— Αλήθεια, πώς μπορεί κανείς να μπει στις λίστες του Forbes;
Δεν ξέρω ποια είναι η συνταγή, όμως γι' αυτό που είμαι σίγουρος είναι ότι θα πρέπει να έχεις υλοποιήσει κάτι μοναδικό και άξιο ενδιαφέροντος σε παγκόσμιο επίπεδο. Κάτι το οποίο θα αξίζει να αναδειχτεί και να προβληθεί περαιτέρω, καθώς θα έχει όλα τα εχέγγυα για να οδηγήσει σε νέες λύσεις ή προτάσεις, δημιουργώντας πολλαπλά οφέλη σε διαφορετικά επίπεδα.
— Πώς έγινε με τη δική σου περίπτωση;
Η δική μου περίπτωση ήταν ιδιαίτερα επεισοδιακή. Αρχικά μου έστειλε mail ένας editor από το Forbes και μου είπε ότι έχουν δει τη δουλειά μας και μου ζήτησε πληροφορίες, λεπτομέρειες, τζίρους, κλπ. Αρχές Ιανουαρίου με ενημέρωσαν ότι από τους 1005 υποψηφίους κάτω των 30 ετών, έχω περάσει στους τελικούς 50, καλώντας με να παραστώ στην εκδήλωση για την ανακήρυξη των 30 στο Λονδίνο. Τότε ακόμα δεν είχε βγει η τελική λίστα.
Την μέρα που έφτασα στο Λονδίνο θα έβγαιναν και τα αποτελέσματα. Με το που προσγειώθηκε το αεροπλάνο, άνοιξα το κινητό μου και μπήκα γρήγορα στη σελίδα του Forbes να δω αν τα κατάφερα. Δυστυχώς δεν ήμουν στη λίστα. Απογοητεύτηκα. Λίγο αργότερα με παρέλαβε ο αδερφός μου, ο οποίος μένει εκεί, και μου είπε: μπες πάλι. Ξαναμπαίνουμε. Τίποτα.
Κάποια στιγμή που έμεινα λίγο μόνος μου, ξαναμπήκα στη σελίδα λες και υπήρχε περίπτωση να δω κάτι διαφορετικό. Ήμουν στη λίστα! Άρχισα να φωνάζω, νομίζω έγινα ρεζίλι στον κόσμο γύρω, αλλά χάρηκα πολύ. Ξέρεις τι είχε γίνει; Δεν είχα ανοίξει την λίστα της Ευρώπης, είχα ανοίξει της Αμερικής.
Πάντως είναι πολύ σημαντικό να ξέρει ο κόσμος οτι οι δημοτικές κοινότητες δαπανούν ετησίως ποσά της τάξης των 25.000-30.000 ευρώ για να απομακρύνουν από τις ακτές τα νεκρά φύλλα του θαλάσσιου φυτού Posdonia Oceanica τα γνωστά φύκια. Φυσικά, σε αυτή τη διαδικασία υπάρχει και το περιβαλλοντικό κομμάτι: Αυξάνεται ο όγκος των σκουπιδιών και του διοξειδίου του άνθρακα.
— Πώς σου ήρθε η ιδέα να επεξεργαστείς τα φύκια των ελληνικών θαλασσών;
Την περίοδο που ξεκίνησα τη Phee σπούδαζα στο Πανεπιστήμιο του Πειραιά, Χρηματοοικονομικά. Είχα πάει σε ένα συνέδριο TedX όπου άκουσα τον Παύλο Ευμορφίδη (σ.σ. ιδρυτής και πρόεδρος της Coco-Μat) να μιλάει για τον πλούτο που συνιστούν τα φύκια για τη χώρα μας. Υπάρχουν τεράστιες ποσότητες που εκβράζονται στις παραλίες στο πλαίσιο του θαλάσσιου κύκλου ζωής και, δυστυχώς, σε ένα πολύ μεγάλο ποσοστό, οι δήμοι δαπανούν χρήματα για να τα συλλέξουν και να τα πετάξουν στις χωματερές.
— Πόσων ετών ήσουν όταν συνέλαβες την ιδέα της Phee και πόσο καιρό σού πήρε να την πραγματοποιήσεις;
Αποφάσισα να μετατρέψω την παραπάνω ιδέα σε επιχείρηση στα 19 μου. Το σημείο μηδέν ήταν όταν ήρθα σε επαφή με τον συνέταιρό μου Νικόλαο Αθανασόπουλο, με τον οποίο μοιράστηκα το όραμά μου και την έρευνα που είχα κάνει μέχρι τότε. Μαζί ξεκινήσαμε να ερευνούμε τις εφαρμογές που μπορεί να έχει αυτή η πρώτη ύλη.
Μετά από ενάμιση χρόνο ιδιωτικής έρευνας και ανάπτυξης καταφέραμε να συγκροτήσουμε την πιλοτική γραμμή παραγωγής του Phee board, ενός βιο-σύνθετου υλικού που παράγουμε, του οποίου τα πνευματικά δικαιώματα έχουμε κατοχυρώσει σε παγκόσμιο επίπεδο
.
— Από πού προέρχονται τα φύκια που χρησιμοποιείται στην Phee;
Συνεργαζόμαστε με τον Δήμο Πατρών, απορροφώντας τις ποσότητες των νεκρών φύλλων του θαλάσσιου φυτού Posidonia Oceanica που ξεβράζονται ετησίως στο παράκτιο μέτωπό του. Το σημαντικότερο στοιχείο για εμάς είναι ότι όλο και περισσότερες δημοτικές Αρχές έρχονται σε επαφή μαζί μας για να συνεργαστούμε στο κομμάτι της ανακύκλωσης των φυκιών. Φέτος θα συνεργαστούμε και με τον Δήμο Μαραθώνα για την ανακύκλωση όλων των ποσοτήτων φυκιών που ξεβράζονται στις παραλίες του. Τέλος, τα φύκια που χρησιμοποιούνται για την παραγωγή των γυαλιών ηλίου της εταιρείας μας συλλέγονται από τις παραλίες της Σύρου.
Πάντως είναι πολύ σημαντικό να ξέρει ο κόσμος οτι οι δημοτικές κοινότητες δαπανούν ετησίως ποσά της τάξης των 25.000-30.000 ευρώ για να απομακρύνουν από τις ακτές τα νεκρά φύλλα του θαλάσσιου φυτού Posdonia Oceanica τα γνωστά φύκια. Φυσικά, σε αυτή τη διαδικασία υπάρχει και το περιβαλλοντικό κομμάτι: Αυξάνεται ο όγκος των σκουπιδιών και του διοξειδίου του άνθρακα.
— Τι ακριβώς κάνετε με τα φύκια; Μίλησέ μου λίγο για την διαδικασία;
Ξεκινάμε από τις παραλίες, η ύπαρξη και μόνο του συγκεκριμένου φυτού αποδεικνύει ότι θάλασσα είναι καθαρή! Nα και κάτι που ο περισσότερος κόσμος δεν γνωρίζει. Στη συνέχεια και μέσω των συνεργασιών μας με τις Δημοτικές κοινότητες τα φύκια που εναποτίθενται στις παραλίες μεταφέρονται, ανά τακτά χρονικά διαστήματα, στην παραγωγική μας μονάδα. Εκεί ξεκινάει το πρώτο στάδιο επεξεργασίας ώστε να μπορέσουν τα να συμπιεστούν χρησιμοποιώντας μιας υψηλής τεχνολογίας και ιδιαίτερα φιλική προς το περιβάλλον παραγωγική διαδικασία.
Το αποτέλεσμα είναι ότι μπορούμε να παράγουμε μια νέα πρώτη ύλη υψηλής αισθητικής με σημαντικά τεχνικά χαρακτηριστικά, το PHEEboard! Πρόκειται για ένα οικολογικό πάνελ(επιφάνεια) που παράγεται σε διαφορετικά πάχη με κύρια πρώτη ύλη τα επεξεργασμένα φύκια και φυτικής προέλευσης κολλητικές ουσίες το οποίο και μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε διαφορετικές εφαρμογές υψηλής προστιθέμενης αξίας.
— Τι είδους προϊόντα έχετε δημιουργήσει μέχρι στιγμής;
Η ομάδα μας έχει αναπτύξει και εμπορεύεται θήκες για κινητά και tablets, συσκευασίες πολυτελείας σε συνεργασία με την εταιρεία Παπαδερός, είδη σπιτιού, ρακέτες θαλάσσης σε συνεργασία με το εργαστήριο ξυλορακέτας StoHeri, ενώ βασικός μας στόχος είναι να παραγάγουμε κι άλλα προϊόντα βασισμένα σε αυτήν τη νέα, βγαλμένη από τις ελληνικές θάλασσες πρώτη ύλη. Τελευταίο δημιούργημα της Phee είναι οι σκελετοί γυαλιών ηλίου, σε συνεργασία με την εταιρεία Zylo στη Σύρο.
— Για πες μου τώρα, ποιο είναι το μάθημα που χρωστάς ακόμα για να πάρεις το πτυχίο σου;
Μην μου το θυμίζεις αυτό. Χρηματοοικονομική θεωρία λέγεται το μάθημα και νομίζω ότι είναι η ώρα να το περάσω στην εξεταστική του Ιουνίου.
— Πώς βλέπεις τα πράγματα στον χώρο των startup;
Θεωρώ πως υπάρχουν αρκετές αξιόλογες προσπάθειες και σε πολλά επίπεδα αναφορικά με την επιχειρηματικότητα στην χώρα μας. Η δική μου άποψη είναι ότι είμαστε μόνο στην αρχή και χρειάζεται πολύ προσπάθεια και σκληρή δουλειά σε όλα τα επίπεδα και από όλους τους εμπλεκόμενους έτσι ώστε να δημιουργηθούν περισσότερες βιώσιμες επιχειρήσεις στην χώρα μας οι οποίες θα μπορέσουν να είναι ανταγωνιστικές σε ξένες αγορές και θα δημιουργήσουν αξία στην εγχώρια οικονομία και παράλληλα στην κοινωνία μας. Η επιχειρηματικότητα είναι τρόπος ζωής. Από την μικρή μου εμπειρία θέλω να τονίσω την μεγάλη ανάγκη η επιχειρηματικότητα να γίνει μάθημα και να διδάσκεται από μικρές ηλικίες στα σχολεία της χώρας μας.
Info:
Περισσότερες πληροφορίες στο phee.gr