλάψει παρά τρεις φορές στη ζωή του: για το φιάσκο της πρώτης του όπερας, ακούγοντας τον Paganini να παίζει και όταν το πανέρι του πικνίκ, που περιείχε µια γεµιστή γαλοπούλα µε τρούφες, έπεσε στο νερό κατά τη διάρκεια µιας βαρκάδας»!
Το βιβλίο περιλαμβάνει και άλλες απίθανες πληροφορίες όπως την αναφορά στο Συμπόσιο του Φασιανού: Στις 17 Φεβρουαρίου του 1454 µέσα από ένα τεράστιο πατέ αν κρουτ ξεπετάχτηκε µια ορχήστρα είκοσι οκτώ µουσικών που έπαιζαν, κατά πάσα πιθανότητα, µελωδίες των Gilles de Binchois, Guillaume Dufay και άλλων ξακουστών συνθετών της εποχής.
Το Συμπόσιο του Φασιανού, η µεγαλειώδης γιορτή που έλαβε χώρα στη Λιλ υπό την αιγίδα του δούκα της Βουργουνδίας Φιλίππου Γ΄, στόχευε στο να σφραγιστεί µια μεγάλη πολιτική συμφωνία. Οι ευγενείς της Δύσης θα έδιναν όρκο (τον περίφημο όρκο του Φασιανού) να ελευθερώσουν την Βασιλεύουσα που µόλις πριν ένα χρόνο είχε αλωθεί από τους Τούρκους. Και όλα αυτά µετά από ένα µεγάλο φαγοπότι.
Info: Δείπνο μετά μουσικής, Michel Portos και Nathalie Krafft, Πρόλογος: Michel Blanc Φωτογραφίες: Hervé Lefebvre, Μετάφραση: Άννα Γαλανού, Επιµέλεια: Μαρία Γυπαράκη, Εκδόσεις Εξάντας, Τιµή: 18 €