Μεταμόρφωση

Στην Μεταμόρφωση, ένα πρωινό, ένας υπάλληλος μετά από δέκα χρόνια συνεχούς επανάληψης του ίδιου σταθερού καθημερινού προγράμματος, ξαφνικά, αδυνατεί να σηκωθεί από το κρεβάτι του και να επαναλάβει τις ίδιες παγιωμένες κινήσεις.

Ο κόσμος γύρω του γίνεται εχθρικός και αυτός γίνεται εχθρός του κόσμου, ένα παράσιτο. Ο Πατέρας και η Μάνα, η Αδελφή, ο Προϊστάμενος- όλοι όσοι μέχρι εκείνη την στιγμή τον είχαν ως πρότυπο, ξαφνικά γίνονται εχθροί- και αυτός, αδυνατώντας να ανταπεξέλθει στην ρουτίνα και στους ρόλους που όλοι του έχουν επιβάλλει, γίνεται εχθρός τους.

Η εναντίωση όμως αυτή δεν εκδηλώνεται με επαναστατικά μανιφέστα και φανταχτερές δηλώσεις, όπως αντίστοιχα οι διαταγές μένουν πάντα κρυφές, αδιόρατες και εσωτερικευμένες. Ο Κάφκα δημιουργεί στην Μεταμόρφωση ένα πεδίο παθητικής αντίστασης.

Η ίδια η απραξία διαλύει ό,τι έχει απομείνει όρθιο σε ένα σαθρό πεδίο επίφασης και προσποιητής κανονικότητας. Και αυτό δεν το πράττει από την σκοπιά του στρατευμένου καλλιτέχνη που έχει έτοιμες απαντήσεις για κάθε πρόβλημα. Το κάνει από την σκοπιά του ανθρώπου που δυσφορεί και εξοργίζεται με την ζωή έτσι όπως αυτή του επιβλήθηκε.

Μας φέρνει αντιμέτωπους με ένα κοινωνικό πεδίο όπου όσοι συνεχίζουν να ονειρεύονται μια διαφορετική ζωή καταρρέουν ανατινάζοντας με την αρνητική δύναμη της ακινησίας και της απραξίας τους τα θεμέλια της ίδιας της καθημερινότητας.

Ο κώδικας της υπακοής διαλύεται από αυτούς που αδυνατούν πλέον να υπακούσουν στις επιβεβλημένες και προγραμματισμένες συμπεριφορές, αυτούς που πλέον δεν μπορούν να συνεχίσουν να κάνουν- όσα όλοι «πρέπει» να κάνουμε.