Ξεκίνησε με τον εθνικό ύμνο. Έπειτα ήρθαν οι χορδές του πιάνου, οι ήχοι της τρομπέτας, οι σερενάτες των βιολιών και ακόμη και τα μεταλλικά χτυπήματα των κατσαρολικών –όλα ξεχύνονταν από τα σπίτια των ανθρώπων, από τα παράθυρα και από τα μπαλκόνια, και εξαπλώνονταν κυματιστά σε όλες τις σκεπές.
Τέλος, το Σάββατο το απόγευμα, ένας πανεθνικός γύρος από χειροκροτήματα ξέσπασε για τις πρώτες γραμμές της μάχης των γιατρών και των νοσοκόμων κατά της διάδοσης της φρικτής έξαρσης του κορωνοϊού στην Ευρώπη.
«Ήταν απ' την καρδιά μας, για να πούμε ευχαριστώ και να δείξουμε ότι μπορούμε να ξεπεράσουμε αυτό που συμβαίνει» είπε στους Νew York Times η Έμμα Σαντακιάρα, 73 ετών, η οποία βγήκε στην ταράτσα της στο διαμέρισμά της στην περιοχή Μοντεβέρτνε της Ρώμης και να χειροκροτήσει με τις εγγονές της.
Οι Ιταλοί παραμένουν ουσιαστικά υπό κατ' οίκον περιορισμό καθώς η χώρα, το Ευρωπαϊκό μέτωπο στον παγκόσμιο αγώνα κατά του κορωνοϊού, έχει επιβάλλει εξαιρετικούς περιορισμούς ως απεγνωσμένη κίνηση να εμποδίσουν την μετάδοση.
Αλλά τα τραγούδια και οι ιαχές που αντηχούν μέσα στους άδειους δρόμους, από ανθρώπους που έχουν αναγκαστικά κλειστεί στα σπίτια τους, αντανακλά το πνεύμα, το σθένος και το χιούμορ ενός λαού που αντιμετωπίζει την χειρότερη εθνική κρίση από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο.
Mε στοιχεία από Νew York Times
σχόλια