Η αστική Αθήνα στην αντεπίθεση

Ο κακός χαμός το Σάββατο στο νέο πωλητήριο του Μουσείου Μπενάκη στην οδό Κριεζώτου / εκεί όπου μέχρι το καλοκαίρι αναμένεται ότι θ’ ανοίξει η Πινακοθήκη Νίκου Χατζηκυριάκου-Γκίκα / τα εγκαίνια του πωλητηρίου προηγήθηκαν του νέου μουσειακού χώρου, με την ελπίδα ότι τα έσοδα απ’ το πρώτο θα αποφέρουν τα απαραίτητα έσοδα που θα επιτρέψουν να ολοκληρωθούν οι τελευταίες εργασίες, όσον αφορά κυρίως τη μόνιμη έκθεση / αλλά, αν κρίνουμε από τις ουρές και τον κόσμο που μαζεύτηκε την πρώτη ημέρα, η πρωτοβουλία θ’ αποδειχθεί ευφυής / το πωλητήριο ακολουθεί το ωράριο των εμπορικών καταστημάτων, επομένως δεν θα δυσκολευτείτε να το βρείτε ανοιχτό / περισσότερη προσοχή και καλύτερο προγραμματισμό θέλει το Μουσείο της Πόλεως των Αθηνών, καθώς τα Σαββατοκύριακα ανοίγει στις 10 και κλείνει στις 3 / όμως, γίνεται μια καλή προσπάθεια τον τελευταίο καιρό και αξίζει να τη στηρίξουμε / το αντίτιμο είναι αστείο, μόλις τρία ευρώ / μόνο και μόνο για έναν καταπληκτικό πίνακα, που είναι ο μεγαλύτερος με θέμα την Αθήνα (διαστάσεις: 2,6x5,2 μ.), τα βγάζει τα λεφτά του και με το παραπάνω / πέρασα μισή ώρα χαζεύοντας τις λεπτομέρειες / τον φιλοτέχνησε ο Jacques Carrey (1649-1726), συνοδεύοντας τον Μαρκήσιο Charles Francois Olier de Νointel (1635-1685), όταν επισκέφθηκε την Αθήνα τον Νοέμβριο του 1674 ως πρεσβευτής του Λουδοβίκου ΙΔ / εκτός από έναν πολύ όμορφο πίνακα, είναι κι ένα πολύτιμο τεκμήριο για την εικόνα του ανέπαφου Παρθενώνα 13 χρόνια πριν απ’ τον βομβαρδισμό του Ιερού Βράχο από τις βενετικές δυνάμεις του Μοροζίνι το 1687 / τα άλλα δυο εντυπωσιακά στοιχεία είναι το πολύ πράσινο στο Λεκανοπέδιο κι η καλή κατάσταση του οικισμού κάτω απ’ την Ακρόπολη / έχουμε συνηθίσει τις εικόνες απ’ τις πρώτες φωτογραφίες των περιηγητών του 19ου αιώνα, όπου η Αθήνα απεικονίζεται κατάξερη και τα ελάχιστα σπίτια του παρηκμασμένου τουρκομαχαλά προκαλούν τον οίκτο του επισκέπτη / ο θαυμάσιος αυτός πίνακας βάζει τα πράγματα στη θέση τους / και μέσα στον γενικό χαμό χάθηκε ένας ακόμα τολμηρό δείγμα του ελληνικού μοντερνισμού / πρόκειται για την οικία Δοξιάδη και το Κέντρο Συμποσίων του Απολλώνιου, ενός οικισμού που οραματίστηκε ο μεγάλος Έλληνας αρχιτέκτονας και πολεοδόμος Κωνσταντίνος Δοξιάδης στο Πόρτο Ράφτη / εκεί ο Δοξιάδης φανταζόταν μια κοινότητα καλλιτεχνών και ανθρώπων του πνεύματος / ο οικισμός υλοποιήθηκε κι επιβιώνει μέχρι σήμερα, αλλά η κοινότητα δεν έγινε ποτέ πραγματικότητα / την πρώτη ημέρα του Νοεμβρίου μπουλντόζες εξαφάνισαν μέσα σε έξι ώρες το «έμβλημα» του οικισμού και το σπίτι του Δοξιάδη / πολύ κρίμα.