Tattoo Convention, Αντιαπαγορευτικό

4th International Athens Tattoo Convention,
14/15/16-05-10,
Ολυμπιακά Ακίνητα Φαλήρου

Το βέβαιο είναι πως τα τατουάζ έχουν μπει για τα καλά στην ελληνική πραγματικότητα και αυτό είναι καλό, διότι αποτελούν αρχαιότατη μορφή τέχνης. Όπως και στις υπόλοιπες τέχνες, έτσι και εδώ τα γούστα διαφέρουν, το καλαίσθητο σε πολλές περιπτώσεις είναι υποκειμενικό, όπως και η έννοια της υπερβολής. Γι' αυτό και υπάρχει άλλωστε τόση ποικιλία σχεδίων, στούντιο και φυσικά καλλιτεχνών. Πολλούς, φημισμένους και μη, συναντάμε κάθε χρόνο στο επίσημο φεστιβάλ-θεσμό της Αθήνας. Tattoo artists απ' όλη την Ελλάδα αλλά και το εξωτερικό (όπως ο Chingar από τo Πεκίνο), η πλειοψηφία του αθηναϊκού tattoo community, άνθρωποι χωρίς ίχνος μελάνης πάνω στο κορμί τους, καθώς και οικογένειες με παιδάκια έκαναν τη βόλτα τους το περασμένο τριήμερο από το Φάληρο. Το αγαπημένο μου σημείο του φεστιβάλ ήταν ο διαγωνισμός για το καλύτερο τατουάζ με χρώμα, όπου την 3^η θέση κέρδισε ο φίλος μου, ο Νικόλας, με μια προσωπογραφία, δημιουργία της Μπέτης, ο μόλις 8 μηνών Κάρολος με το καταπληκτικό γιαπωνέζικο κιμονό του και όταν έπαιξα Clutch. Και του χρόνου.

Ινώ Μέη

Αντιαπαγορευτικό Φεστιβάλ 2010,
Παραλία Μοσχάτου,
7-8 Μαΐου

Κι αν η νομιμοποίηση της φούντας απέβαινε σωτήρια για την εθνική μας οικονομία, μην είπω και... ηρεμία; Εννιά ευρωπαϊκές και πέντε λατινοαμερικάνικες χώρες -πολλές με χρέη- την αποποινικοποίησαν ήδη, στην επίσης χρεωμένη Καλιφόρνια το σκέφτονται σοβαρά, εδώ πότε; Απαγορεύστε τις απαγορεύσεις! Legalize it, don't critisize it! Μέγα το πλήθος και το πάθος, μέγα και το «ντουμάνι» στο φετινό 6ο Αντιαπαγορευτικό Φεστιβάλ -μια πρωτοβουλία πολιτικών, καλλιτεχνικών και θεραπευτικών συλλογικοτήτων όπως οι: Ηλιόσποροι, Οικολόγοι Πράσινοι, ΣΥΡΙΖΑ, Φιλελεύθεροι, ΕΛΕΥ.ΣΥ.ΝΑ., Αντιρρησίες Συνείδησης, Greek Cannabis Society, Natural High, Κενό Δίκτυο κ.ά.-,  «λίγο» όμως το όλο event. Κρίμα, γιατί η σοβαρότητα δεν λείπει από τις προθέσεις, τη δουλειά και τα θέματα που θέτουν, ενόψει μάλιστα του νέου νομοσχεδίου περί ναρκωτικών.

Τι εννοεί ο ποιητής; Εννοεί ότι ο ανυποψίαστος επισκέπτης πολύ δύσκολα θα αντιλαμβανόταν ότι το εν λόγω διήμερο ήταν κάτι παραπάνω από ένα ακόμα μουσικό φεστιβάλ ή μια ποιοτική, έστω, εμποροπανήγυρι. Ωραία τα είπε ο δόκτωρ Γιώργης (Οικονομόπουλος), ωραία κι ο Γρηγόρης ο Ψαριανός -ο μόνος βουλευτής που τόλμησε να εμφανιστεί-, ξεκαρδιστικές οι αντιαπαγορευτικές «ατάκες» κάποιων καλλιτεχνών, ωστόσο σχεδόν τίποτε άλλο δεν μαρτυρούσε πού αποσκοπούσε όλο αυτό το «νταβαντούρι» - κάποιο ευδιάκριτο πανό, μια κατασκευή, μια διακόσμηση, ένα χάπενινγκ, ένα κάτι, βρε παιδί μου! Και υποτίθεται ότι η κάνναβη ενισχύει τη δημιουργική φαντασία... Έλεος, βρε παιδιά, δεν είστε πια πρωτάρηδες! (Υπόψη κιόλα ότι τα strobo lights δεν ενδείκνυνται για «πότες».)

Στα θετικά τα τρία stages (χιπ χοπ, ροκ-ρέγκε, ελέκτρο, μέτρια πάντως ποιοτικά), ο άπειρος νεαρόκοσμος, τo καλό mood και τα σπιτικά, πεντανόστιμα εδέσματα που σέρβιραν αρκετοί πάγκοι. Επίσης, τα παράλληλα ζητήματα που τέθηκαν για επανάκτηση των δημόσιων χώρων, ελεύθερες παραλίες, ελεύθερο κάμπινγκ. Για του χρόνου, ωστόσο, ελπίζω να εξασφαλιστεί πιο κεντρικό, πιο «ορατό» σημείο διεξαγωγής, που να μη θυμίζει... τόπο εξορίας. Επιπλέον, προγραμματίζεται συγκέντρωση-πορεία για την ελεύθερη κάνναβη τον Ιούνιο, αν και στην κατάσταση που βρισκόμαστε εθνικώς μάλλον χρειαζόμαστε κάτι πιο... «σκληρό».

Θ.Α.