•Μαζί με τα ρεπορτάζ από την Ιαπωνία φτάνουν και οι ειδήσεις για τη σύμπνοια, την ψυχραιμία και τη στωικότητα των Γιαπωνέζων, που φαίνεται να δίνουν μαθήματα αντιμετώπισης κρίσης στην υπόλοιπη υφήλιο.
•Πού και πού βλέπω Γιαπωνέζους να λένε «η πολιτεία δεν αντέδρασε γρήγορα, μας άφησε μόνους μας», που μου θυμίζουν - αμυδρά, η αλήθεια είναι- έξαλλες νοικοκυρές σε λαϊκές αγορές και συνταξιούχους μπροστά από καμένα μποστάνια, αλλά φαίνεται ότι η κουλτούρα τους δεν τους επιτρέπει υστερικές εκδηλώσεις και μεταφορά ευθύνης «στους υπεύθυνους» και στους «αρμόδιους» έτσι, γενικά κι αόριστα.
•Μία εξήγηση μπορεί να υπάρχει, κατά τη γνώμη μου: οι Γιαπωνέζοι πρέπει να είναι εξωγήινοι. Αυτές οι αντιδράσεις είναι από άλλο πλανήτη.
•Η Ελλάδα δεν έχει χτυπηθεί από τσουνάμι, αντιθέτως ζούμε σε ιδανικά ήπιο κλίμα. Αντιμετωπίζει όμως μία κρίση που χρειάζεται αντοχές μαραθωνοδρόμου και όχι σπρίντερ.
•Δεν τολμάς να μιλήσεις για ό,τι θεωρείς αυτονόητο, μήπως κι ακούσεις φανατικές κορώνες. Όλοι φαίνεται να ξέρουν καλύτερα τι φταίει, κανείς δεν θέλει ν’ ακούσει δεύτερη γνώμη. Ξεκινώντας από τους ημιμαθείς της γειτονιάς, περνώντας στους καιροσκόπους της τηλεόρασης και καταλήγοντας στους πελαγωμένους πια πολιτικούς, που προσπαθούν να κερδίσουν την εμπιστοσύνη μεταξύ των πιο πελαγωμένων του λαού.
•Τις μέρες της «συγκλονιστικής» είδησης του χιονιού, είδα αυτοκίνητο στα Κάτω Πατήσια με αντιολισθητικές αλυσίδες. Τι συνέβη στο μυαλό αυτού του ανθρώπου; Αναρωτιέμαι πλέον αν η ζημιά στο μυαλό του Αθηναίου είναι αναστρέψιμη.
•Ένας σοφός άνθρωπος μου είπε «η πεποίθηση ότι ο άνθρωπος κατά βάση είναι καλός έχει μόνο θρησκευτικές βάσεις». Δεν τολμώ να σκεφτώ τι μας διδάσκει η πραγματικότητα.
σχόλια