Την Τρίτη στο σούπερ μάρκετ

Δύσκολο είδος ο θεατρικός μονόλογος, δύσκολο και το να υποδυθείς πειστικά μια τρανσέξουαλ - τα όρια μεταξύ της ρεαλιστικής απόδοσης και της παρωδίας, το λεγόμενο «καρναβάλ», είναι πολύ λεπτά στη σκηνή, όπως και στη ζωή. Χειριζόμενος τον ρόλο του με μαεστρία και μεράκι, ο Φαίδωνας Καστρής έδειξε ν’ απολαμβάνει τις προκλήσεις, χαρίζοντάς μας μια αξιολάτρευτη Μαρί Πιερ σε μια από τις καλύτερες ερμηνείες της σεζόν. Η συγκεκριμένη είναι ουσιαστικά διπλή, αφού μέσα από τη σκληρή, βασανισμένη πλην αγαπησιάρα, ερωτεύσιμη «ψυχούλα» Μαρί Πιερ «μιλάει» κι ο στρυφνός, ηλικιωμένος πατέρας της, που δεν εννοεί να την αποδεχθεί -ή μήπως, εν τέλει, το πράττει μ’ έναν ιδιαίτερο τρόπο;-, ακόμα κι όταν είναι ο μόνος άνθρωπος που απέμεινε να τον φροντίζει. Κάθε Τρίτη, όταν πάνε μαζί και στο σούπερ μάρκετ. Τότε που επιστρέφει σ’ έναν κόσμο που είχε διαγράψει οριστικά, τότε που όλα τα βλέμματα καρφώνονται πάνω τους/πάνω της σ’ ένα είδος «λαϊκού δικαστηρίου», όπου νιώθεις και ο ίδιος να συμμετέχεις όντας θεατής – γελιέται, βέβαια, όποιος περιμένει απολογίες!

Το παιχνίδι με τα φύλα, η αποδόμηση του κυρίαρχου αρσενικού, η υποκρισία, οι διακρίσεις, ο φόβος απέναντι στη διαφορετικότητα, το δικαίωμα στην ευτυχία με κάθε κόστος, το φωτοστέφανο του μάρτυρα -που θα μπορούσε, ωστόσο, και να έλειπε - στην αυλαία... Όμως το βραβευμένο στο περσινό Fringe Festival του Εδιμβούργου θεατρικό του Εμανουέλ Νταρλέ υπερβαίνει το πλαίσιο του queer theater. Κεντρικό του ζητούμενο δεν είναι η καταγγελία αλλά το στοίχημα της ανθρώπινης επικοινωνίας, ανεξάρτητα από ηλικίες, πρόσωπα, σεξουαλικότητες και κοινωνικές διαστρωματώσεις - μια επικοινωνία που ο Καστρής πριμοδοτεί στην πράξη, κάνοντας συχνά συμπαίκτες του τους θεατές. Διακριτική αλλά στιβαρή η καθοδήγηση της Κατερίνας Μπερδέκα, ξενίζει αρχικά, αλλά ταιριάζει γάντι στην πορεία με το λευκό σκηνικό, συλλεκτικό το πρόγραμμα (εκδ. Αιγόκερως) που συνιστά, επιπλέον, ένα υποδειγματικό μίνι εγχειρίδιο για advanced queer studies.

Θoδωρής Αντωνόπουλος