Aγαπητέ δήμαρχε,
Προσπάθησα ν' ακολουθήσωτη συμβουλή σου να βοηθήσω κι εγώ να«πρασινίσει» η πόλη. Ήταν θυμάμαιΠρωτομαγιά όταν εγκαινίαζες την πρώτηέκθεση «Πράσινες ταράτσες - Ολάνθισταμπαλκόνια» και με έπεισες να (προσπαθήσωτουλάχιστον) ξεπεράσω τη δυσπιστία μουγια την αποτελεσματικότητα μιας τέτοιαςπροσπάθειας - για την οποία δυσπιστίαπρέπει να πω ότι φταις κι εσύ, αφού αντίγια νέους ελεύθερους χώρους βλέπωολόφρεσκο τσιμέντο. Έτσι ξεκίνησα ναφτιάξω έναν κήπο στην ταράτσα μου.Άλλωστε είχα και την υπόσχεσή σου,δήμαρχε, ότι ο δήμος θα στηρίξει μιατέτοια προσπάθεια επειδή βοηθάαποτελεσματικά στην εξοικονόμησηενέργειας και στη βελτίωση τουμικροκλίματος, γενικά στο περιβάλλον«που είναι σήμερα το πρώτο θέμα πουαπασχολεί την παγκόσμια κοινότητα».Έτσι με πληροφορείς στο φυλλάδιο πουδιανέμεται στην πρώτη φθινοπωρινή,αυτήν τη φορά, ανθοκομική έκθεση πουφιλοξενείται αυτές τις μέρες στηνπλατεία δημαρχείου.
Πρέπει να σου πω, καιμη με μαλώσεις δήμαρχε, ότι δεν έκανατίποτα. «Οι εξειδικευμένες εταιρείεςμε την κατάλληλη τεχνογνωσία» στιςοποίες με παρέπεμψες και τότε αλλά καισήμερα, περίπου πέντε μήνες μετά, με τηνέα σου έκθεση που στηρίζει και πάλι τα«πράσινα σπίτια», ήθελαν και ναπληρωθούν και μάλιστα αδρά. Ενδεικτικάσου λέω ότι για την εγκατάσταση ενόςκήπου σε ταράτσα επιφάνειας 100 τ.μ. μουζήτησαν έως και 5.000 ευρώ. Άσε που έπρεπενα αντιμετωπίσω τη γραφειοκρατία μετην πολεοδομία, αφού χρειάζονται στατικέςμελέτες, έλεγχος υδραυλικών εγκαταστάσεωνκαι τα λοιπά. Αλλά και οι γλάστρες πουμου είπες ότι μπορεί να βάλω στο μπαλκόνιμου δεν στοιχίζουν λίγα.
Συγγνώμη που θα στο πω,αλλά τελικά δεν γίνεται να «ξεκινήσουμεόλοι μαζί να αποδώσουμε ξανά το κομμάτιγης που χτίζουμε στην όμορφη πόλη τηςζωής μας όπου μένουμε, στην Αθήνα»,όπως με ενημερώνεις, για να τρέξω στηνανθοκομική έκθεση. «Όλοι μαζί»σημαίνει οικονομικά κίνητρα για ναπρασινίσουν έστω οι ταράτσες και ταμπαλκόνια που υποσχέθηκες, αλλά δενέδωσες. (σ.σ. Α, έμαθα ότι υποσχέθηκες εκνέου πως τέτοια κίνητρα θα προβλέπονταιστο δημοτικό προϋπολογισμό του 2009. Τινα πω, μακάρι!) «Όλοι μαζί» σημαίνεισεβασμός στις ίδιες σου τις εξαγγελίεςότι θα φυτεύσεις θάμνους και δέντρα σεδημόσια ακίνητα, ταράτσες και αυλέςσχολείων. Ότι θα φροντίσεις για τη δωρεάνπρομήθεια φυτών και δενδρυλλίων στουςενδιαφερόμενους. Ότι θα παρακολουθείςτην εξέλιξη της προσπάθειας και δεν θαδηλώνεται άγνοια από τις υπηρεσίες σουγια τον αριθμό των χώρων που τελικά δενπρασίνισαν.
Σε μια πόλη σαν τηνΑθήνα με 400.000 διαμερίσματα και 40.000ακάλυπτους χώρους όπου κυριαρχεί τοτσιμέντο, έστω κι αυτή η λειψή επιλογήθα έδινε μια μικρή ανάσα. Αν οι κάτοικοίτης φύτευαν λουλούδια και δέντρα σεόλους τους ακάλυπτους χώρους και τιςταράτσες, η Αθήνα θα αποκτούσε μια έκταση35 φορές μεγαλύτερη του Εθνικού Κήπου,λένε οι ειδικοί. Οι κήποι θα μπορούσαννα λειτουργήσουν σαν φυσικά κλιματιστικά,εξοικονομώντας ηλεκτρική ενέργειαμέχρι και 30%. Τη μεγάλη όμως ανάσασ' αυτή την πόλη, με τους κατοίκους τηςνα «απολαμβάνουν» μόλις 2,5 τ.μ.πρασίνου ο καθένας, θα έδινε, δήμαρχε,η αύξηση των ελεύθερων κοινόχρηστωνχώρων. Αν σου είναι δύσκολο να βάλειςπράσινο στις ταράτσες, τι θα κάνεις γιατον Ελαιώνα, το Γουδή, το Πεδίο του Άρεως,το Αττικό Άλσος, τους λόφους της πόλης;Μήπως η συναίνεση στην τσιμεντοποίησητου Ελαιώνα είναι «πράσινη»επιλογή; Ή μήπως η σιωπή σου στους αγώνεςνα γίνει μητροπολιτικό πάρκο στο Γουδήή τέλος οι μηδενικές απαλλοτριώσειςελεύθερων χώρων; Τελικά ίσως το μόνο πουμπορείς να κάνεις είναι ένας κήπος στηδική σου ταράτσα. Λεφτά έχεις.
Ηappy gardening
Μετά τιμής
Ξυπόλυτος Δήμαρχος
σχόλια