Ετοιμάζαμεμε τα παιδιά στο γραφείο τις λίστες μετους influential Αθηναίους γιατο χριστουγεννιάτικο τεύχος. Κάποιοςπρότεινε να μπει και ο Λάκης Λαζόπουλος.Υπάρχουν λόγοι: «Έκανετο μυθικό 64%. Από κει που τον είχαντελειωμένο και σερνότανε δυο χρόνια,τελικά επιβλήθηκε με το σπαθί του.Ουσιαστικά διέσωσε από τα εξευτελιστικάνούμερα ένα ολόκληρο κανάλι...». Καιάλλα παρόμοια.
Κάποιοςδιαφώνησε. Είπε: «Όντως επιτυχίαέχει, επηρεαστικός όμως δεν είναι.Τουλάχιστον με τον τρόπο που ήταν παλιά- όταν με τους Μήτσους άλλαζε τα μυαλάμιας ολόκληρης κοινωνίας. Τώρα, όλοιγελάνε και διασκεδάζουν μαζί του, σανσε επιθεώρηση. Είναι καταπληκτικός,αλλά δεν διαμορφώνει τίποτα νέο:ανακυκλώνει όσα έχει ξανακάνει πιοεπιτυχημένα στο παρελθόν».
Ρώτησαγιατί συμβαίνει αυτό κατά τη γνώμη του.Υπήρξε σαφέστατος: «Διότι δεν πείθειγια την αγαθότητα των προθέσεών του καιείναι μέρος αυτού που κατακρίνει. Πάνταέχεις την αίσθηση ότι κάτι παίζει πίσωαπό την κριτική του. Ότι βρίζει την Πάνιαεπειδή δεν του έστειλε τον Βας Βας (όπως«απεκάλυψε» ο Καρβέλας). Ότιξεσκίζει τη Βροχοπούλου αλλά όχι τονΨινάκη, την Έφη Σαρρή αλλά όχι την ΤζούλιαΑλεξανδράτου (με την οποία κάνει παρέα).Γενικώς στα χρόνια που περάσανε, οΛαζόπουλος απεδείχθη ότι χαϊδεύειεκείνους που τον ταΐζουν, και ξεσκίζειεκείνους που δεν τον παίζουν ή είναι σεχώρους άσχετους. Κρίνει την υποκουλτούρα,αλλά τα βράδια τα περνάει με τα εξέχονταμέλη της (από την εποχή ακόμα της Λιάνηκαι της αστρολογικής αυλής της).Αριστερίζει συναισθηματικά, αλλάκολλητοί του είναι αστέρες του γκλάμορουςγούτσου γούτσου, όπως η Λάτση. Γενικώςείναι ένα πρόσωπο αντιφατικότατο, μεπρόθυμο πνεύμα και ασθενή σάρκα - καλέςπροθέσεις που χάνονται σε δάση σκοτεινά.Θέλεις να σε διασκεδάζει, αλλά τιςεπιλεκτικές του ηθικολογίες θα προτιμούσεςνα τις άφηνε στην μπάντα. Σωστά τον είχεχαρακτηρίσει ο άλλος μεγάλος αντιφατικόςτης νεοελληνικής ζωής, ο Νταλάρας: «ΟΛάκης Λαζόπουλος το πρωί είναι υπουργόςΠολιτισμού και το βράδυ λουλουδού».
Πολύμε ιντριγκάρισαν τα λόγια των παιδιών(που δεν ειπώθηκαν έτσι ακριβώς, αλλάαυτό εννοούσαν). Επειδή το Τσαντίριπαίζεται τη μέρα που κλείνουμε φύλλοκαι δεν έτυχε να το έχω δει ποτέ στη νέατου βερσιόν, έψαξα σήμερα στο YouTubeνα δω κανένα απόσπασμα. Και είδα: ένανΛάκη σε μεγάλες φόρμες. Με πλήρη έλεγχοτου ταλέντου του. Σωστές ατάκες, ευφυΐα,αβίαστη χαρά, σπαρταριστό, χαριτωμένοπάλι μετά από αρκετά χρόνια, ορθότατοστις κριτικές αιχμές του, ορμητικό μετον τρόπο που μόνο οι μεσογειακοί λαοίείναι, ανεπαίσθητα βεβαρημένο από ταχρόνια, θυμόσοφο, παραμυθατζή, πανούργο- έναν τρυφερό άνθρωπο που απέκτησεμεγάλη δύναμη, την οποία παλεύει ναδιαχειριστεί, ένα πνεύμα που αμφιβάλλειγια όλα και πρωτίστως για τον εαυτό τουκαι αυτή την αμφιβολία την κάνει λαϊκήτέχνη μεγάλης ορμής. Ναι, ως άνθρωπος οΛάκης είναι ένας άνθρωπος σαν όλουςτους άλλους Έλληνες, σαν κι εμάς:συμφεροντολόγος κάπως, στρεψόδικοςκάπως, πονηρός κάπως. Αλλά έχει τεράστιοταλέντο! Που ώρες ώρες σε κάνει να τουτα συγχωρείς όλα.
Όντωςδεν είναι influential με τοντρόπο που είπε ο συνεργάτης μας στογραφείο. Μήπως όμως έχει αρετές ακόμαπιο σπουδαίες από το να «επηρεάζεις»;
σχόλια