Το εναλλακτικό
Αντί-G7
Ογδόντα περίπου τοπικές και διεθνείς οργανώσεις και συλλογικότητες πραγματοποιούν μία "αντί-σύνοδο" του G7, καλώντας σε μια μεγάλη πορεία και σε δράσεις "κατάληψης των δημόσιων πλατείων".
Νότια του Μπιαρίτζ, σε απόσταση μερικών χιλιομέτρων από το σημείο συνάντησης των ηγετών των πλουσιότερων χωρών του κόσμου, η "εναλλακτική σύνοδος" θα πραγματοποιηθεί στις δυό πλευρές των γαλλο-ισπανικών συνόρων, στο Hendaye (Γαλλία) και στο Irun (Ισπανία).
'Ηδη από τις 19 Αυγούστου, οι αντί-G7 εγκαταστάθηκαν στην Urrugne, μία κοινότητα κοντά στο Hendaye, για να παρακολουθήσουν διαλέξεις και εργαστήρια στο Irun και στο Hendaye από τις 21 ως τις 23 Αυγούστου. 12.000 άτομα αναμένονται εκεί.
Στις 24, πρώτη μέρα της συνόδου, οι αντί-G7 προβλέπουν μία μεγάλη διαδήλωση στο Hendaye. Και την επομένη σκοπεύουν να πραγματοποιήσουν δράσεις "κατάληψης των δημόσιων πλατείων" γύρω από το Μπιαρίτζ, μία απροσπέλαστη πόλη που μετατράπηκε σε οχυρωμένο στρατόπεδο μέσω μιας "εξαιρετικής κινητοποίησης των αστυνομικών δυνάμεων", σύμφωνα με τις αρχές.
Οι αντί-G7 έχουν συσπειρωθεί μέσα από δύο πλατφόρμες: G7 Ez ('Οχι στο G7, στα βασκικά), που υπάρχει και στις δύο πλευρές των συνόρων, και Alternatives G7, που συγκεντρώνει οργανώσεις με εθνική και διεθνή εμβέλεια.
Boursorama – AFP
Ελεύθερο βήμα
Δημοσιεύτηκε στο γαλλικό σάιτ "καθημερινής οικολογίας" Reporterre (19.07. 2019)
Ενάντια στο G7, όπλο μαζικής παραπλάνησης για την επιβολή του καπιταλισμού
'Εχει περάσει πολύς καιρός από τότε που οι πιο πλούσιες χώρες, G7 ή G8, μπορούσαν να υπαγορεύουν την πορεία του κόσμου. Σε τι λοιπόν χρησιμεύει η μεγάλη αυτή σύνοδος επτά αρχηγών μεταξύ των πλουσιότερων κρατών, που ετοιμάζεται να υποδεχτεί ο Εμμανουέλ Μακρόν από τις 24 ως τις 26 Αυγούστου στο Μπιαρίτζ (Ατλαντικά Πυρηναία); Γιατί να πραγματοποιηθεί αυτό το G7 που μοιάζει να ανήκει σε μια άλλη εποχή, σήμερα που θριαμβεύουν οι διμερείς σχέσεις; Πίσω από την παλιομοδίτικη γοητεία του, το G7 αποτελεί ένα όπλο μαζικής παραπλάνησης για την ιδεολογική επιβολή ενός όλο και πιο βίαιου καπιταλισμού.
Είναι πριν απ' όλα μία μεγάλη βιτρίνα του χρηματιστικού καπιταλισμού. Δεν αμιβάλλουμε ότι θα σκηνοθετηθεί μία αντιπαράθεση ανάμεσα σε δύο εκδοχές αυτού του καπιταλισμού. Η πρώτη, της κυρίας Μέρκελ, του κ. Τριντό ή του κ. Μακρόν θα παρουσιαστεί ως ενάρετη, ανοιχτή στον κόσμο, επαινώντας τις αρετές της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης. Η δεύτερη, του κ. Τραμπ ή του κ. Σαλβίνι, θα χαρακτηριστεί, τουλάχιστον στη Γαλλία. ως προστατευτιστική, λαϊκιστική, ξενοφοβική και ιμπεριαλιστική. Οι πρώτοι θα εμφανίζονται ως προμαχώνας απέναντι στους δεύτερους. Και θα αποσιωπηθεί έτσι το γεγονός ότι οι πρώτοι τροφοδότησαν την άνοδο των δεύτερων και ότι όλοι συμφωνούν στα ουσιώδη: την διαιώνιση ενός συστήματος στην υπηρεσία των πλουσιότερων και των πολυεθνικών, που τρέφεται από την εκμετάλλευση της εργασίας και της ζωντανής ύλης.
Θα ανακοινωθούν μεγαλεπίβολες δεσμεύσεις, όπως και σε όλα τα G5, G6, G7 ή G8 από το 1975: τερματισμός της φτώχειας, διασφάλιση της επισιτιστικής ασφάλειας ή ακόμη και δραστική μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου. Τόσες πολλές δεσμεύσεις για να πιστέψουμε ότι το ισχύον σύστημα πρέπει να μας κάνει να αισθανόμαστε αισιόδοξοι. Τόσες πολλές δεσμεύσεις που δεν έχουν τηρηθεί ποτέ, τουναντίον κιόλας. Σύμφωνα με την Παγκόσμια Τράπεζα, πάνω από 700 εκατομμύρια άνθρωποι, το 10% δηλαδή του παγκόσμιου πληθυσμού, ζουν με λιγότερο από 1,9 δολάριο την ημέρα. Κι αυτός ο αριθμός αυξάνεται και πάλι σε πολλά μέρη του κόσμου, ενώ οι άνθρωποι που υποφέρουν από πείνα είναι όλο και περισσότεροι. Οι ανισότητες έχουν αυξηθεί σε όλες σχεδόν τις χώρες τα τελευταία 40 χρόνια, συμπεριλαμβανομένων και των χωρών του G7. Οι εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου αυξάνονται στον κόσμο, ειδικά στις χώρες του G7, όταν πρέπει να μειωθούν δραστικά για να ελπίζουμε σε έναν περιορισμό της αύξησης της θερμοκρασίας του πλανήτη στο 1,5 ° C. Η φτώχεια και οι κλιματικές αλλαγές ωθούν έτσι εκατομμύρια ανθρώπους να προσπαθούν να μεταναστεύσουν στις αποκαλούμενες πλούσιες χώρες, όπου τσακίζονται πάνω στα υψωμένα τείχη και βλέπουν τα δικαιώματά τους να καταπατούνται.
Παρά την καταστροφική αποτυχία αυτών των πολιτικών, το G7 δεν έχει κανένα ενδοιασμό στο να κηρύξει ένα νέο στόχο: την πάλη κατά των ανισοτήτων. Η γαλλική προεδρία υπόσχεται ούτε λίγο ούτε πολύ ότι το G7 θα "καταστήσει τον καπιταλισμό πιο δίκαιο", ότι θα προχωρήσει "προς την κατεύθυνση της μείωσης των ανισοτήτων και της φορολογικής δικαιοσύνης", κι ακόμη ότι "θα βάλει ένα τέλος στην φοροδιαφυγή". Ωστόσο, είναι το ακριβώς αντίθετο της πολιτικής που ακολούθησε ο Ε. Μακρόν, η οποία και οδήγησε σε μία κραυγαλέα αναδιανομή των φόρων υπέρ των υπερ-πλουσίων. 'Ενας πρόεδρος που πιστεύει ότι "διοχετεύονται τρελά χρήματα στο εισόδημα αλληλεγγύης" και αναλαμβάνει να αποδυναμώνει μεθοδικά την κοινωνική προστασία, τις δημόσιες υπηρεσίες και το εργατικό δίκαιο.
Το σύστημα αυτό, όλο και πιο άδικο και καταστροφικό για τη ζωή, δεν μπορεί να συνεχιστεί παρά μόνο αν φιμώσει τις φωνές που υψώνονται εναντίον του. Είναι και ο λόγος για τον οποίο οι αρχηγοί κρατών του G7 συνδέουν τον χρηματιστικό καπιταλισμό με πολιτικές καταστολής ολοένα και πιο βίαιες και αυταρχικές, οι οποίες σημαδεύτηκαν στη Γαλλία από τέτοια αστυνομική βία κατά των Κίτρινων Γιλέκων που ακόμη και τα Ηνωμένα 'Εθνη κατέληξαν να ζητήσουν μία διεξοδική έρευνα. Απέναντι στους επτά αρχηγούς κρατών που θα συναντηθούν στο G7, και στον απόηχο των αντι-συναντήσεων κορυφής που σφυρηλάτησαν το κίνημα της αντιπαγκοσμιοποίσης, πολλές οργανώσεις, συνδικάτα, πολίτες, αποφάσισαν να μην σιωπήσουν. Θέλουν να σβήσουν τη φωτιά στον πλανήτη που προκάλεσαν αυτές οι πολιτικές που κρύβονται πίσω από τον παραπέτασμα καπνού των ωραίων λόγων. Αποφάσισαν να υπερασπιστούν έναν άλλον κόσμο, πιο δίκαιο και επιθυμητό, και να απαιτήσουν μία πολυμερή συνεργασία ανάμεσα στις χώρες, βασισμένη πάνω στην αλληλεγγύη των λαών και σε μία απάντηση στην οικολογική κατάσταση έκτακτης ανάγκης. Θα κινητοποιηθούν κατά του G7, με ειρηνικό και αποφασιμένο τρόπο.
Το αντι-G7 θα πραγματοποιηθεί στην πόλη Hendaye με την οποία προηγήθηκε ένας μακρύς διάλογος ώστε όλα να εξελιχθούν ομαλά. Κάποιες όμως αποφάσεις της κυβέρνησης δείχνουν ότι ετοιμάζεται να τροφοδοτήσει εντάσεις. Ο λόγος είναι ότι σε μερικές εκατοντάδες μόλις μέτρα από το σημείο του G7, το διοικητικό κέντρο κράτησης (CRA) του Hendaye, σύμβολο της κρατικής καταστολής κατά των μεταναστών, το οποίο θα έπρεπε να παραμείνει κλειστό όλο το καλοκαίρι, θα μετατραπεί σε κέντρο κράτησης για όσους συλληφθούν στο πλαίσιο του G7. Καταγγέλλουμε μια παγίδα που στήνει το κράτος, η οποία μπορεί να μετατρέψει το Hendaye σε σημείο πόλωσης, μακριά από την ήρεμη ατμόσφαιρα που θα κυριαρχήσει στις εκδηλώσεις του G7 στο Hôtel du Palais στο Μπιαρίτς. Το CRA πρέπει να κλείσει, όπως είχε αρχικά προγραμματιστεί. Εάν δεν συμβεί αυτό, η κυβέρνηση θα φέρει την ευθύνη για αυτό που αναπόφευκτα θα φανεί σαν πρόκληση απέναντι στους συμμετέχοντες που θα είναι εκεί για να δείξουν ότι υπάρχουν εναλλακτικές λύσεις απέναντι στους εκπροσώπους των πλουσιότερων χωρών.
Υπογράφουν:
Jérémie Chomette, γενικός διευθυντης, France Libertes - Fondation Danielle Mitterrand
Bernard Dreano, για τις IPAM (Πρωτοβουλίες για έναν άλλον κόσμο)
Olivier Dubuquoy, ιδρυτής της ZEA (για την απελευθέρωση των ωκεανών)
Khaled Gaiji, πρόεδρος των Amis de la Terre France
Nicolas Galepides, γενικός γραμματέας του συνδικάτου SUD PTT
Nicolas Girod, εκπρόσωπος της Αγροτικής Συνομοσπονδίας
Murielle Guilbert, γενικός γραμματέας της Union syndicale Solidaires
Kévin Jean, πρόεδρος του συλλόγου Sciences Citoyennes.
Jean-Louis Marolleau, εκτελιστικός γραμματέας του Réseau Foi et Justice Afrique Europe
Roland Nivet και Edith Boulanger εκπρόσωποι του Κινήματος της Ειρήνης
Marie Pochon, γενική συντονίστρια της οργάνωσης Notre Affaire À Tous
Aurélie Trouvé, εκπρόσωπος της Attac France
Συλλογικότητα "Enseignant.e.s pour la planète"
Συλλογικότητα "Unis pour le climat - Bizi"
EH Bai,
Ensemble Pays Basque,
Fi Bayonne Gorriak Insoumis,
Lurralde Askea,
Solidaires Pays Basque,
Sortu
Τα οικολογικά ρούχα του προέδρου Μακρόν, ο κυνισμός στο φόρτε του
Μιλάει τώρα εκ του ασφαλούς για οικοκτονία στην Αμαζονία. Αποκαλεί "ψεύτη" τον βραζιλιάνο πρόεδρο. "Κατανοεί" τις καλές προθέσεις του δημάρχου που διώκεται στη Γαλλία επειδή θέλησε να απαγορεύσει τα φυτοφάρμακα σε μια ακτίνα 150 μέτρων γύρω από τα σπίτια. Ο οικολογικός απολογισμός του Μακρόν; "'Οχι και πολύ πράσινος", κατέληγε μία διεξοδική έρευνα της γαλλικής -φιλοκυβερνητικής" εφημερίδας Le Monde (22.06.2019), μετά από εξέταση όλων των κυβερνητικών μέτρων σ' αυτόν τον τομέα.
*
137+1 (χθες) ξεκρεμασμένα προεδρικά πορτρέτα (χώρια τα ταγκαρισμένα, σπασμένα και "χτισμένα" γραφεία των βουλευτών του που πολλαπλασιάζονται τελευταία μετά την υπογραφή της CETA, της πρώτης εμπορικής συμφωνίας νέας γενιάς μεταξύ της ΕΕ και του Καναδά, η οποία δίνει όλη την εξουσία στις πολυεθνικές σε βάρος (και) της οικολογίας.
*
"Ξεκρεμάμε τον Μακρόν", το κίνημα που καταγγέλει την οικολογική απραξία του Μακρόν
Angelique Chrisafis
The Guardian, 06.08.2019
Σε όλη τη Γαλλία, οικολόγοι ακτιβιστές ξεκρεμάνε πορτρέτα του προέδρου σε δημαρχίες, σχολεία και διοικητικά κτήρια. H "πολιτική ανυπακοή" είναι γι' αυτούς ένας τρόπος καταγγελίας της παράδοξης πολιτικής του Εμμανουέλ Μακρόν στο πεδίο της οικολογίας: λόγια αλλά όχι πράξεις.
Όλα είναι ήσυχα στο όμορφο γραφικό δημαρχείο του Lingolsheim, κοντά στο Στρασβούργο, αυτό το απόγευμα της Δευτέρας. Οι καλοκαιρινές διακοπές έχουν ξεκινήσει και η μέρα είναι εξαιρετικά ζεστή. Αλλά στις 4 μ.μ., συμβαίνει κάτι έκτακτο.
Έντεκα άτομα μπαίνουν ήσυχα, χαιρετάνε ευγενικά τους υπαλλήλους στην υποδοχή και στη συνέχεια κατευθύνονται προς την αίθουσα όπου συνήθως συνεδριάζει το Δημοτικό Συμβούλιο. Αφαιρούν προσεκτικά το πορτρέτο του Εμμανουέλ Μακρόν, το τοποθετούν απαλά σε μια ειδική προστατευτική σακούλα, το παίρνουν και φεύγουν.
Αυτοί οι οικολόγοι ακτιβιστές επιστρέφουν σπίτι τους και περιμένουν τους χωροφύλακες να έρθουν να τους χτυπήσουν την πόρτα.
Είναι η πιο πρόσφατη δράση ενός κινήματος πολιτικής ανυπακοής που αναπτύσσεται γρήγορα. Το πορτρέτο του Μακρόν ξεκρεμάστηκε σε πάνω από εκατό δημαρχίες μικρών πόλεων και χωριών, από το Μποζολέ μέχρι τη Νορμανδία, από το Μπιαρίτζ μέχρι το Παρίσι, προκαλώντας κάθε φορά την έμβαση της αστυνομίας και της δικαιοσύνης.
Αυτοί που ξεκρέμασαν το πορτρέτο στο Lingolsheim δήλωσαν μετά τη δράση τους ότι ήθελαν να αφήσουν ένα "κενό τοίχο που να συμβολίζει την έλλειψη κυβερνητικής πολιτικής απέναντι στις προκλήσεις της κλιματικής απορρύθμισης".
Πίσω από την καμπάνια "Ξεκρεμάμε τον Macron!" βρίσκεται η οργάνωση Action non violente COP21 (Μη βίαιη δράση COP21) η οποία προωθεί αυτήν την "απεγνωσμένη και επείγουσα" δράση για να αναγκαστεί η Γαλλία να κάνει περισσότερα για την αντιμετώπιση της κλιματικής έκτακτης ανάγκης»
Ο Μακρόν παρουσίαζεται ως ένας παγκόσμιος ηγέτης που πρωτοστατεί στον αγώνα κατά της υπερθέρμανσης του πλανήτη και που εγγυάται τη συμφωνία του Παρισιού που συνήφθη υπό την αιγίδα των Ηνωμένων Εθνών το 2015. Αμφισβήτησε τον Donald Trump πάνω στο θέμα αυτό και ορκίστηκε ότι η Γαλλία θα "ξαναδώσει στον πλανήτη μας το μεγαλείο του".
Ωστόσο, το Ανώτατο Συμβούλιο για το κλίμα, ένα ανεξάρτητο συμβουλευτικό όργανο, έκανε λόγο πρόσφατα για ένα "χάσμα μεταξύ φιλοδοξίας και πραγματικότητας". Η Γαλλία δεν μειώνει αρκετά γρήγορα τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου, ιδιαίτερα εκείνες που προκαλούνται από τις οδικές μεταφορές και τα κτίρια, και μάλλον δεν θα μπορέσει να επιτύχει τους στόχους της χωρίς να αλλάξει δραστικά πολιτική.
Η Γαλλία έχει ένα μακρύ παρελθόν πολιτικής ανυπακοής σε κοινωνικά και περιβαλλοντικά ζητήματα. Ας θυμηθούμε για παράδειγμα τον κ. José Bové, τον μαχητικό αγρότη που ξερίζωνε τις γενετικά τροποποιημένες καλλιέργειες, όπως και το κίνημα το οποίο υπενθυμίζει ότι τα χρήματα που χάνονται από τη φοροδιαφυγή θα μπορούσαν να χρηματοδοτήσουν μέτρα καταπολέμησης της υπερθέρμανσης του πλανήτη.
Η αποκαθήλωση των πορτρέτων του Μακρόν παρουσιάζει ωστόσο μια ιδιαίτερη συμβολική δύναμη που μαγνητίζει την κοινή γνώμη. Το προεδρικό πορτρέτο, το οποίο ατενίζει τους πολίτες από τα τείχη των σχολείων, των δημαρχείων και των διοικήσεων, αντιπροσωπεύει τη Δημοκρατία. Το πορτρέτο και το κάδρο του αξίζουν μόνο λίγα ευρώ, αλλά, όπως προειδοποιεί ο Bruno Le Maire (υπουργός Οικονομίας): "Δεν υπονομεύουμε τα σύμβολα της Δημοκρατίας."
Τα άτομα που ξεκρεμάνε τα πορτρέτα περιγράφουν τους εαυτούς τους ως φυσιολογικούς, "απολύτως μη βίαιους" πολίτες. Υπάρχουν αναμεσά τους υπάλληλοι του δημοσίου τομέα, συνταξιούχοι εκπαιδευτικοί, σιδηροδρομικοί υπαλλήλοι, φοιτητές και μισθωτοί μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων. Περισσότεροι από χίλιοι άνθρωποι συναντήθηκαν την περασμένη εβδομάδα στη βορειοανατολική Γαλλία για να προετοιμάσουν δράσεις διαμαρτυρίας.[...]
Angelique Chrisafis
Μτφ. Σ.Σ.
