Η κατάσταση στο Γηροκομείο Αθηνών μέχρι πριν από λίγο καιρό χαρακτηριζόταν επιεικώς απαράδεκτη. Σύμφωνα με πρόσφατη έκθεση των ελεγκτών του Σώματος Επιθεωρητών Υπηρεσιών Υγείας και Πρόνοιας (ΣΕΥΥΠ) του υπουργείου Υγείας, η κεντρική θέρμανση δεν λειτουργούσε, λόγω έλλειψης πετρελαίου, δεν υπήρχε ζεστό νερό, υπήρχε πρόβλημα με την καθαριότητα πολλών δωματίων, η πλειονότητα των κλιματιστικών δεν λειτουργούσε, όπως επίσης το ασανσέρ, τα τηλέφωνα και το σύστημα πυρανίχνευσης, το φαγητό, που μέχρι πρότινος ετοιμαζόταν από εταιρεία τροφοδοσίας, έμενε με τις ώρες εκτός ψυγείου κ.ά.
Και όμως, δεν μιλάμε για κάποιο ΚΑΠΗ της επαρχίας, αλλά για ένα από τα πλουσιότερα ιδρύματα της χώρας –κατά πολλούς το δεύτερο πιο πλούσιο μετά την Εκκλησία–, με ακίνητη περιουσία που ανέρχεται σε εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ. Αφετηρία της ιστορίας του Πτωχοκομείου-Γηροκομείου Αθηνών το μακρινό 1864, όταν η Εν Αθήναις Ελεήμων Εταιρεία συστήνει για φιλανθρωπικούς σκοπούς το Πτωχοκομείο Αθηνών. Το νεότευκτο ελληνικό κράτος είχε ήδη δοκιμαστεί, μεταξύ άλλων, από μια χρεοκοπία (1843), τον ναυτικό αποκλεισμό του Πειραιά (1850), δύο σιτοδείες (1851, 1853) και μία επιδημία χολέρας (1855) και υπήρχε άμεση ανάγκη για στέγαση ανθρώπων που δεν είχαν τα προς το ζην.
Αρχικά, το Πτωχοκομείο φιλοξενήθηκε στην οικία Τράιμπερ, επί της οδού Ερμού. Το 1875 μεταφέρθηκε σε ιδιόκτητο κτίριο με δαπάνη του Ανδρέα Συγγρού, σε οικόπεδο που πρόσφερε η Μονή Πετράκη επί της οδού Βασιλίσσης Σοφίας, στον χώρο όπου σήμερα βρίσκεται η Πρεσβεία της Βρετανίας. Δίπλα στο κτίριο στέκει ακόμα η αναστηλωμένη εκκλησία του Αγίου Νικολάου, ο οποίος οικοδομήθηκε το 1876 στον περίβολο του Πτωχοκομείου. Με χορηγία και πάλι του Ανδρέα Συγγρού το 1903 αποκτήθηκε το οικόπεδο στη λεωφόρο Κηφισίας, όπου στεγάζεται έως σήμερα, και οικοδομήθηκαν τα πέντε πρώτα λιθόκτιστα κτίριά του, αλλά και ο ναός του Αγίου Ανδρέα. Το νέο συγκρότημα ξεκίνησε τη λειτουργία του το 1907 και ακολούθησε η ανοικοδόμηση κι άλλων κτιρίων.
Οι εισπράξεις των δύο τελευταίων μηνών από το παγκάρι των δύο εκκλησιών που βρίσκονται εντός του χώρου ισοδυναμούν με τις εισπράξεις που έκαναν οι εκκλησίες αυτές ολόκληρη την περσινή χρονιά (και αρκετές προηγούμενες).
Έπειτα από χρόνια κακοδιαχείρισης, μακριά από οποιονδήποτε έλεγχο (κρατικό ή άλλο), οι διοικήσεις του ιδρύματος κατάφεραν να κλείσουν τις 9 από τις 12 πτέρυγες που διαθέτει το ίδρυμα και να φιλοξενούν μόλις 105 ηλικιωμένους. Ο Δήμος Αθηναίων, που έθεσε υπό την εποπτεία του το ίδρυμα τους τελευταίους 3 μήνες, καθαιρώντας την προηγούμενη διοίκηση και τοποθετώντας στη θέση της μια προσωρινή διοικούσα επιτροπή, βρήκε ένα χάος. Χρέη δεκάδων εκατομμυρίων στους εργαζομένους (ΙΚΑ, εφορία κ.ά.). Από τα 500 περίπου ακίνητα, τα 199 ήταν μισθωμένα και μόνο το 1/3 πλήρωνε το ενοίκιο, όμως κανείς δεν γνωρίζει τον ακριβή αριθμό των ακινήτων που βρίσκονται στην ιδιοκτησία του ιδρύματος και άρα το ύψος της περιουσίας του. Οι εισπράξεις των δύο τελευταίων μηνών από το παγκάρι των δύο εκκλησιών που βρίσκονται εντός του χώρου ισοδυναμούν με τις εισπράξεις που έκαναν οι εκκλησίες αυτές ολόκληρη την περσινή χρονιά (και αρκετές προηγούμενες). Σε πρώτη φάση φαίνεται να μπαίνει μια τάξη: τη μεσημεριανή σίτιση των ηλικιωμένων ανέλαβε το υπουργείο Υγείας για τον Δεκέμβριο και τον Ιανουάριο και από τις αρχές του Φεβρουαρίου αναλαμβάνει ο Δήμος Αθηναίων, ενώ οι χώροι φιλοξενίας θερμάνθηκαν μετά από χορηγία του Συλλόγου Αθηναίων της Νέας Υόρκης.
Πέρα από την κύρια λειτουργία του Γηροκομείου και τις φιλανθρωπικές υπηρεσίες του, μια άλλη πτυχή που οφείλει να διασφαλιστεί είναι η οικολογική. Το Γηροκομείο Αθηνών αποτελεί έναν πολύτιμο πνεύμονα πρασίνου για την πυκνοκατοικημένη γειτονιά των Αμπελοκήπων ως συνέχεια του Πάρκου για το Παιδί και τον Πολιτισμό (πρώην ΚΑΠΑΨ). Επίσης, από την κακοδιαχείριση των οικημάτων του Γηροκομείου είχαν προκύψει στο παρελθόν διάφορα προβλήματα στην πόλη. Για παράδειγμα, ο σύλλογος «Λόφος του Αγ. Σπυρίδωνα Γαλατσίου» ζητούσε για καιρό την απομάκρυνση του εργοταξίου χονδρικής πώλησης οικοδομικών υλικών Χωριανοπούλου που λειτουργούσε σε κοινόχρηστο χώρο πρασίνου ιδιοκτησίας του Γηροκομείου στο κέντρο του Γαλατσίου.
Trivia
Γηροκομείο Αθηνών χθες και σήμερα
Αφετηρία της ιστορίας του Πτωχοκομείου-Γηροκομείου Αθηνών το μακρινό 1864, όταν η Εν Αθήναις Ελεήμων Εταιρεία συστήνει για φιλανθρωπικούς σκοπούς το Πτωχοκομείο Αθηνών. Το νεότευκτο ελληνικό κράτος είχε ήδη δοκιμαστεί, μεταξύ άλλων, από μια χρεοκοπία (1843), τον ναυτικό αποκλεισμό του Πειραιά (1850), δύο σιτοδείες (1851, 1853) και μία επιδημία χολέρας (1855) και υπήρχε άμεση ανάγκη για στέγαση ανθρώπων που δεν είχαν τα προς το ζην.
Έπειτα από χρόνια κακοδιαχείρισης, μακριά από οποιονδήποτε έλεγχο (κρατικό ή άλλο), οι διοικήσεις του ιδρύματος κατάφεραν να κλείσουν τις 9 από τις 12 πτέρυγες που διαθέτει το ίδρυμα και να φιλοξενούν μόλις 105 ηλικιωμένους.
Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO
σχόλια