Girlcore Party, Φεστιβάλ Psarokokalo
Οι Girlcore είναι ένα αμιγώς γυναικείο party team, που ξεκίνησε να διοργανώνει θεματικές βραδιές πριν περίπου 4 χρόνια στο Shoreditch του Λονδίνου, όπου και συνεχίζει να δραστηριοποιείται, μόνο που πλέον έχει μεταφέρει την girl power γοητεία του σε πολλές από τις ευρωπαϊκές μητροπόλεις.
Girlcore Party
Skull, Σάββατο, 05/02/2011
Οι Girlcore είναι ένα αμιγώς γυναικείο party team, που ξεκίνησε να διοργανώνει θεματικές βραδιές πριν περίπου 4 χρόνια στο Shoreditch του Λονδίνου, όπου και συνεχίζει να δραστηριοποιείται, μόνο που πλέον έχει μεταφέρει την girl power γοητεία του σε πολλές από τις ευρωπαϊκές μητροπόλεις. Οι παριστάμενοι στη δεύτερη μετάκληση της ομάδας από το αθηναϊκό mobile party Yes it does!! Sure it does!! δεν μπορεί να πει κανείς ότι δεν ήταν υποψιασμένοι σχετικά με το τι θα έπρεπε να περιμένουν από τις Βρετανίδες, που πέρσι τέτοια εποχή δεν δίστασαν να σουλατσάρουν με αυτοσχέδιες χλαμύδες και στεφάνια στους δρόμους των Εξαρχείων, λίγη ώρα πριν από την πρώτη τους εμφάνιση που είχε θέμα «Goddess». Το συγκεκριμένο event είχε αφήσει ανεξίτηλα τα σημάδια του στη μνήμη αλλά και στα σώματα και τα ρούχα των καλεσμένων, μια και την επόμενη μέρα οι περισσότεροι προσπαθούσαν να βγάλουν από πάνω τους ένα μέρος από τα δύο κιλά glitter που οι κοπέλες χρησιμοποίησαν ώστε να δώσουν λάμψη στον χώρο και όσους αυτός περιέκλειε. Επομένως, κανείς σχεδόν δεν εξεπλάγη όταν το φαινόμενο επαναλήφθηκε το Σάββατο στη δεύτερη εμφάνιση των Girlcore στην Αθήνα. Μόνο που αυτήν τη φορά το θέμα ήταν διαφορετικό . Οι πιστοί των Yid!!Sid!! events κλήθηκαν να βάλουν πιτζάμες, νυχτικιές, μάσκες ύπνου, μπικουτί, ρόμπες και λοιπά ήδη προικός στο πρώτο μαζικό slumber party που μπορούμε να θυμηθούμε. Οι Girlcore δεν είναι επαγγελματίες promoters ή DJs. Όλες είναι επιτυχημένες στις πρωινές δουλειές τους και τα events αυτά είναι το χόμπι τους και η ευκαιρία να διασκεδάσει μια παρέα από καλές φίλες με τον τρόπο που αγαπούν, σε διάφορες πόλεις του κόσμου. Και αυτό είναι, άλλωστε, που επιδιώκουν και συνήθως πετυχαίνουν: τα πάρτι τους είναι ο ορισμός του απενοχοποιημένου fun, κοριτσίστικες βραδιές όπου τα όρια είναι σχετικά και τα πάντα μπορούν να συμβούν. «What happens at girlcore, stays at girlcore» λένε οι ίδιες και για του λόγου το αληθές μπορείτε να ρωτήσετε τους Αθηναίους που ακόμα προσπαθούν να βγάλουν από τα μαλλιά και τα ρούχα τους τα πούπουλα. Τι μπορεί να συμβεί στο επόμενο; Θα πρέπει να περιμένουμε έναν χρόνο για να μάθουμε.
Αλέξανδρος Πινιάρης
Φεστιβάλ Psarokokalo
Νixon, Δευτέρα, 07/02/2011
Το Φεστιβάλ Ταινιών Psarokokalo εγκαινίασε την πέμπτη συνεχή χρονιά προβολών του στην Ταινιοθήκη και στο Nixon και ήταν μια καλή ευκαιρία να παρακολουθήσουμε u964 ταινίες μικρού μήκους, που κατά πάσα πιθανότητα δεν θα είχαμε την ευκαιρία να δούμε σε ελληνική αίθουσα. Το βράδυ της Δευτέρας, στο Nixon, είχα να επιλέξω ανάμεσα στην ειδική προβολή brune/blonde (έξι διεθνώς καταξιωμένοι σκηνοθέτες παρουσιάζουν το όραμά τους για τη γυναικεία γοητεία με άξονα τα γυναικεία μαλλιά, σε έξι μικρού μήκους ταινίες), το διαγωνιστικό τμήμα του φεστιβάλ, το αφιέρωμα Latitude, με νέους Αφρικανούς σκηνοθέτες, και το αφιέρωμα 3x3, με 3 μικρού μήκους ταινίες ισάριθμων σκηνοθετών. Ο πρώτος από τους τρεις ήταν ο Τζέιμς Φράνκo, ο οποίος φέτος είναι υποψήφιος για το Όσκαρ Α' Ανδρικού Ρόλου για την ερμηνεία του στην ταινία 127 Ώρες του Ντάνι Μπόιλ. Οι τρεις ταινίες του είναι αρκετά διαφορετικές μεταξύ τους, αν και ο υπόγειος συνδετικός κρίκος είναι κάποιες γκέι αναφορές. Ο δευτερος σκηνοθέτης, ο Βερολινέζος Ingo Schiller, είναι κατά βάση εικαστικός και με εντυπωσίασε με την τεχνική του στην ταινία The Βed-wetter. Ο Γιάννης Βεσλεμές, συνθέτης ενός από τα αγαπημένα μου μουσικά κομμάτια («Are you still dancing cancan? »), ήταν ο τρίτος του αφιερώματος. Πέρσι είχα ξεχωρίσει την ταινία του Οσίκι και φέτος είδα τις παλιότερές του Γκολ και Φωταγωγός, οι οποίες έχουν μια πρωτοποριακή αισθητική για τα ελληνικά και όχι μόνο δεδομένα. Στη συνέχεια, το πρώτο μέρος του διαγωνιστικού τμήματος περιελάμβανε οχτώ αρκετά διαφορετικές μεταξύ τους ταινίες: από ισραηλινό δράμα μέχρι ισπανικό animation. Από αυτές ξεχώρισα την ολλανδική κωμωδία Drop Dead (πολύ επιτυχημένη και αστεία επιλογή τίτλου), που αφορούσε μια ιδιόρρυθμη πτώση με αλεξίπτωτο, και το πολυβραβευμένο βουλγάρικο Stanka goes home, με μια ηλικιωμένη κυρία που είναι αναγκασμένη να ανεβαίνει καθημερινά τους οχτώ ορόφους της πολυκατοικίας της με τα πόδια. Οι fan της γαστρονομί- ας συνέχισαν στο γειτονικό Polly Maggoo, όπου ο σεφ Γιώργος Ηλιού είχε ετοιμάσει ένα μενού εμπνευσμένο από το concept brune/blonde (μελαχρινές/ξανθιές).
Το Διεθνές Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους της Αθήνας «Psarokokalo» συνεχίζεται στην Ταινιοθήκη της Ελλάδος (Ιερά Οδός 48 & Μ. Αλεξάνδρου) και στο Nixon (Αγησιλάου 61Β, Κεραμεικός) μεχρι τις 13/2. psarokokalo.gr
Eύη Ρέτζιου (de-light.gr)
- Facebook
- Twitter
- E-mail
0