—Τι δεν καταλάβαμε σωστά την Παρασκευή και πώς φτάσαμε –με τόσα αποδεικτικά στοιχεία- στο αποτέλεσμα «ένοχος, αλλά ελεύθερος» για τον εμπλεκόμενο αστυνομικό στην υπόθεση βιασμού και trafficking της Ηλιούπολης;
Το μπέρδεμα ξεκίνησε κατά τη διάρκεια της ανακοίνωσης των αποφάσεων της έδρας όταν ακούστηκε η λέξη «αθώος» που αφορούσε στον πατέρα της 20χρονης καταγγέλλουσας, ο οποίος κρίθηκε αθώος για όλες τις κατηγορίες, πλην της παράνομης οπλοκατοχής.
Στο άκουσμα της λέξης «αθώος», επικράτησε πανδαιμόνιο, υπήρξαν διευκρινίσεις και συνεχίστηκε η ανάγνωση των αποφάσεων για τους υπόλοιπους κατηγορούμενους. Στο μεταξύ, ο κόσμος που ενημερωνόταν από sites και social media, έμεινε με την εντύπωση ότι το «αθώος» αφορούσε τον πατέρα της 20χρονης, δυστυχώς, όμως, υπήρξε και συνέχεια που διοχετευόταν σταδιακά προς τον Τύπο.
Έτσι, όταν έφτασε η σειρά της ανάγνωσης των αποφάσεων για τον εμπλεκόμενο αστυνομικό στην υπόθεση, πρώτα επικοινωνήθηκε η είδηση της κάθειρξης των 5 ετών και 6 μηνών και μετά η πληροφορία που έκανε λόγο για ανασταλτική δύναμη στη έφεσή που είχε υποβάλει – και στην «ουρά» της είδησης η δυσάρεστη πληροφορία της αποφυλάκισής του.
—Τι πήγε στραβά και φτάσαμε στο «ένοχος, αλλά ελεύθερος» του αστυνομικού;
Σύμφωνα με τα όσα εξήγησαν σε σχετική ανακοίνωση που εξέδωσαν οι συνήγοροι της 20χρονης πολλά ήταν αυτά που πήγαν στραβά από την αρχή και στη συνέχεια συνόδευτηκαν από μία σειρά αξιομνημόνευτων παραλείψεων που έφτασαν την υπόθεση σε αυτές τις αποφάσεις, οι οποίες και προκάλεσαν πρωτοφανή οργή και επεισόδια έξω από το δικαστήριο. Μεταξύ άλλων, και από την αρχή μέχρι το τέλος συνέβησαν τα εξής:
Ø Αμέσως μετά την απόδραση της 20χρονης και την έκκληση για βοήθεια από μία σερβιτόρα, η νεαρή γυναίκα κρατήθηκε από τις αρχές για 24 ώρες. Οι γιατροί του νοσοκομείου «Γ.Γεννηματά» ενημερώθηκαν από τους αστυνομικούς ότι ήταν κρατούμενη. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να μην τηρηθεί όπως προβλέπεται το πρωτόκολλο για θύματα trafficking και να μην υποβληθεί στις απαραίτητες εξετάσεις.
Ø Αν και ζητήθηκε από τις συνηγόρους, δεν έγινε ποτέ άρση απορρήτου της ιστοσελίδας μέσω της οποίας εκδίδονταν νεαρές γυναίκες. Το αποτέλεσμα είναι μέχρι και τώρα, που έχει ολοκληρωθεί η διαδικασία, να μην έχει γίνει γνωστό ποιος ήταν ο διαχειριστής της ιστοσελίδας και από ποιους κλείνονταν τα «ραντεβού».
Ø Ακριβώς επειδή ποτέ δεν εξετάστηκε κανένα στοιχείο που αφορούσε στον βασικό συνεργό του αστυνομικού και 4ο κατηγορούμενο, ακριβώς επειδή δεν κατασχέθηκαν ποτέ κινητά και άλλα στοιχεία που θα μπορούσαν να φωτίσουν την υπόθεση, στη δικογραφία δεν συμπεριελήφθηκαν ποτέ δικά του ηλεκτρονικά μηνύματα.
Ø Σύμφωνα με τα όσα γνωστοποίησαν οι δύο συνήγοροι, ποτέ δεν κλήθηκε ως μάρτυς, γυναίκα με κομβικό ρόλο στην υπόθεση. Η συγκεκριμένη είχε καταγγελθεί ως ιδιοκτήτρια της ιστοσελίδας, ενώ σύμφωνα με ρεπορτάζ που είδε το φως της δημοσιότητας λίγες ημέρες νωρίτερα, αναφέρεται ως ιδιοκτήτρια του οίκου ανοχής, στην υπόθεση της 12χρονης στον Κολωνό.
Ø Επιπροσθέτως, η υπόθεση έφτασε στο δικαστήριο στον 18ο μήνα από τη σύλληψη των κατηγορουμένων και μόλις λίγες ημέρες πριν από την αποφυλάκισή τους, λόγω παρέλευσης του 18μήνου.
—Μα, καλά, υπό κανονικές συνθήκες δεν θα χρειαζόταν χρονικό διάστημα σαφώς μεγαλύτερο για την εκδίκαση μίας τόσο σοβαρής υπόθεσης, με τόσα στοιχεία και τόσους εμπλεκόμενους;
Οι συνήγοροι της 20χρονης Ε. Αναφέρθηκαν εκτενώς και σε αυτό εξηγώντας το πώς «η ταχύτητα έφερε σε δεύτερη μοίρα την απόδειξη». Όπως χαρακτηριστικά ανέφεραν «υπόθεση κανονικής διάρκειας έξι μηνών, δικάστηκε σε 20 μέρες», βιαστικά, με καθημερινές ολοήμερες συνεδριάσεις και χωρίς καμία δυνατότητα άσκησης δικαιωμάτων που θα επέφερε περαιτέρω καθυστερήσεις στη διαδικασία.
—Οπότε, αναλυτικά ποιες οι ποινές για τους τρεις κατηγορούμενους, για να διαλυθεί η όποια παρανόηση ότι δεν καταλάβαμε καλά;
Κατ’ αρχάς ο αστυνομικός κρίθηκε ένοχος –και παρά την περί του αντιθέτου εισαγγελική πρόταση- ένοχος για εμπορία ανθρώπων κατ’ επάγγελμα προς τέλεση γενετήσιων πράξεων κατά συρροή για την υπόθεση της Ε., όμως, αθώος για την υπόθεση της άλλης κοπέλας, της Χ. Κρίθηκε αθώος για την κατηγορία του βιασμού κατ’ εξακολούθηση και κατά συρροή. Για την ενδοοικογενειακή σωματική βλάβη κατ’ εξακολούθηση και για την κατηγορία της οπλοχρησίας κρίθηκε επίσης ένοχος. Συνολικά του επιβλήθηκε ποινή πέντε ετών και έξι μηνών, με ανασταλτική δύναμη στην απόφαση, οπότε αποφυλακίζεται.
Ο λεγόμενος «Ντάνιελ» κρίθηκε ένοχος για εμπορία ανθρώπων κατ’ επάγγελμα προς τέλεση γενετήσιων πράξεων, στρεφόμενη και κατά ανηλίκου, καθώς και ένοχος για διακίνηση ναρκωτικών. Συνολικά καταδικάστηκε σε κάθειρξη 12 ετών και 10 ημερών. Ο πατέρας της Ε. κρίθηκε αθώος για όλες τις κατηγορίες πλην της παράνομης οπλοκατοχής, όποτε του επιβλήθηκε ποινή φυλάκισης έξι μηνών...
—Υπάρχει τρόπος βοήθειας αυτή τη στιγμή στα θύματα;
Συνεχίζει να «τρέχει» crowdfunding, χάρη στο οποίο πληρώθηκαν τα δικαστικά έξοδα για τη δίκη της Ε. και παραμένει ενεργό, προκειμένου να καταφέρει να ορθοπoδήσει η ίδια και η οικογένειά της.
—Κινδυνεύει η ασφάλεια των θυμάτων μετά την αποφυλάκιση των ατόμων που είχαν καταγγείλλει για μία σειρά από σοβαρότατα αδικήματα, τα οποία ωστόσο, κατέπεσαν;
Σύμφωνα με τα όσα είχε αποκαλύψει στο ampa πριν από περίπου έναν μήνα η συνήγορος της Ε., Αντωνία Λεγάκη είχαν σημειωθεί κινήσεις εκφοβισμού προς τις δύο κοπέλες. Η ίδια είχε αναφέρει ότι οι απειλές εκφοβισμού ήταν καθημερινό φαινόμενο και μάλιστα είχαν δοθεί στο δικαστήριο στοιχεία ατόμου που προχωρούσε σε αυτές τις κινήσεις. Τότε η ίδια είχε εκφράσει σοβαρούς φόβους για το πώς θα εξελισσόταν όλο αυτό σε περίπτωση που αποφυλακίζονταν οι καταγγελλόμενοι.
—Τι μένει, τελικά, απ’ όλο αυτό;
Δυστυχώς, ήδη από προηγούμενες υποθέσεις βιασμού –και λόγω της εξέλιξής τους- και εκτός από την οργή ενός μεγάλου μέρους της κοινωνίας, μένει το έλλειμμα εμπιστοσύνης σε ό,τι αφορά την αντιμετώπιση συγκεκριμένων παραβατικών συμπεριφορών που μεγεθύνουν το αίσθημα ανασφάλειας για όσες / όσους και όσα επέζησαν από μία τέτοια ισοπεδωτική εμπειρία και βρήκαν το κουράγιο όχι μόνο να καταγγείλουν τον βιαστή / κακοποιητή / παρενοχλητή τους, αλλά και να υποστούν την ψυχική, σωματική και πνευματική ταλαιπωρία ενός δικαστικού άθλου για να φτάσουν στη δικαίωση. Επιπροσθέτως, όταν η κατάληξη –παρά τα στοιχεία- είναι αυτή, γίνεται όλο και πιο δύσκολο –γιατί αυτό είναι το μήνυμα που τελικώς περνάει- για τα θύματα να αποφασίσουν να μιλήσουν και να διεκδικήσουν δικαιοσύνη.
