«Sacrifice»: Ένα αλλόκοτο θέαμα εκτυλίσσεται σε όλους τους χώρους της Στέγης αυτό το Σαββατοκύριακο

Από τις πιο ενδιαφέρουσες προτάσεις του φετινού Onassis Fast Forward Festival 5 – Athens, το Sacrifice περιγράφεται ως «ένα ξέφρενο θέαμα-θυσία στον βωμό της τέχνης, μια γιορτή των αισθήσεων και, ταυτόχρονα, ένα απροσδόκητο "φεστιβάλ-μέσα-στο-φεστιβάλ"» που θα καταλάβει απ' άκρη σ' άκρη το κτίριο της Στέγης – από την Κεντρική Σκηνή μέχρι τα φουαγιέ.

Το Sacrifice συνδυάζει χορό, ροκ συναυλία, χάπενινγκ, βίντεο εγκατάσταση και, μαζί, μια παράξενη Αγορά ιδεών αλλά και προϊόντων. Πρόκειται για μια πρωτότυπη σύλληψη της Iceland Dance Company, με τη συμμετοχή διεθνούς κύρους εικαστικών. Πέντε ανατρεπτικοί καλλιτέχνες, πολλά διαφορετικά μέσα και τεχνικές, μια παράσταση, που στην πραγματικότητα είναι τρεις, και στο κέντρο η ζωή και ο θάνατος, η φύση, ο χρόνος, η ανάγκη μας για τελετουργία.

Δύο κορυφαίοι Ισλανδοί καλλιτέχνες, η χορεύτρια και χορογράφος Erna Ómarsdóttir, την οποία ο διεθνής Τύπος χαρακτηρίζει «ιδιοφυΐα του χορού», ο μουσικός, συνθέτης και σχεδιαστής φωτισμών Valdimar Jóhannsson (οι δυο τους διευθύνουν καλλιτεχνικά την ομάδα χορού Shalala, καθώς και το φεστιβάλ Sacrifice) και ο εικονοκλάστης Αμερικανός εικαστικός και κινηματογραφιστής Matthew Barney, συνέλαβαν την ιδέα μιας σειράς τελετουργικών έργων, που θα εμπνέονταν από την εναλλαγή ζωής και θανάτου.

Στην ομάδα προστέθηκαν δύο εικαστικοί, ο διεθνούς φήμης Ragnar Kjartansson και η Gabríela Friðriksdóttir, και όλοι μαζί δημιούργησαν αυτή τη συλλογή «ζωντανών» έργων που συναποτελούν το Sacrifice.

Με αφορμή την ανάγκη για πνευματικότητα και τελετουργία, τα μοναδικά και ιδιαίτερα έργα που προτείνουν οι καλλιτέχνες μπορεί να αξιοποιούν διαφορετικά μέσα και τεχνικές, όλα όμως περιστρέφονται γύρω από την οντολογική ανάγκη του ατόμου να ξαναβρεί την ουσιαστική επαφή με τον άλλον, να μοιραστεί, να ανήκει σε μια κοινότητα, να δημιουργεί και να επαναπροσδιορίζει την επαφή του με τη φύση και τον χρόνο.

Ψυχεδέλεια: μόνο έτσι μπορεί να περιγραφεί το αλλόκοτο αυτό θέαμα-γεγονός που έχει ως άξονα την κοινή, ιερή, παράλογη και φθαρτή συνθήκη που μας προσδιορίζει όλους: την ανθρώπινη κατάσταση.

Dies Ιrae

Προβάλλεται σε επαναλήψεις από τις 18:00 | Μικρή Σκηνή

Η ταινία Dies Ιrae της εικαστικού Gabríela Friðriksdóttir είναι μια ραψωδία σε λευκό και μαύρο, στην οποία εναλλάσσονται η χαρά, ο θρήνος, η θλίψη, ο θάνατος και η ανάσταση μέσα από συγκεκριμένες ή αφηρημένες εικόνες. Το σάουντρακ είναι μια ηχογράφηση του εκκλησιαστικού ύμνου Dies Irae, σε ερμηνεία των μοναχών της Παναγίας των Παρισίων, που ακούγεται από το τέλος προς την αρχή.

Αυτή η παρέμβαση κάνει τον ήχο να μοιάζει με τα κύματα του ωκεανού στην παλίρροια, στοιχείο το οποίο παραπέμπει στην αιωνιότητα. Η ζωή είναι μια αδιάκοπη ροή και όλα κινούνται από τη ζωή προς τον θάνατο και το αντίστροφο. «Το μέλλον είναι μια αντανάκλαση του παρελθόντος, το παρόν είναι μια βάρκα χωρίς κουπιά σε μια ήρεμη λίμνη».

Η παράσταση

[Αποτελείται από 3 διαφορετικά έργα (Shrine, No Tomorrow, Union of the North)]

18:30 | Κεντρική Σκηνή

Shrine

Καλωσορίσατε στο Shrine, ένα ιερό του μόχθου και της προσευχής. Εδώ, οι δημιουργικές δυνάμεις δοκιμάζονται σε μια τελετουργία για τη ζωή και τον θάνατο, σε ένα ταξίδι, μια ηδονική και επώδυνη πάλη με τα όρια του σώματος και της ύπαρξης. Είναι αδύνατο να επιστρέψουμε εκεί απ' όπου ξεκινήσαμε, όσο κι αν αγωνιζόμαστε ασταμάτητα. Αυτή η παράσταση των Erna Ómarsdóttir & Valdimar Jóhannsson είναι ένα ρέκβιεμ για την ανθρωπότητα και όλα όσα έχει χάσει.

No Tomorrow

Ένα χορογραφικό έργο των Ragnar Kjartansson, Margrét Bjarnadóttir & Bryce Dessner για οχτώ χορευτές και οχτώ ακουστικές κιθάρες. Ένα μανιφέστο χορού, ρυθμού, συγχορδιών, νιάτων και αόριστων συναισθημάτων.

Κι αν οι δημιουργοί λένε πως εμπνεύστηκαν από τη Σαπφώ, τελικά δεν κράτησαν παρά μόνο έναν στίχο της, γιατί τους απορρόφησε μια νουβέλα γεμάτη πόθο και υπερβολή, το Point de Lendemain του Dominique Vivant Denon, ένα αριστούργημα της γαλλικής ερωτικής λογοτεχνίας του 18ου αιώνα. Κι έτσι, τι κι αν η παράσταση μοιάζει με ντεφιλέ του Calvin Klein; Κατά τους δημιουργούς της, είναι εντελώς ροκοκό, σαν ένας πίνακας του Watteau...

«Sacrifice»: Ένα αλλόκοτο θέαμα εκτυλίσσεται σε όλους τους χώρους της Στέγης αυτό το Σαββατοκύριακο

Union of the North

Union of the North

Το Union of the North είναι μια επιτελεστική βίντεο εγκατάσταση των Matthew Barney, Erna Ómarsdóttir & Valdimar Jóhannsson που επιχειρεί να παντρέψει τον κοινοτισμό με την ατομικότητα, δίνοντας νέα πνοή σε μια αρχαία τελετή.

Η θεά Νάμμου των Σουμερίων, σύμβολο της θάλασσας που γέννησε το σύμπαν, στην ταινία δεν είναι παρά μια πωλήτρια στον πάγκο ενός Dunkin' Donuts, η οποία ετοιμάζει ένα ολόχρυσο ντόνατ για έναν γάμο. Μια άλλη οπτική για τους απλούς εργαζομένους, αλλά και μια εικονοκλαστική ματιά σε κλισέ όπως ο γάμος και οι παραδοσιακοί ρόλοι της οικογένειας (μπαμπάς, μαμά, παιδί).

Η Αγορά

Εκθεσιακός χώρος -1

Η Αγορά είναι το κομμάτι του Sacrifice που συνδέει μεταξύ τους όλα τα άλλα. Καλλιτέχνες, ΜΚΟ και άλλοι φορείς από την πόλη όπου παρουσιάζεται το φεστιβάλ κάθε φορά «πωλούν» τις ιδέες τους, συζητώντας, δοκιμάζοντας, αλλά πάνω απ' όλα επικοινωνώντας.

Όπως στις Αγορές της αρχαιότητας, έτσι κι εδώ η γνωριμία νέων ιδεών, η πολιτική συζήτηση και η ανταλλαγή είναι ο πυρήνας. Σημασία έχει να πιστεύει κανείς σε αυτό και να θέλει να το μοιραστεί... Η Iceland Dance Company παρεμβαίνει καταλυτικά σε απρόσμενες στιγμές.