Kατάληψη θεάτρου Εμπρός

Για να μπεις στο θέατρο Εμπρός υπάρχουν δύο τρόποι. Η κεντρική είσοδος, με τη φωτισμένη επιγραφή ΕΜΠΡΟΣ, και η παλιά έξοδος του θεάτρου, η οποία λειτουργεί αυτές τις μέρες ως είσοδος στο αμφιθέατρο όπου γίνονται τα διάφορα δρώμενα. Μέχρι πριν λίγες μέρες, γενικά η είσοδος στο θέατρο ήταν αδύνατη, αφού παρέμενε κλειστό από το 2006. Το άνοιγμα του θεάτρου και η αλλαγή των διαδρομών στο κτίριο οφείλεται στην επαναλειτουργία του από την κίνηση Μαβίλη, μ’ ένα πιλοτικό δωδεκαήμερο πρόγραμμα δράσεων. Οι διάφορες, παράλληλες δράσεις που πραγματοποιούνται μετατρέπουν τους επισκέπτες/θεατές σε συμμετέχοντες, τη σκηνή του θεάτρου σε πλατφόρμα συζήτησης, τον χώρο υποδοχής σε χώρο ανοιχτών μαθημάτων κι εργαστηρίων των καλλιτεχνών. Σ’ έναν απ’ τους χώρους του παλιού τυπογραφείου, η ομάδα MMINE καταγράφει τις ημερήσιες δράσεις και τυπώνει κάθε μέρα ένα έντυπο στο πλαίσιο της δράσης  «Επανάχρηση του χώρου του τυπογραφείου στο Εμπρός». Η διαδικασία σχεδιασμού του εντύπου προβαλλόταν σ’ έναν απ’ τους τοίχους του κτιρίου κι έτσι παρακολουθήσαμε τα ψηφιακά ραψίματα και κοψίματα των δράσεων πριν τυπωθούν σε χαρτί. Την ίδια στιγμή, στο αμφιθέατρο παρουσιαζόταν το «ΑΝΑΛΟΓΙΟ - Έχεις μια τρύπα στο τζιν σου» της Έλενας Τιμπλαλέξη μέσα απ’ τη σκηνοθετική ματιά του Ανέστη Αζά. Ακολούθησαν μικρές δράσεις από σκηνοθέτες, ηθοποιούς, χορευτές, εικαστικούς, οι οποίες βασίζονταν στον πειραματισμό και στη δοκιμή νέων δομών σε νέες συνθήκες. Έξω και γύρω απ’ το θέατρο, ο Στέφανος Μονδέλος παρουσίαζε τη δράση «Ο Γρηγόρης Λαμπράκης ζει». Μάθαμε ότι στη διαχείριση του χώρου συμμετέχει όποιος το επιθυμεί, ενώ καθημερινά ένας εικαστικός καλλιτέχνης βρίσκεται στο κτίριο και δημιουργεί στο πλαίσιο του one day residency. Μετά το τέλος των εκδηλώσεων, ο χώρος τακτοποιείται και κλείνει, για να ξανανοίξει την επόμενη μέρα, αναζητώντας το μοντέλο λειτουργίας του ως πολιτιστικού χώρου, δεδομένου ότι η διαδικασία της δημιουργίας, οι συναντήσεις, οι συζητήσεις και οι ανταλλαγές ιδεών των ανθρώπων που βρίσκονται εκεί είναι αυτές που πραγματικά τον ενεργοποιούν για πολύ περισσότερο χρόνο από τη φαινομενικά μικρή διάρκειά τους.

Σοφία Ντώνα