20ά γενέθλια του Μεγάρου Μουσικής

Ήταν μια επιτυχία πέρα από τα αναμενόμενα. Αν και ό,τι έχει διοργανωθεί μέχρι σήμερα στον κήπο του Μεγάρου είχε μεγάλο σουξέ, αυτή η διοργάνωση ήταν διαφορετική - εξάλλου, το Μέγαρο γιόρταζε είκοσι χρόνια λειτουργίας αλλά και την Ευρωπαϊκή Γιορτή της Μουσικής. Στην είσοδο δυο ηλικιωμένες με κλαρωτά φορέματα αναρωτιόντουσαν αν θα βρουν χώρο για να βάλουν τα καρεκλάκια τους - μου φάνηκε αστείο. Μέσα, όμως, επικρατούσε ο απόλυτος πανζουρλισμός: ηλικιωμένοι, μωρά, παιδάκια που έτρεχαν μακριά απ’ τις κουβέρτες (κάποιοι είχαν έρθει πλήρως οργανωμένοι), πάνω- κάτω ανάμεσα στις δυο σκηνές. Την ώρα που έφτασα, έβγαιναν οι Metallon, το σύνολο πνευστών της Κρατικής Ορχήστρας Αθηνών, που έπαιξαν Beatles -από το «Yesterday» μέχρι το «Hey, Jude»- αλλά και πιο κλασικά κομμάτια και σάουντρακ (το «Μy heart will go on» δεν με ξετρέλανε). Στη συνέχεια βγήκε η Συμφωνική Ορχήστρα της ΕΡΤ που ερμήνευσε αποσπάσματα από όπερες και οπερέτες (οι ηλικιωμένοι έμοιαζαν ιδιαίτερα ενθουσιασμένοι, ενώ πολλά παιδάκια είχαν στο μεταξύ πάρει θάρρος κι έπαιζαν κρυφτό πίσω από τους θάμνους). Έξω, άλλωστε, είχε ακόμη φως, μια και ήταν το θερινό ηλιοστάσιο, ενώ στη συνέχεια εμφανίστηκε το σχήμα Melos Brass & Φίλοι, που παρουσίασε έργα των Ντβόρζακ και Μπιζέ. Τελευταία βγήκε η Καμεράτα με την Ορχήστρα Φίλων της Μουσικής κι έπαιξαν κομμάτια του Χατζιδάκι με μια εσάνς από τζαζ, ολοκληρώνοντας τα λάιβ. Mετά από ένα μικρό διάλειμμα και με την ώρα να έχει περάσει για τα καλά, ανέβηκε στα πλατό ο Γιώργος Μουχταρίδης για να αναλάβει χρέη DJ. Πολλοί έμειναν, αν και σιγά-σιγά ο κόσμος άρχισε να φυλλορροεί. Οι τελευταίοι φύγαμε λίγο μετά τις 12.