Μια πορνογραφική σχέση

Μια γυναίκα κι ένας άντρας, όχι στην πρώτη τους νιότη, διηγούνται μια ιδιότυπη σχέση. Πώς γνωρίστηκαν μέσα από μια αγγελία σε εφημερίδα για να εκπληρώσουν την εξωφρενική σεξουαλική φαντασίωση της γυναίκας, που όταν την ξεστόμισε στο περιβάλλον της, της έκοψαν και την καλημέρα. Η πρώτη φορά πήγε τόσο καλά, που οι επαφές τους συνεχίζονται σε τακτά χρονικά διαστήματα.

Εκείνη, μια γυναίκα που δεν πάει ο νους σου ότι έχει ανάγκη από τέτοιου είδους κρυφών συνευρέσεων, αφοπλιστικής ευγένειας, χωρίς ίχνος χυδαιότητας. Εκείνος, αρρενωπός σαν σοβαρός έφηβος, εικόνα καλοστεκούμενου οικογενειάρχη. Συναντιούνται κάθε εβδομάδα, την Πέμπτη, στο ίδιο μπαρ, στο ίδιο ξενοδοχείο, στο δωμάτιο 247. Όχι ονόματα, καθόλου συναίσθημα. Μέχρι που η μεγάλη εγγύτητα μπάζει από τη χαραμάδα την εξάρτηση. Του ζητάει να κάνουν έρωτα. Και μπροστά σ’ αυτό τον «κίνδυνο» έρχεται η μεγάλη ανατροπή. Το καρδιακό επεισόδιο ενός ηλικιωμένου άντρα και η αυτοκτονία της γυναίκας του, γεγονότα των οποίων γίνονται μάρτυρες, τους προσγειώνουν στην πραγματικότητα. Συνειδητοποιούν την απειλή της κανονικότητας, της φθοράς, της απώλειας. Ο πίνακας του Χόκνεϊ με τους γερασμένους γονείς του που κρέμεται στο δωμάτιο-κρυψώνα τα λέει όλα. Αν σμίξουν, η ιδανική σχέση που τώρα έχουν θα πάψει να υφίσταται. Θα γίνουν ένα ανδρόγυνο όπως όλα τ’ άλλα. Έξι μήνες κύλησαν χωρίς τέτοιες πολιορκητικές απειλές. Κι επιλέγουν την επιστροφή στην ανωνυμία.

Οι δύο πρωταγωνιστές αφηγούνται παράλληλα και από τη δική τους οπτική γωνία ο καθένας την ίδια ιστορία. Αναμειγνύονται με το κοινό ενίοτε, κάνοντας το «συνένοχό» τους. Είναι ίσως το βασικότερο εύρημα του Κωνσταντίνου Μαρκουλάκη που σκηνοθέτησε την παράσταση: «κλέβει» το συναίσθημα μέσω της ταύτισης του κοινού. Ποιος δεν κρύβει μια «πορνογραφική» ανομολόγητη σχέση; Η Δήμητρα Ματσούκα, με μια πληγωμένη γλυκύτητα, χωρίς αιδώ και με αρκετή δόση χιούμορ σχεδόν προκαλεί τη συμπόνια, πείθοντας για το αδιέξοδο της μοναξιάς ακόμα και μιας τόσο ωραίας γυναίκας στην αχανή πόλη, ενώ ο Στέλιος Μάινας ξεμπροστιάζει την αυτοπεποίθηση του στιβαρού άντρα, αποκαλύπτοντας την καλά κρυμμένη ευαισθησία του.