Last Drive

Δεν μπορείς να περιμένεις και κάτι διαφορετικό από ένα ραντεβού που έχει γίνει θεσμός. Εδώ και χρόνια οι Last Drive έρχονται κάθε Μάιο, για να μας θυμίσουν τη rock πλευρά της πόλης. Φετινή ιδιαιτερότητα ήταν το Heavy Liquid, το νέο τους άλμπουμ, μετά από περίπου 15 χρόνια. Βράδυ Σαββάτου, την ώρα που εκατομμύρια Ελλήνων αγωνιστών περιμένουν τον Sakis να τους δώσει άλλον ένα εθνικό θρίαμβο, κάποιοι άλλοι περιμένουν ν' ακούσουν για άλλη μια βραδιά τις κιθάρες των Αμοργινού Καρανικόλα, το μπάσο του Καλοφωλιά και τα drums του Μιχαλάτου. Ένα Gagarin γεμάτο, μέσα σε μια rock μουντάδα. Μια διαφορετική εικόνα από τα μέρη που μας έχουν συνεπάρει τελευταία: εκεί που θερίζει η nu disco, πρωτοπορεί η french electro και σειέται ο τόπος από τον ηλεκτρονικό ήχο. Τρεις ώρες κιθαριστικής μυσταγωγίας. Τρεις ώρες που αποδεικνύουν πως οι καλά δεμένες μπάντες διατηρούν την ποιότητά τους όσο και να περάσουν τα χρόνια. Τρεις ώρες που το γεμάτο Gagarin μοιάζει με έρημο στο Tέξας και μέσα στο γενικότερο τριπάρισμα περιμένεις να πεταχτούν οι βρικόλακες από το «True Blood»και να σου «εξηγήσουν» τα δικαιώματά τους. «Αρχειακές» στιγμές είναι (πάντα) το «Valley of Death», το «Gone Gone Gone», το «KillHead Therapy» και το» Have Mercy».

Στο τέλος ψυλλιαστήκαμε μια στιχομυθία στη σκηνή και, απ' ό,τι φάνηκε, δεν θα έκαναν το τελευταίο τους encore με το «Blue Moon». Ο κόσμος έφευγε και λίγοι ήταν αυτοί που συνέχιζαν μανιωδώς να μπιζάρουν. Οι Last Drive ξαναβγήκαν, έριξαν την τελευταία τους στροφή, υποκλίθηκαν στο κοινό και όλοι μετά, ήσυχοι, επιστρέψαμε στις φωλιές μας.