Δευτέρα 9.30 μ.μ. Στο στο σπίτι
Ανάμεσα σε λογαριασμούς και προσκλήσεις σε εγκαίνια συνοικιακών μπουτίκ με εσώρουχα, φτάνει άλλο ένα προσκλητήριο γάμου. Είναι Απρίλιος και ήδη ξέρω τι θα κάνω κάθε Σάββατο μέχρι τον Αύγουστο: Θα περιοδεύω ανά την Ελλάδα με ρύζι στα μαλλιά. Η σεζόν ξεκινά στις 24 Μαΐου με ένα γάμο στην Κέρκυρα και συνεχίζεται με τα βαφτίσια του μικρού Νικόλα στη Βουλιαγμένη στις 8 Ιουνίου, τα βαφτίσια της μικρής Νεφέλης στο Λαγονήσι στις 21 Ιουνίου, κι έναν γάμο στην Ικαρία στις 28 Ιουνίου. Στις 12 Ιουλίου έχω να πάω σε δύο γάμους: έναν στην Αθήνα κι έναν στη Σαντορίνη (θα διακτινιστώ). Θα τερματίσω τη γαμήλια τουρνέ μου στην Ύδρα στις 26 Ιουλίου. Αυτό σημαίνει πως δεν θα χρειαστεί να πάω διακοπές φέτος - θα ξοδέψω όλα μου τα λεφτά σε εισιτήρια για γαμήλια τριήμερα και δώρα. Θαυμάζω τους ανθρώπους που παντρεύονται, πάντως. Το Σεπτέμβρη πήγα σε ένα γάμο που θύμιζε αυτοκινητιστικό δυστύχημα. (Μετά από το ροζ καπιτονέ προσκλητήριο που έλεγε «Μερικές στιγμές είναι σαν όνειρο, όνειρο πλασμένο από τη μελωδία των ονείρων μας. Έλα κι εσύ να μοιραστείς το δικό μας όνειρο» έπρεπε να είχα καταλάβει ότι τα πράγματα δεν θα πήγαιναν καλά.) Η νύφη βγήκε από το αυτοκίνητο χαμογελώντας ως άγγελος, μια κυρία απελευθέρωσε δυο λευκά περιστέρια προς τον ουρανό (τα είχε φυλακίσει ο κουμπάρος με απόχη για τις πεταλούδες), ενώ ο κάμεραμαν-δικτατορίσκος της έδινε οδηγίες «Ξαναβγές από το αυτοκίνητο, δεν το τράβηξα καλά». Στο τέλος του γάμου στάθηκα στην ουρά για να συγχαρώ το ζευγάρι μαζί με κομματάρχες από την επαρχία με βαμμένα μαλλιά. Μπροστά μου ήταν μια γριά με περούκα που μύριζε έντονα ταλκ και άρωμα Μitsuko. «Ξέρεις ποια είμαι εγώ, γλυκιά μου;» είπε στη νύφη σκύβοντας από πάνω της σαν γιγαντιαίο περιστέρι. «Είμαι η κυρία Κατερίνα, φίλη της γιαγιάς σου από την Αιδηψό». Λίγο πριν φύγω από τη δεξίωση που γινόταν σε ένα ξεχασμένο ξενοδοχείο στο Καβούρι, κοίταξα τη νύφη και το γαμπρό που είχαν καθίσει αποκαμωμένοι σε δυο καρέκλες μπροστά από τη φωτισμένη πισίνα. Στο βάθος η μεθυσμένη μάνα της νύφης, με τα τακούνια της να βυθίζονται συχνά πυκνά στο γρασίδι, χόρευε σεξουαλικά το «Like a Virgin» μ’ ένα φίλο του γαμπρού.
Δευτέρα, 9.45, στο σπίτι σβήνοντας ένα ένα τα καλοκαιρινά Σαββατοκύριακα στην ατζέντα μου
Ακόμα ονειρεύομαι τη στιγμή που θα φτάσει το παρακάτω προσκλητήριο. «Αγαπητοί καλεσμένοι, θέλοντας να επισφραγίσουμε την πολυετή ισότιμη σχέση μας με έναν μη καπιταλιστικό, μη ζημιογόνο για το περιβάλλον τρόπο, αποφασίσαμε να παντρευτούμε στην Παναγία την Γοργοποδαρούσα στα Σφακιά της Λεβεντομάνας Κρήτης. Εσωκλείουμε χάρτη που σας δείχνει πώς να φτάσετε μέχρι το παραδοσιακό Άνω Μαντουκάκι, που απέχει περίπου 75 χιλιόμετρα από τα Χανιά. Μόλις φτάσετε στο Άνω Μαντουκάκι, θα πρέπει να αφήσετε το υβριδικό αυτοκίνητό σας και να καβαλήσετε μία από τις πλήρως εκπαιδευμένες κατσίκες μας που θα σας οδηγήσει βελάζοντας ανάμεσα στα γαϊδουράγκαθα στην Παναγιά τη Γοργοποδαρούσα. Θα ακολουθήσει γλέντι στο προαύλιο της εκκλησίας, με μουσική υπόκρουση νταούλια και -φυσικά- Locomondo.
Υ.Γ. Όσον αφορά τα δώρα, αποφασίσαμε να αψηφήσουμε τις ανόητες παλαιομοδίτικες συμβάσεις. Εξάλλου, ποιος χρειάζεται άλλο ένα ασημένιο τασάκι; Θέλουμε ρευστό. Ευχαριστούμε».
σχόλια