Ο πατέρας του παιδιού 2,5 ετών που πέθανε χθες από ασφυξία στο Ίλιον, μίλησε σήμερα δημοσίως για όσα διαδραματίστηκαν στο σπίτι, όταν εκείνος και η μητέρα αντιλήφθηκαν τον θάνατο του ανηλίκου.
«Ο μικρός κοιμόταν τις περισσότερες φορές στο σαλόνι μαζί μας, ξυπνούσε όμως τη νύχτα» είπε ο πατέρας του παιδιού. Όμως εκείνο το βράδυ το παιδί βρισκόταν στο δωμάτιό του και, όπως όλα δείχνουν, πέθανε από ασφυξία όταν έπεσε μέσα στο κρεβάτι - μπαούλο. «Το πήρα το παιδάκι, ουρλιάζαμε. Η μαμά έπαθε νευρικό σοκ», λέει ο ο Βασίλης Εξαρχόπουλος. «Εγώ έλεγα στην γυναίκα μου να ηρεμήσει. Του κάναμε μαλάξεις, του δώσαμε το φιλί της ζωής. Η μαμά του έβαζε αέρα. Το είχα γυρίσει μήπως είχε πνιγεί, γιατί εγώ τα σαλάκια του τα άκουγα. Δεν ξέρω, μπορεί να ήταν πεθαμένο».
«Ήμουν ταραγμένος. Δεν έχασα χρόνο να το πάω στο Παίδων το παιδί», συνέχισε ο πατέρας που μαζί με τη σύζυγό του έχουν ένα ακόμα παιδί. Όπως είπε , ο αποθηκευτικός χώρος στο δωμάτιο είχε μείνει ανοικτός από εκείνον: «Στην κρεβατοκάμαρα υπάρχει ένας αποθηκευτικός χώρος και για να το σηκώσεις χρειάζεται αντρική δύναμη, το οποίο το είχα αφήσει ανοιχτό. Ο μικρός τον ανακάλυψε αυτόν το χώρο κάτω από την κρεβατοκάμαρα. Όταν το ανοίξαμε για πρώτη φορά, το παιδί το αποτύπωσε στο μυαλό του και έτσι βρήκε ένα καινούργιο παιχνίδι».
«Ο μικρός κοιμόταν τις περισσότερες φορές στο σαλόνι μαζί μας. Το παιδί ξυπνούσε τη νύχτα και πότε κοιμόταν στην κούνια κάτω στη μοκέτα, πότε στο αδερφάκι του γενικώς ήταν ένα ζωηρό παιδάκι. Σηκώθηκε η μαμά του στις 5 τα ξημερώματα για να φτιάξει γάλα, δεν τον είδε δίπλα της. Στη συνέχεια άρχισε να ψάχνει μέσα στο σπίτι και δεν το έβρισκε. Μετά βλέπει το κρεβάτι που έχει τον αποθηκευτικό χώρο κλειστό. Έρχεται αγχωμένη και με ξυπνάει. Και πάμε μαζί και ανοίγουμε τον αποθηκευτικό χώρο του κρεβατιού γιατί όπως σας είπα προηγουμένως θέλει αντρική δύναμη αυτό για να ανοίξει. Και τότε βλέπουμε και οι δυο το παιδί νεκρό».
Η μητέρα είχε υποστηρίξει στον ΑΝΤ1 ότι δεν αντιλήφθηκαν πότε μπήκε το παιδί στον αποθηκευτικό χώρο. «Κάναμε δουλειές χθες από το πρωί και ο μικρός... είναι ένα κρεβάτι που έχει αποθηκευτικό χώρο. Είχαμε βγάλει λοιπόν τα ρούχα τα χειμωνιάτικα, βάλαμε μέσα τα καλοκαιρινά μας και ο μικρούλης πήγαινε και μου κρυβόταν και μου έκανε 'κου-κου-τα' και παίζαμε. Και το βράδυ άφησα λίγο ανοιχτά εκεί το κρεβατάκι να πάρει αέρα και ήταν λίγος ο χώρος, ίσα δηλαδή που χώρεσε και πέρασε αυτός μέσα. Πήγαμε και κοιμηθήκαμε, ξαπλώσαμε κατά τις 19:30 γιατί είναι μωρό, κοιμάται νωρίς και με πήρε κι εμένα ο ύπνος μαζί του γιατί ξυπνάω από τις 04:00 το πρωί λόγω μωρού για να το ταΐσω».
«Έχουμε δύο παιδάκια αυτός ήταν 2,5 και το μωρό είναι 15 μηνών και όπως καταλαβαίνεις το μικρούλι ξυπνάει ακόμα τη νύχτα. Κάθε μέρα, λοιπόν, ξυπνάω 04:00 η ώρα τη νύχτα, μετά ξύπναγε ο μεγάλος και συνεχίζαμε. Οπότε γύρω στις 19:30 ήμασταν έτοιμοι για ύπνο. Ξάπλωσα κι εγώ δίπλα του, ξαπλώσαμε και κοιμηθήκαμε με το μωράκι μου, το πήρα αγκαλίτσα, κοιμηθήκαμε και κάποια στιγμή ξύπνησε και πήγε μέσα και πήγε εκεί πέρα από κάτω για να παίξει και τράβηξε και τον ιμάντα και τον πλάκωσε το στρώμα και τον πλάκωσε αυτό το πράγμα και δεν τον πρόλαβα μέσα στη νύχτα, δεν τον πρόλαβα, 5 η ώρα τον είδα. 5:00 το είδα το παιδί... Ατύχημα ήταν το παιδί μου... δεν έρχεται το παιδάκι μου πίσω...».
σχόλια