Κάθε Δευτέρα πρωί στην Καλλιθέα, στην οδό Περικλέους έχει λαϊκή. Στην παράλληλη Σωκράτους όμως, στήνεται την ίδια ώρα, ένα άτυπο υπαίθριο παζάρι με ό,τι πραγματικά μπορεί να βάλει ανθρώπινος νους. Οι πωλητές, στην πλειονότητά τους Ρωσοπόντιοι (η Καλλιθέα διαθέτει μεγάλο πληθυσμό Ρωσοποντίων), αλλά και Ρομά, στρώνουν σεντόνια στο δρόμο, ανάμεσα στα παρκαρισμένα αυτοκίνητα και στα πλατιά πεζοδρόμια και επάνω τους απλώνουν την πραμάτεια τους. Κανένας τους σχεδόν δεν πουλά κάτι εξειδικευμένο. Πάνω στο ίδιο σεντόνι μπορεί να βρει κανείς σεμεδάκια, dvd, φορτιστές κινητού, βινύλια, παλιά περιοδικά, παιδικά παιχνίδια, συσκευασίες noodles (!), σαπούνια, θερμαντικές κρέμες, γούνες, κοσμήματα, κάδρα με κεντήματα και κορνίζες με φωτογραφίες άγνωστων οικογενειών. Ένας ρολογάς, έχει κάθε Δευτέρα τον πάγκο του εκεί και μπορεί να επισκευάσει το ρολόι σου επιτόπου. Από το να του αλλάξει μπαταρία, μέχρι μπρασελέ και ποιος ξέρει τι ακόμα. Επίσης πουλάει μερικά. Από τους μόνιμους πωλητές είναι και μία ηλικιωμένη κυρία που πλέκει σε ένα χαμηλό σκαμνάκι μωρουδιακά καλτσάκια. Ανάμεσά τους μερικές φορές κυκλοφορεί και «ο καρεκλάς», ένα επάγγελμα που έχει εκλείψει στην Αθήνα. Έχει το δεμάτι του με τα σχοινιά στον ώμο και φωνάζει «Καρέκλες, φτιάχνω καρέκλες». Πολλές γυναίκες Ρομά με τα τσεμπέρια τους και τα χέρια στη μέση διαλαλούν την πραμάτεια τους που συνήθως αποτελείται από υφαντά για τον τοίχο και διάφορα πετσετάκια. Ρούχα πετάγονται ξαφνικά από βαλίτσες που ξεφυτρώνουν κάτω από παρκαρισμένα αυτοκίνητα και οι γυναίκες που κάνουν την βόλτα τους στο παζάρι, μαζεύονται από πάνω τους σαν αρπαχτικά. Τα παζάρια είναι σκληρά, με τις κυρίες της Καλλιθέας να προσπαθούν να αγοράσουν μια faux γούνα στη χαμηλότερη τιμή και τους πωλητές να κάνουν νάζια και να της προσφωνούν «Μωρό μου». Κάθε βδομάδα, όλο και κάποιο καινούριο προϊόν που δεν έχεις δει την προηγούμενη θα κάνει την εμφάνισή του. Αυτήν, την τιμητική τους έχουν οι περούκες. Η πολύχρωμη αυτή συνάντηση σε ένα στενό της Καλλιθέας, αποτελεί αγαπημένη συνήθεια των κατοίκων. Οι ηλικιωμένοι (που είναι και οι πιο σκληροί στα παζάρια) αναζητούν συνήθως πρακτικά αντικείμενα σε τιμές ευκαιρίας, ενώ οι νεότεροι κυρίως χαζεύουν όλα αυτά τα παράξενα πράγματα, όπως μια ταπισερί τοίχου με τον John και τον Robert Kennedy, που μπορεί να ανακαλύψει κανείς λίγα μόλις μέτρα από την πολυσύχναστη οδό Δαβάκη.
σχόλια