Αθήνα

αιώνα κι έμαθε σε πολλούς από 'μας κατάπου πέφτει ο Βοτανικός / σ' ένα στενόδρομάκι, ανάμεσα σε συνεργεία, μάντρεςκαι λαϊκές πολυκατοικίες, στήθηκε έναμεγαλοαστικό πείραμα με τέχνη, μουσεία,γκουρμέ εστιατόρια και συνεδριακούςχώρους / το πείραμα πέτυχε και δεν πέτυχεμαζί / πέτυχε γιατί τόλμησε να επενδύσεισε μια κακοτράχαλη γειτονιά πολύ πρινακούσουμε για γήπεδα και εμπορικά κέντρακαι φυσικά πολύ πριν γίνει το (γειτονικό)Γκάζι αυτό που έγινε σήμερα / πρωτοπόρησεμε λίγα λόγια ακόμα κι αν δεν κατάφερενα επηρεάσει αποφασιστικά την εικόνατης γειτονιάς σε στενή ακτίνα / και «δενπέτυχε» μέσα σε εισαγωγικά γιατί ποτέδεν έγινε αυτό που λέμε «στέκι» ή «σημείοαναφοράς» / για την ακρίβεια έγινε στηναρχή χωρίς την ανάλογη συνέχεια / καινα που οκτώ χρόνια μετά ετοιμάζεται νααλλάξει σελίδα / και η νέα σελίδα λέγεται«AthinaisTowerLofts»,ένα κατά βάση residentialπρότζεκτ με διώροφα λοφτ, πισίνες, θέαστην Ακρόπολη και δεν συμμαζεύεται /που σημαίνει ένας έξτρα όροφος πάνωστον παλιό συν διάσπαρτες ιδιοκτησίεςστην περιφέρεια του συγκροτήματος πουέχουν αγοραστεί από τη Μαριλένα Μαμιδάκη/ την αρχιτεκτονική μελέτη έχει επιμεληθείο Θωμάς Γκαζέτας ενώ στο αίθριο θα«κεντήσει» ο Παρτίκ Μπλανκ, ο γνωστόςΓάλλος σχεδιαστής των περίφημων κάθετωνκήπων που θα υπογράψει το πρώτο τουαθηναϊκό έργο / έπεται η πρόσοψη του υπόανακαίνιση ξενοδοχείου OlympicPalaceHotelτην εσωτερική διαμόρφωση του οποίουέχουν αναλάβει οι δύο σταρ ντιζάινερ,τα αδέλφια Καμπάνα εκ Βραζιλίας / τοξενοδοχείο θα μετονομαστεί σε «YesAthens»!/ και γίνονται υπεράνθρωπες προσπάθειεςνα προλάβει το επόμενο καλοκαίρι / τοπρότζεκτ της Αθηναΐδας έχει ήδη ξεκινήσεικαι ο στόχος είναι οι γιορτές του 2009 /πάμε τώρα σε κάτι λιγότερο γκλάμορους/ συνεχίζεται η αποψίλωση της πόλης απόκλασικές κινηματογραφικές αίθουσες /τέλος για το Αλφαβίλ της Μαυρομιχάλημε το καλτ στέγαστρο που άνοιγε με τιςπρώτες ζέστες / τέλος για το Ζίνα τηςΑλεξάνδρας που έγινε θέατρο / τέλος καιγια την αγαπημένη μου Πλάζα που ετοιμάζεταινα γίνει σούπερ μάρκετ / η Πλάζα ήτανμια από τις μεγαλύτερες αίθουσες τηςΑθήνας και μέχρι το τέλος ήταν έναμνημείο της αθηναϊκής κινηματογραφικήςεμπειρίας / στεγαζόταν στο ισόγειο μιαςωραίας μεταπολεμικής μοντέρναςπολυκατοικίας της λεωφόρου Κηφισίαςστο ύψος του Γηροκομείου και διέσωζεανέπαφη τη γλύκα που έχει το να πηγαίνειςσινεμά τα απογεύματα στην Αθήνα / οιδιοκτήτης της παραπονιόταν σε ρεπορτάζτου «Ελεύθερου Τύπου» ότι ήταν στέκιμεσηλίκων και πως της γύρισαν την πλάτηοι νεότερες ηλικίες, ο βασικός, δηλαδή,αιμοδότης του box office / δεν έχει νόημα ναθρηνήσω στο άκλαφτο πτώμα της / ας πήγαινασυχνότερα όσο ήταν ακόμα ζωντανή.