Πρώτη φορά που είδα τα πέη των Dickasso ήταν στο newsfeed του facebook μου, σε μια ανάρτηση που έκανε η κολλητή μου. Έγραφε: «Ανακάλυψα αυτόν τον φοβερό graffiti artist. Λέγεται Dickasso. Ζωγραφίζει μόνο πέη στην Αθήνα.» και κάτω είχε τη φωτογραφία μιας μπανάνας τύπου Γουόρχολ εν είδει σκίτσου μέσα από την οποία βγαίνει ένα πέος. Γέλασα αντανακλαστικά, και με το όνομα αλλά και με το σχέδιο, και άρχισα να ψάχνω μανιακά για περισσότερες πληροφορίες.
Και βρήκα. Αρκετούς φίλους να μου λένε τα διάφορα σημεία στα οποία έχουν δει τεράστια πέη ζωγραφισμένα πάνω σε τοίχους σε όλη την Αθήνα και έναν λογαριασμό στο instagram (dickasso_) μέσα στον οποίο αναρτούνται όλα τα σημεία που έχουν επέμβει οι Dickasso. Και λέω "οι" διότι πρόκειται, όπως έμαθα αργότερα σε επικοινωνία που κατάφερα να έχω μαζί τους, για δυο άτομα. « Είμαστε φίλοι από το Γυμνάσιο και το πρότζεκτ Dickasso το έχουμε ξεκινήσει εδώ και μια δεκαετία. Πιστεύω όλοι μας έχουμε σχεδιάσει ένα πέος στην έδρα της δασκάλας, στο τετράδιο ή στο θρανίο κάποιου φίλου μας επειδή το θεωρούσαμε αστείο. Πέρασε ο καιρός και εμείς συνεχίσαμε να κάνουμε το ίδιο αλλά όχι πια σε τετράδια».
Λένε πως θα ήθελαν να εκθέσουν τα έργα της σειράς Dickasso σε κάποια γκαλερί. Είναι κάτι που έχουν βάλει ως μελλοντικό στόχο. «Αρκεί να βρούμε την κατάλληλη ευκαιρία και το κατάλληλο κοινό. Γενικά όμως η κατάσταση στην Αθήνα είναι για τον π**** κι αυτός είναι ένας από τους λόγους που ξεκινήσαμε το πρότζεκτ».
Και γιατί να ζωγραφίζει κανείς πέη στους τοίχους της πόλης τους ρωτώ. «Κυρίως θέλουμε να χαρίσουμε ένα ηλίθιο χαμόγελο σε όσους το βρίσκουν τόσο αστείο όσο εμείς. Όμως συγχρόνως θέλουμε να εκνευρίσουμε τους μίζερους ανθρώπους χωρίς χιούμορ που ενοχλούνται και προσβάλλονται με το παραμικρό, δεν καταλαβαίνουν τη μαγεία του πρότζεκτ μας και το βρίσκουν χυδαίο, αηδιαστικό, προκλητικό, σεξιστικό», λένε αυθάδικα.
Ένα από τα πιο χαρακτηριστικά και μεγαλοπρεπή πέη των Dickasso είναι ζωγραφισμένο πάνω στην δεξαμενή της πρώην Αμεριάνικης Βάσης, στην Λ. Βουλιαγμένης στο ύψος του σταθμού του μετρό στο Ελληνικό. Υπάρχουν όμως κι άλλα στη Γλυφάδα, στη Λ. Βάρης-Κορωπίου, στο Μαρούσι και αλλού. «Έχουμε μια ιδιαίτερη αγάπη με τα rooftops, κυρίως για αυτό στο Zara Γλυφάδας μιας και είναι ένα σποτ που μας το σβήνουν συνέχεια. Τα μέρη τα επιλέγουμε με βάση το πόσο εύκολα γίνονται αντιληπτά από τους περαστικούς. Προτιμάμε τα ψηλότερα σημεία διότι είναι πιο επιβλητικά».
Όμως δεν φοβούνται να ζωγραφίζουν υπερμεγέθη πέη σε ψηλά σημεία; Και επιπλέον δεν φοβούνται τις αρνητικές αντιδράσεις; «Οι περισσότεροι θα πίστευαν ότι δεχόμαστε κυρίως αρνητικά σχόλια. Η αλήθεια είναι ότι αρκετός κόσμος μας στηρίζει, και γουστάρει αυτό που κάνουμε. Φυσικά, οι περισσότεροι ξαφνιάζονται από το μέγεθος και χαμογελάνε. Άλλοι αναρωτιούνται πως φτάσαμε εκεί πάνω, αν χρησιμοποιήσαμε σκάλες», απαντούν οι ίδιοι.
Λένε πως θα ήθελαν να εκθέσουν τα έργα της σειράς Dickasso σε κάποια γκαλερί. Είναι κάτι που έχουν βάλει ως μελλοντικό στόχο. «Αρκεί να βρούμε την κατάλληλη ευκαιρία και το κατάλληλο κοινό. Γενικά όμως η κατάσταση στην Αθήνα είναι για τον π**** κι αυτός είναι ένας από τους λόγους που ξεκινήσαμε το πρότζεκτ».
Και το μέγεθος φαίνεται ότι μετράει στην περίπτωση τους. «Όσο πιο μεγάλο τόσο πιο ενοχλητικό. Επίσης, όταν είναι μεγάλο αποκλείεται να περάσεις από μπροστά και να μη το προσέξεις. Τα σχήματα, το στυλ και το μέγεθος προσαρμόζονται ανάλογα με το μέρος.», λένε οι καλλιτέχνες.
