Στο πάρτι το NOMAS

Το αγόρι με το μαύρο κοστούμι στην είσοδο έχει μια τεράστια πεταλούδα τατού που ξεκινά από την βάση του λαιμού και φτάνει ως το σαγόνι. Στέκεται μπροστά στην στενή πόρτα του κτιρίου στο δρομάκι της Σερβίων στον Κολωνό, πίσω του τρεμοπαίζει το μωβ neon φως από τις σκάλες με τις μεγάλες σιδερένιες επιφάνειες στο πλάι που θυμίζουν κλουβιά.

«Γειά σας κορίτσια» λέει καθώς πλησιάζω με την Ελενα και την Αντιγόνη. Δυνατή μουσική ακούγεται από ψηλά και στον τοίχο η προβολή μιας αστραπής: εδώ, στο πάρτι που οργάνωσε το αγγλόφωνο, εξαμηνιαίο περιοδικό για σύγχρονους περιηγητές NOMAS του Γιάννη Μπουρνιά.

Μόλις κυκλοφόρησε το δέκατο τεύχος, αφιερωμένο στην Αθήνα και το γεγονός γιορτάζεται με ένα πάρτι στον «δρόμο με τα δέντρα», δηλαδή στο Baumstrasse τον χώρο τέχνης της Μάρθας Φριντζήλα.

Φωτ.: Alexandros Petsavas

Φτάνοντας στον πρώτο όροφο, ο Γιάννης Μπουρνιάς με το γνωστό τεράστιο χαμόγελο και μεγάλες δρασκελιές καλωσορίζει τους καλεσμένους. Ένα αχνό κόκκινο φως φωτίζει το μπαρ. Στην μια άκρη της μπάρας, με την πλάτη γυρισμένη προς την πόρτα, αγέλαστη, με ένα βαρύ πανωφόρι η Μάρθα Φριντζήλα. Ασκητική μορφή, προαιώνια (κάπως έτσι), πίνει το ποτό της και παρατηρεί την φωνακλάδικη είσοδο των επισκεπτών, την ουρά που σχηματίζεται προς την γκαρνταρόμπα για να κρεμάσουμε τα παλτό μας, τα σχόλια μπροστά από τα δύο «εκθέματα» του χώρου μια τσάντα της Zeus + Dione με σαφή αναφορά σε ταγάρι και ένα σανδάλι των Ancient Greek Sandals.

Αγόρια και κορίτσια με λάμψεις στο μακιγιάζ ή στα ρούχα, ο Μπουρνιάς και φίλοι του με τα λευκά τισέρτ πάνω στα οποία αποτυπώνεται ο κεραυνός σήμα κατατεθέν του ΝOMAS. Η Φριντζήλα ασάλευτη συνεχίζει να πίνει αργά το ποτό της στην μπάρα.

Φωτ.: Alexandros Petsavas

Στον δεύτερο όροφο καταργείται κάθε άλλη επικοινωνία πέρα από την οπτική αφού η μουσική είναι ήδη τόσο δυνατή – το κοινό του πάρτι αναπηδά ρυθμικά προς τα πάνω σαν να έχει γίνει το ξεφτισμένο γκρι βιομηχανικό πάτωμα ένα τεράστιο τραμπολίνο. Το τραμπολίνο ανασαίνει και όχι, δεν μοιάζει με αυτά τα πάρτι ή τα μπαρ που είναι σαν να έχουν τοίχους με καθρέπτες και όλοι μοιάζουν, είναι, ίδιοι.

Το πάρτι του NΟΜΑS  συγκέντρωσε αυτό που κυνηγάει σε κάθε τεύχος του: αυθεντικές μορφές, ιδιαίτερες φωνές, διαφορετικότητες. Συγκλονιστικά στιλέτο Gianvito Rossi, μαύρα χαμηλά μποτάκια Valentino, Doc Martens, δεκάποντες γόβες σε γυμνά πόδια, ugly sneakers. Ελάχιστα – ένα, δυο το πολύ animal print - μακριές παντελόνες από παγιέτα που γλύφουν το πάτωμα, ασημένια κάπρι παντελόνια, μαύρο, μαύρο, μαύρο, μια παρέα γκόθικ.

Αγόρια μοντέλα με σχεδόν ξυρισμένα κεφάλια, δερμάτινα perfecto, τζιν σαλοπέτες, ένας από αυτούς με σγουρά μακριά μαλλιά σαν τον Αύγουστο του Τσαρούχη φοράει φαρδύ πουλόβερ geek, λευκό φανελάκι από μέσα. Όλα τα εξωτικά πουλιά της Αθήνας εδώ χορεύουν κάτω από την μοναχική ασημένια δισκομπάλα που κρεμάστηκε στην βάση του εξαερισμού στην οροφή, υπό την βροχή των καταιγιστικών εικόνων του NΟΜΑS στον τοίχο.

Η Μαρίνα Φωκίδη έχει μόλις προσγειωθεί από το ταξίδι της στην Ινδία, η Τιτίνα Πατέρα και η Ευγενία Χριστοδουλάκου του Μουσείου Κυκλαδικής Τέχνης χορεύουν και ανταλλάσσουν απόψεις για το Herrumbre που λίγες ώρες πριν είχαν δει στην Λυρική, ο Γιάννης Καρλόπουλος με την ανοιξιάτικη μαρινιέρα του αφήνεται στο  εφέ του «τραμπολίνου», κάποιος μπαίνει φορώντας μακριά γκρι γούνα και κρατώντας έναν μεγάλο λευκό σκύλο.

Κινητά δαιμονικά καταγράφουν όσα συμβαίνουν, δυο αγόρια έχουν σκαρφαλώσει στην τελευταία σειρά των καθισμάτων στην σιδερένια κερκίδα πλάι στο deck των dj και χορεύουν με τεράστιες κινήσεις των χεριών και των ποδιών, αγκαλιάζουν τον αέρα, πέφτουν ο ένας στην αγκαλιά του άλλου. Ασημένιο σακάκι με κόκκινο δερμάτινο παντελόνι ο ένας, μαύρο πουκάμισο και ασπρόμαυρο παντελόνι σε μια μετά-μπράινφερική εκδοχή ο άλλος.

Οι Αth Kids παίρνουν τον έλεγχο της μουσικής που πια είναι εκκωφαντική. Ολοι χορεύουν.  Μια κοπέλα δίπλα μου λικνίζεται και φυσάει τον καπνό του τσιγάρου της από την λεπτή μαύρη πίπα της ανάμεσα σε τόσους πολλούς που χορεύουν κρατώντας ατμιστές.

Η διεθνούς φήμης σχεδιάστρια κοσμημάτων Lito διασχίζει όλη την αίθουσα και χορεύει ακατάπαυστα, «γαμώτο» σκέφτομαι «γιατί να μην χορεύω και εγώ έτσι» και ένας ψίθυρος απλώνεται «έι, αυτός είναι ο Κόης; Ο αρχιτέκτονας; Απίστευτο, βγαίνει σπάνια». Αγνώριστος, έχει ξυρίσει τα μακριά γένια του, φοράει έναν φαρδύ ριγέ σκούφο, ναι αυτός είναι, συνομιλεί με την Τιτίνα και την Ευγενία του Μουσείου Κυκλαδικής Τέχνης, άλλο και αυτό πάλι, ο Κόης στο πάρτι. 

Το τεράστιο κεφάλι παρμεζάνας στο μπαρ μικραίνει, μικραίνει, είναι σχεδόν 3 τα ξημερώματα και να, η Τόνια Σωτηροπούλου και ο Κωστής Μαραβέγιας ήρθαν και ανεβάζουν stories. Ενας άνδρας – μοντέλο προφανώς- είναι σαν να βγήκε μόλις από ανάρτηση του Τom Ford για την συλλογή του Φθινόπωρο/Χειμώνας 2019.

Κατάξανθο μαλλί τραβηγμένο προς τα πίσω, βαθυκόκκινο σακάκι –ένας Gatsby με λευκά sneakers, πλάι στον Αύγουστο του Τσαρούχη, τα κορίτσια με το ρίμελ της Εϊμι, τις γυναίκες που θυμίζουν Carine Roitfeld, τους άνδρες με τα καρό πουκάμισα, την κοπέλα που χορεύει όλο το βράδυ φορώντας το παλτό της κουμπωμένο. 

Φεύγοντας περπατάμε στην Σερβίων φωνάζοντας η μία στην άλλη με τα αυτιά να βουίζουν και ένα μαύρο τζιπ εμφανίζεται, σαν να έπεσε από τον ουρανό, σκαρφαλώνει πάνω στο πεζοδρόμιο, φρενάρει απότομα λίγο πριν την πόρτα του καταστήματος. «Εδώ είναι το πάρτι του Nomas κορίτσια;» ρωτάει ο οδηγός. «Ναι στην γωνία, ακολούθησε την μουσική». «Καλό;». «Τα σπάει». «Τότε γιατί φεύγετε;».

Φωτ.: Alexandros Petsavas

Φωτ.: Alexandros Petsavas