«Μεταγωγή» του Γιώργου Βέλτσου στο A small Argo full of art

Νιώθεις πάντα θαλπωρή όταν βλέπεις παράσταση στο υπόγειο του θεάτρου Αργώ στο Μεταξουργείο, έναν χώρο που προσφέρεται σε νέους κυρίως καλλιτέχνες ώστε να παρουσιάσουν τη δουλειά, το μεράκι και τον μόχθο τους. Η σκηνοθέτις Χρύσα Καψούλη (curator του Μικρού Αργώ) πήρε το έργο Μεταγωγή του Γιώργου Βέλτσου και το μετέφερε σκηνικά, πετυχαίνοντας να δώσει πνοή σε ένα κείμενο που, ενώ δεν χαρακτηρίζεται από τις συνήθεις γλωσσικές ακροβασίες του συγγραφέα και ποιητή, αντιθέτως είναι εύληπτο, διαθέτει μια στατικότητα που το καθιστά έργο λόγου και όχι δράσης. Θα μπορούσες να πεις ότι πρόκειται για «απολογισμό ζωής» ή «πνευματική διαθήκη», για να χρησιμοποιήσω ένα τσιτάτο.

Θα μπορούσες να πεις ότι πρόκειται για «απολογισμό ζωής» ή «πνευματική διαθήκη», για να χρησιμοποιήσω ένα τσιτάτο

Ένα ζευγάρι κάπως ώριμο ηλικιακά (Βαγγέλης Παπαδάκης - Μυρτώ Ρήγου), έγκλειστο σε έναν χώρο που προσδιορίζεται είτε ως φυλακή είτε ως σπίτι, παρακολουθεί από το παράθυρο μια σύναξη ανθρώπων, ίσως διαδήλωση, που την εκλαμβάνει ως μεταγωγή φυλακισμένων. Αυτή η εικόνα γίνεται αφορμή να αναλογιστούν και να ξεδιπλώσουν μνήμες μιας ζωής πολιτικών αγώνων, φυλακών, βασανιστηρίων και ψυχικού πόνου, παράλληλα με την προσωπική τους διαδρομή. Μέχρι που εμφανίζεται ένα νεαρό ζευγάρι (Χρήστος Κίτσιος - Εμμανουέλα Κοντογεωργίου), δυο σύγχρονοι αντιεξουσιαστές, που τους αμφισβητούν. Δυο νέα παιδιά, συνέχεια της Ιστορίας ή ίσως οι ίδιοι σε νεαρή ηλικία. Η «αντιπαράθεση» μεταξύ τους μετατρέπεται σε μια ελεγεία της ήττας της αριστεράς.

Το μοναδικό σκηνικό, ένα τραπέζι με δύο καρέκλες, επάνω στο οποίο βρίσκονται δύο ποτήρια (μητρικό;) γάλα, υπογραμμίζει την εξάρτηση από την εστία, ενώ μια βιντεο-εγκατάσταση στον τοίχο πηγαίνει τον χρόνο μπρος-πίσω, προβάλλοντας εικόνες των τεσσάρων. Η αποπνικτική ατμόσφαιρα, που μου θύμισε Λούλα Αναγνωστάκη της θεσσαλονικιώτικης πρώιμης περιόδου, εξυφαίνει την απειλή της πολιτικής βίας και η αφήγηση των ηρώων γίνεται το σώμα της σύγχρονης ελληνικής Ιστορίας. Θα έλεγα ότι η Μεταγωγή αποτελεί ένα από τα πιο ενδιαφέροντα ελληνικά κείμενα της τρέχουσας θεατρικής σεζόν. Η συναισθηματική καταβύθιση ενός διανοούμενου.