Στην πρώτη της ατομική έκθεση η Βάσω Μπαϊρακτάρη παρουσιάζει μία ενότητα επιτοίχιων έργων στην πλειοψηφία τους λάδια. Όπως μαρτυρά και ο τίτλος τα έργα της, έχουν στο επίκεντρό τους τον άνθρωπο. Τα μοντέλα της είναι φυσιογνωμίες καθημερινές αποτυπωμένες παραστατικά στον καμβά. Είναι παρουσίες που εκλαμβάνονται ως πολυδιάστατες οντότητες, δεν περιγράφονται απλά αναφέρονται. Η υλική τους υπόσταση είναι το μέσο επικοινωνίας με το θεατή ο οποίος καλείται να μπει σε μια διαδικασία αναγνώρισης και σε μια σχέση ''αλληλεπίδρασης'' με το εικονιζόμενο πρόσωπο. Μορφές που αιωρούνται σε μαύρο φόντο, τις περισσότερες φορές μόνες, κοιτούν τον θεατή ή δεν τον κοιτούν καθόλου μαρτυρώντας έτσι τη μοναξιά ή τη μοναχικότητα, την ακούσια ή εκούσια αποξένωση τους από τον υπόλοιπο κόσμο. Η πεποίθηση που έχει ο κάθε ένας για τους άλλους αλλά και για τον εαυτό του ισχύει μόνο κατ’επίφαση. Τα εκφραστικά στοιχεία του προσώπου και του σώματος είναι διφορούμενα ώστε ο θεατής να μη μείνει σε μια επιφανειακή ανάγνωση της διάθεσης του εικονιζόμενου προσώπου.
ΠΟΤΕ | 06/10/2008 - 25/10/2008 |