Οι ειδικοί φοβούνται ότι τα σμήνη από ακρίδες όπως αυτά που παρατηρούνται στην Αφρική θα γίνουν πιο σύνηθες φαινόμενο καθώς οι τροπικές καταιγίδες δημιουργούν ευνοϊκές συνθήκες αναπαραγωγής.
Η κρίση των ακρίδων που πλέον έχει πλήξει 10 χώρες μπορεί να συνεχίσει και να διακινδυνεύσουν εκατομμύρια άνθρωποι, λένε οι προβλέψεις.
Η κλιματική αλλαγή έχει δημιουργήσει συνθήκες άνευ προηγουμένου για την αναπαραγωγή των ακρίδων στην συνήθως, άγονη έρημο του Αραβικού κόλπου.
Σύμφωνα με εμπειρογνώμονες, τα έντομα ήταν στη συνέχεια σε θέση να εξαπλωθούν μέσω της Υεμένης, όπου πλέον ο εμφύλιος πόλεμος έχει καταστρέψει την ικανότητα ελέγχου των πληθυσμών τους.
Ήταν ο κυκλώνας Mekunu του 2008, που επέτρεψε σε αρκετές γενιές ακρίδων, λόγω της υγρασίας της άμμου και της βλάστησης να εξαπλωθούν στην έρημο μεταξύ της Σαουδικής Αραβίας, της Υεμένης και του Ομάν, δήλωσε ο Keith Cressman, εμπειρογνώμονας από τον Οργανισμό Τροφίμων και Γεωργίας του ΟΗΕ.
«Αυτό είναι εντάξει προς το παρόν αλλά μόλις έρθει η ξηρασία και φτάσει στο τέλος της η αναπαραγωγή, τότε θα ακολουθήσει δεύτερος κυκλώνας στην περιοχή. Αυτό επιτρέπει να ξεκινήσει μία νέα γενιά αναπαραγωγής, έτσι αντί να αυξηθούν κατά 400 φορές οι ακρίδες θα αυξηθούν κατά 8.000.
Συνήθως ο κυκλώνας δημιουργεί κατάλληλες συνθήκες για περίπου έξι μήνες και έπειτα ο βιότοπος στεγνώνει, και έτσι δεν είναι γόνιμος για αναπαραγωγή και οι ακρίδες πεθαίνουν ή μετοικίζουν».
Ωστόσο, ο αριθμός των κυκλώνων στην περιοχή αυξάνεται, γεγονός που σημαίνει ότι ενδεχομένως τα σμήνη των ακρίδων να γίνουν πιο συνηθισμένα στην περιοχή.
Ο Οργανισμός Τροφίμων και Γεωργίας του ΟΗΕ έχει προειδοποιήσει ότι η τροφική ασφάλεια για 25 εκατ. πολίτες ενδεχομένως να διακινδυνεύσει από τις ακρίδες.
Σμήνος που κάλυπτε έκταση στο μέγεθος του Λουξεμβούργου, μάλιστα καταγράφηκε πρόσφατα στην Κένυα.
Ο Οργανισμός έχει ζητήσει 140 εκατ. δολ. ως μέτρο οικονομικής στήριξης για τον περιορισμό της εξάπλωσης της αναπαραγωγής των εντόμων, προβλέποντας πως η συνέχιση αυτής της κατάστασης μέχρι τα τέλη Μαρτίου και αρχές Απριλίου θα μπορούσε να θα σημειώσει αύξηση στις ακρίδες έως 400 φορές περισσότερο μέχρι τον Ιούνιο.
Η κρίση που διανύουν οι περιοχές τώρα θεωρείται ως η χειρότερη της τελευταίας δεκαετίας και εγείρει φόβους ότι θα διαρκέσει περισσότερο από τις προηγούμενες.
Σημείο κλειδί εκτός από την κλιματική αλλαγή αποτελεί και ο πόλεμος στην Υεμένη
Ο Cressman έχει τονίσει ότι η Υεμένη είναι μία «πρώτη γραμμή» για τις ακρίδες, καθώς τα έντομα παραμένουν για διάστημα ενός χρόνου.
Αλλά το πρόγραμμα που ακολουθούσαν οι αρχές μέχρι πρότινος δεν είναι πλέον αποτελεσματικό για τις πόλεις καθώς ο έλεγχος μοιράζεται ανάμεσα στην κυβέρνηση και τους Χούτι.
Ο επικεφαλής του προγράμματος για τις ακρίδες, ο Adel al-Shaibani, έχει τη βάση του στην Σάνα, που ελέγχεται από τους αντάρτες Χούτι.
«Πριν τον πόλεμο είχαμε ικανοποιητικά αποτελέσματα σε όλη τη χώρα. Στην παρούσα φάση μπορούμε μόνο να καλύψουμε τις ακτές της Ερυθράς Θάλασσας αλλά όχι όλες και μερικές από τις περιοχές στο εσωτερικό».
Εξήγησε δε, ότι υπήρχαν δύο διαφορετικά κέντρα ελέγχου για τις ακρίδες στην Υεμένη αλλά κανέναν από τα δύο δεν μπορούσε αντιμετωπίσει το ξέσπασμα αποτελεσματικά.
Το κέντρο με βάση τη Σάνα κάλυπτε το επιχειρησιακό κομμάτι όπου μπορούσε το 2018, αλλά πλέον δεν υπάρχουν χορηγίες και δεν έχουν τον εξοπλισμό.
Μέχρι τα τέλη του 2019, οι ακρίδες είχαν μεταφερθεί στο Κέρας της Αφρικής, βρίσκοντας ευνοϊκές συνθήκες όταν ένας κυκλώνας έπληξε τη Σομαλία το Δεκέμβριο. Αυτός ο εκτεταμένος χρόνος αναπαραγωγής τους, επέτρεψε να εξαπλωθούν στις περιοχές, που οι αρχές δεν μπόρεσαν να ελέγξουν, εξαιτίας των προβλημάτων ασφάλειας της χώρας.
«Αυτή η κρίση θα μπορούσε να είναι αρκετά μεγάλη λόγω των περιοχών της Υεμένης και της Σομαλίας που δεν μπορούν να ελεγχθούν οι πληθυσμοί», δήλωσε ο Cyril Piou, εμπειρογνώμονας στο Γαλλικό Κέντρο Αγροτικής Έρευνας για τη Διεθνή Ανάπτυξη.
Ανέφερε ότι στις προηγούμενες δεκαετίες οι αναπαραγωγές των ακρίδων διήρκεσαν περίπου δύο χρόνια, αλλά χωρίς προληπτικά συστήματα θα διαρκέσουν περισσότερο, θα συμβαίνουν συχνότερα και θα εξαπλωθούν περαιτέρω.
«Είμαστε όλοι συνδεδεμένοι με κάποιο τρόπο, αυτό που συμβαίνει κάπου αλλού μας επηρεάζει όλους» είπε.
Οι επιστήμονες στρέφονται στην τεχνολογία για να αποτρέψουν το δεύτερο κύμα ακρίδων στην ανατολική Αφρική.
Η τελευταία συγκριτική μονάδα της κρίσης ήταν στα τέλη της δεκαετίας του '40 και του '50, αλλά τότε σύμφωνα με τον Cressman,η παρακολούθηση του φαινομένου ήταν μία αργή, δυσκίνητη διαδικασία και τα χημικά εντομοκτόνα ήταν άμεσα διαθέσιμα για πράξεις ελέγχου.
Ιστορικά, ο Αραβικός Κόλπος έχει πολύ λίγους κυκλώνες. Ωστόσο, κατά την τελευταία δεκαετία σημειώθηκε σημαντική αύξηση χάρη στο δίπολο του Ινδικού Ωκεανού, ένα φαινόμενο που συνδέεται με πλημμύρες στον δυτικό Ινδικό Ωκεανό, ξηρό καιρό στην ανατολή και πυρκαγιές στην Αυστραλία.
Ο Cressman, μέρος της δουλειάς του οποίου περιλαμβάνει την εξέταση ιστορικών συνθηκών για να κατανοήσει τις τρέχουσες εξελίξεις, δήλωσε ότι οι αλλαγές συμπεριφοράς του κλίματος το κατέστησαν δύσκολο αυτό.
«Η μεθοδολογία της αναλογική πρόβλεψης δούλευε πολύ καλά μέχρι πριν από πέντε χρόνια και πλέον αυτό δεν ισχύει κυρίως εξαιτίας των βροχοπτώσεων, του timing και της γεωγραφικής κατανομής. Είναι πολύ διαφορετικό» τόνισε.
Με πληροφορίες από τον Guardian
σχόλια