Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) δεν αφήνει σχεδόν κανένα περιθώριο ελιγμού στην ελληνική κυβέρνηση και αυτό αποτελεί πραγματικά ένα σφάλμα, δηλώνει στην γαλλική εφημερίδα Les Echos ο νομπελίστας οικονομολόγος Τζόζεφ Στίγκλιτς.
Ο κ. Στίγκλιτς σημειώνει επίσης ότι το τρόπος που παρεμβαίνει η ΕΚΤ στο ζήτημα είναι αδιανόητος για έναν δημόσιο φορέα.
«Είναι λίγο σαν οι αμερικανοί ηγέτες να άφηναν την Καλιφόρνια να φτάσει στην χρεοκοπία χωρίς να κουνήσουν ούτε το μικρό τους δαχτυλάκι! Η ΕΚΤ δεν αφήνει σχεδόν κανένα περιθώριο ελιγμού στην ελληνική κυβέρνηση. Αυτό είναι πραγματικά λάθος. Η στάση της δεν είναι μεμπτή μόνον σήμερα, ήταν και κατά την διάρκεια της κρίσης, κυρίως στην διαχείριση της αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους», λέει.
Σε ερώτηση σχετικά με το αν κατανοεί το επιχείρημα του «ηθικού κινδύνου» που χρησιμοποιούν κυρίως οι Γερμανοί όσον αφορά την Ελλάδα, ο Στίγκλιτς επισημαίνει ότι «στην πραγματικότητα το επιχείρημα του ηθικού κινδύνου χρησιμοποιείται πάντα προς όφελος των πιστωτών. Πώς μπορεί κανείς να φανταστεί ότι μπορεί μια χώρα να θέλει να φτάσει σε μια τόσο κρίσιμη κατάσταση ώστε να ζητήσει ένα σχέδιο διάσωσης; Αυτό δεν βγάζει νόημα. Πρέπει επίσης να έχουμε κατά νου ότι, αν η Ελλάδα έβγαινε από την ευρωζώνη, το κόστος θα ήταν πολύ πιο υψηλό από αυτό της διάσωσης. Αυτό που χρειαζόταν από την έναρξη της κρίσης ήταν μια στρατηγική επικεντρωμένη στην ανάκαμψη της οικονομίας. Εξάλλου το ΔΝΤ τασσόταν περισσότερο υπέρ αυτής της πολιτικής, όμως δεν ήταν μόνο του στην διαχείριση του ελληνικού ζητήματος».
Ο Στίγκλιτς λέει όπως και ο Βαρουφάκης, ότι «θα μπορούσαμε να κάνουμε καλύτερη χρήση του απολογισμού της ΕΚΤ, συνδυάζοντάς τον με τις παρεμβάσεις της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων (ΕΤΕπ). Η ιδέα θα ήταν να αγοράζονται από την κεντρική τράπεζα μαζικές ποσότητες ομολόγων που εκδίδονται από την ΕΤΕπ, προκειμένου αυτή να μπορεί να επενδύσει σε πολλά προγράμματα που είναι χρήσιμα για την ευρωπαϊκή οικονομία. Θα πρέπει να προχωρήσουμε πιο μακριά απ' ό,τι το σχέδιο Γιούνκερ».